بررسی کارایی شاخص های فناوری سنجش از دور در ارزیابی خشک سالی در منطقه شرق اصفهان

پوشش گیاهی در هر منطقه نقش کلیدی در مدل سازی و یا حفظ اکوسیستم دارد. شاخص های خشک سالی هواشناسی که مستقیما از روی داده های هواشناسی نظیر بارندگی محاسبه می شوند، در صورت فقدان داده های مذکور، در پایش خشک سالی مفید واقع نخواهد شد، لذا تکنیک سنجش از دور می تواند ابزاری مفید در پایش خشک سالی به شمار رود. در این تحقیق به منظور بررسی اثر خشک سالی بر روی پوشش گیاهی در منطقه شرق استان اصفهان، از داده های هواشناسی و سنجش از دور استفاده شده است. لذا برای شناسایی شاخص جایگزین به جای شاخص های اقلیمی ارزیابی و پایش خشک سالی ها، آمار بارش ماهانه سی ساله (2010-1980 ) ایستگاه های هواشناسی شرق استان اصفهان و تصاویر ماهواره ای سنجنده modis در سال های 2010-2000 تهیه و پردازش شد. از آمار بارش شاخص spi سه ماهه، شش ماهه، 9 ماهه و 12 ماهه استخراج شد و از تصاویر ماهواره ای شاخص های ndvi, savi و vswi محاسبه گردید. در مقایسه ای که بین شاخص spiو شاخص های savi, ndvi و vswi صورت گرفت به این نتیجه رسیدیم که شاخص spi شش ماهه بیشترین همبستگی را با ndvi داشته و در منطقه مورد مطالعه برای بررسی خشک سالی شاخص ndvi جایگزین مناسبی بجای spi می تواند باشد.