بانکها مانند هر بنگاه اقتصادی دیگر برای دستیابی به اهداف خود (اعم از سود یا غیره) فعالیتهایی را انجام می دهند، که این فعالیتها مانند سایر فعالیتهای اقتصادی، همواره در حال تحول و توسعه می باشد. ولی آنچه مسلم است این است که بانکها از ابتدای تشکیل بانکداری به شیوه نوین تا به امروز، به عنوان یک واسطه عمل کرده و مازاد پس انداز گروهی از افراد جامعه را جمع- آوری و در اختیار گروه دیگر قرار داده اند. این عملیات که تجهیز و تخصیص منابع مالی نامیده میشود، در واقع مهمترین و اصلی ترین فعالیت بانکها را تشکیل می دهد. زیرا بانکها با تجهیز بهتر پس اندازهای مردم و سوق دادن این پس اندازها به سمت فعالیتهای سرمایه گذاری مختلف، می توانند نقش مؤثری در رشد اقتصادی کشورها ایفا نمایند. در این پایان نامه، عوامل اثرگذار بر تخصیص تسهیلات بانکی به بخشهای مختلف اقتصادی، با فرض بر این که نرخ سود تسهیلات، مهمترین عامل در جهت دهی تخصیص منابع بانکی می باشد، بررسی شد و مقایسه ای بین مانده تسهیلات اعطایی بانکی به بخشهای تولیدی و غیر تولیدی به عمل آمد. در این راستا، روش تحلیل داده های ترکیبی (panel data) مورد استفاده قرار گرفت.