مطالعه پلاروگرافی کمپلکسهای کراون اتر با یونهای قلیائی خاکی وتالیم در محلول استونیتریل و مطالعه کمپلکسهای انتقال بار تعدادی ازبنزوکران اترها با پذیرنده های، تتراسیانواتیلن و 1 - 2 - دی کلرو،5 و 6 - سیانو، 1 و 4 - بنزوکوئینون در محلول دی کلرومتان به روش اسپکتروفتومتری

تشکیل کمپلکس بین کاتیونهای قلیائی خاکی و پلی اترهابنزو 5 - 15 -، دی سیکلوهگزیل - 18 - کراون 6 -، دی بنزو - 18 - کراون 6 - و دی بنزو - 30 - کراون 10 - توسط یک روش پلاروگرافی رقابتی در حلال استونیتریل با استفاده از زوج tl+/ tl) hg (- بعنوان یک واسطه الکتروشیمیائی حساس مورد بررسی قرار گرفت . ثابت تشکیل کمپلکسهای 1 : 1 حاصله تعیین شدند و مشخص شد که بترتیب mg2+ < ca2+< sr2+< ba کاهش مییابند. در میان - 18 کراونهای مورد استفاده، و در مورد همه فلزات قلیائی خاکی مورد مطالعه، پایداری کمپلکسها بترتیب دی سیکلوهگزیل 18 - کراون - 18 < 6 - کراون < 6 - دی بنزو - 18 - کراون 6 - تغییر میکند. اثر تعداد اعضای حلقه پلی ات و استخلافها بر روی پایداری کمپلکسها مورد بحث قرار گرفته است . تشکیل کمپلکس انتقال باربین بنزو - 15 - کراون 5 -، -، دی بنزو 18 - کراون -6، دی بنزو - 24 - کراون 8 -، و دی بنزو 30 - کراون 10 - و پذیرنده های ii، 2 و - 3 دی کلرو، 5 و - 6 دی سیانو 1 و - 4 بنزوکوئینون و تتراسیانواتیلن در حلال دی کلرومتان بروش اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفت . ضریب جذب مولی و ثابتهای تشکیل کمپلکسهای مولکولی 1 : 1 حاصله با قرار دادن داده های اسپکتروفتومتری در معادله هیلدبراند و با استفاده از یک برنامه کامپیوتری غیر خطی حداقل مجذورات تعیین گردیدند. پایداری کمپلکسها بترتیب بنزو - 15 - کراون > 5 -دی بنزو - 30 - کراون = 10 - دی بنزو - 24 - کراون > 8 - دی بنزو - 18 - کراون 6 - تغییر مینمایند. اثر یون پتاسیم بر روی تشکیل و پایداری کمپلکسهای tcne مورد بررسی قرار گرفت . ترتیب پایداری بصورت دی بنزو- 18 کراون < 6 - دی بنزو - 30 - کراون = 10 - دی بنزو - 24 - کراون = 8 - بنزو 15 - کراون 5 - مشاهده شد. اثر ساختمان کراون اتر و نقش یون پتاسیم بر تشکیل کمپلکسها مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. تمامی کمپلکسهای مولکولی حاصله بشکل بلوری جدا شده و شناسائی شدند .