قاب های با مهاربندی شورون یکی از انواع معمول قاب های مهاربندی هم مرکز می باشند. رفتار این چنین سیستم هایی توسط کمانش مهاربند فشاری طبقه اول کنترل می شود، که منجر به محدود کردن گسیختگی به یک محل و اتلاف مقاومت جانبی می شود. بر اثر افزایش بار جانبی اعضای فشاری کمانش کرده و مفاصل پلاستیک در آن ها ایجاد می گردد، به علت عدم توانایی در توزیع گسترده تر مفاصل پلاستیک، کمانش در مهاربندهای طبقات پایین تر مشاهده شده و فقط این اعضا در اتلاف انرژی زلزله شرکت دارند و مهاربندهای طبقات بالاتر عملا" در ناحیه الاستیک باقی می مانند. با کمانش اعضای طبقات پایین، ظرفیت برشی کل قاب کاهش می یابد و بر همین اساس این سازه ها ضریب رفتار مطلوبی نخواهند داشت. در طبقات پایین به علت کمـانش عضو فشاری نیروی عمودی نامتعادل به محل تقاطع مهاربنـدها در تیر فوقانی وارد می شود، که سبب تغییر مکانی بیش از اندازه در وسط تیر می گردد. پی آمد این امر تیرهای قوی و نامتناسب با اعضای دیگر است. برای جبران این کاستی ها مدل جدیدی تحت عنوان مهاربند زیپی (zipper frame) پیشنهاد می شود. در این مدل یک عضو عمودی در وسـط سیستم مهاربندی تعبیه می شود که به صورت مفصـلی به تیر پایین و تیر بالای قاب متصل می گردد. برای بررسی این مدل جدید، با استفاده از نرم افزار opensees قاب های دو بعدی مهاربندی زیپی و شورون مدل گردیده اند. این مدل ها تحت آنالیز پوش اور قرار گرفته و با استفاده از نرم افزار matlab و excel از لحاظ شکل پذیری، تغییر مکان طبقات و نیروی داخلی اعضا با یکدیگر مقایسه شده اند. از نتایج حاصله در رابطه با سیستم مهاربندی زیپی می توان به توزیع کمانش و مفاصـل پلاستیک تا طبقات فوقانی اشاره کرد که سبب دخالت تمامی مهاربندها در اتلاف انـرژی زلـزله می شود. همچنین تغییر مکان وسط تیرهای محل اتصال مهاربندها در سیستم مهاربندی زیپی نسبت به سیستم مهاربندی شورون کمتر می باشد. شایان ذکر است که شـکل پذیری و ضـریب رفتار مهاربنـدی زیپی نسبت به مهاربندی شـورون بیشتر می باشد.

استفاده از مهاربندهای فلزی در ساختمان¬های بتنی به خاطر اجرای آسان، اقتصادی بودن و قابلیت ایجاد نورگیر در دهانه¬های مهاربندی شده نسبت به دهانه¬های دارای دیوار برشی و همچنین مقاوم¬کردن ساختمان¬های بتنی ضعیف موجود در برابر زلزله در چند دهه اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه عملکرد انواع مهاربندهای فلزی در ساختمان¬های بتنی می¬باشد که مواردی از قبیل شکل مهاربند و نحوه چیدمان مهاربندها در ارتفاع قاب بتنی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق با انجام تحلیل استاتیکی غیرخطی، پارامترهای موثر در طراحی لرزه¬ای همچون، ضریب شکل¬پذیری، ضریب کاهش شکل¬پذیری، ضریب اضافه¬مقاومت سیستم، ضریب رفتار و سختی جانبی الاستیک توسط قاب بتنی تا رسیدن تغییر¬مکان طبقه بام به حد خرابی سازه، مورد مقایسه قرار گرفته است. تحلیل غیرخطی سیستم¬های مذکور توسط نرم¬افزار sap2000انجام شده است. نتایج آنالیزها و بررسی¬های انجام شده نشان¬دهنده این است ; اضافه¬کردن مهاربند فلزی باعث افزایش مقاومت، سختی و کاهش تغییر¬مکان قاب بتنی خواهد شد. و همچنین باعث افزایش ضریب شکل¬پذیری و ضریب رفتار قاب تا حد خرابی، در قاب بتنی خواهد شد.

از آنجا که بتن از جمله مصالحی است که در ساخت و ساز از جایگاه ویژه ای برخوردار است حجم بالایی از عملیات ساختمانی را در بر می گیرد. استفاده از افزودنیها در صنعت بتن باعث تاثیر مثبت زیست محیطی، افزایش مقاومت و کاهش هزینه می شود. ثابت شده است استفاده از افزودنیهای معدنی مانند سرباره ها به عنوان سیمان یا سنگدانه مزایای مناسبی در تولید بتن معمولی دارند. با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی و کاربرد سرباره برای تولیدات باارزشی از قبیل سیمان، پشم سرباره، تولیدات شیشه ای، مصالح سبک، مصالح بتن، مصالح زهکشی، اصلاح کننده خاک و همچنین عدم شناخت کافی در مورد سرباره در ایران سعی شده است در این تحقیق اثر سرباره های آهن، سرب و روی بر خصوصیات بتن بررسی شود. برای این منظور، یک مطالعه پژوهشی انجام شده است تا خواص بتن با سرباره هایی مانند کوره بلند، سرب و روی بررسی شود. نمونه های بتنی با عیار سیمان kg/m3 400 و نسبت آب به سیمان 4/0 آماده شدند. مخلوط ها شامل سیمان پرتلند پوزولانی و میکروسیلیس به عنوان چسباننده و فوق روان کننده به میزان %5/1 وزن سیمان می باشند. در این پروژه خلاصه ای از روشهای تهیه انواع سرباره ها و کاربرد آنها ذکر می شود. سپس سرباره های کوره بلند، سرب و روی با مقادیر مختلف جایگزین ماسه شده و تاثیر آنها بر آزمایشات اسلامپ، چگالی، جذب آب، نفوذپذیری آب، عرض ترک، مقاومت های فشاری، خمشی، الکتریکی و upv بررسی می گردد. طرح اختلاط بتن ها با مواد افزودنی موجود در آنها آورده شده است. نتایج نشان دادند که وقتی خواص دوامی بتن مدنظر باشد، استفاده از سرباره های کوره بلند و سرب در کنار میکروسیلیس اثرات قابل ملاحظه ای بر بتن معمولی می گذارد، در حالیکه سرباره روی تاثیر به شدت منفی بر بتن دارد.

بتن یکی از مهمترین مصالح ساختمانی است که از ترکیب مخلوط متناسبی از سیمان، مصالح سنگی، آب و مواد افزودنی بدست می آید. بتن دارای مقاومت فشاری زیادی است اما وزن زیاد قطعات ساخته شده با آن مشکلاتی را در سازه های بلند مرتبه بوجود می آورد. از این رو می توان با جایگزین نمودن دانه های سبک به جای سنگدانه های معمولی تا حدود زیادی این نگرانی را برطرف نمود. از دیگر عواملی که کاربرد بتن را مخصوصا در سازه های با تراکم آرماتور زیاد با مشکل مواجه می کند متراکم نمودن آن است. در مواردی مانند پایه پلها، ستونهای طبقات پایین ساختمان های بلند و ... عملا امکان ویبره کردن بتن غیر ممکن است. برای رفع این مشکل باید از بتن خودتراکم استفاده شود که باعث تراکم کامل بتن شده و سرعت بتن ریزی را بالا می برد. این نوع بتن با استفاده از فوق روان کننده ها و مواد افزودنی دیگر تولید می شود. در این پایان نامه تاثیر دو ماده افزودنی میکروسیلیس و نانوسیلیس بر روی رئولوژی بتن تازه و مقاومت فشاری بتن سخت شده ساخته شده با سبکدانه های لیکا و پرلیت مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشهای بتن خودتراکم بر روی طرح اختلاط ها انجام یافته سپس نمونه های بتنی ساخته شده و در سنین 3، 7، 28 و 90 روز مورد آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفته-اند. نتایج مربوط به بتنهای ساخته شده با هر دو افزودنی شامل نتایج آزمایشهای رئولوژی، مقاومت فشاری و وزن مخصوص در جداول و اشکال مربوطه آورده شده اند و به بحث و بررسی در مورد آنها پرداخته شده است.

بتن خودتراکم نوعی از بتن های توانمند می باشد که تحت وزن خود و بدون نیاز به ویبره در قالب جای می گیرد. از سوی دیگر خوردگی از مشکلاتی است که همواره عواقب زیان آوری برای جوامع بشری در پی داشته است. سازه های بتن مسلح از خوردگی یون کلر آسیب پذیر بوده و در سرتاسر جهان نمونه های فراوانی از این نوع خوردگی مشاهده شده است. در این تحقیق تأثیر پوزولان های نانوسیلیس (2.5، 5 و 7.5 درصد)، میکروسیلیس (5، 10 و 15 درصد) و پودرپرلیت (2.5، 5 و 7.5 درصد) بر خصوصیات رئولوژیکی و دوام بتن خودتراکم در برابر خوردگی کلریدی ارزیابی شد. جهت دستیابی به خواص خودتراکمی از فوق روان کننده (2 درصد وزن سیمان) و هوازا (0.2 درصد وزن سیمان) استفاده شد. آزمایش های جریان اسلامپ، حلقه j، قیف v، قیف u، جعبه l، مقاومت فشاری (مکعبی و استوانه ای)، پتانسیل نیم پیل، چکش اشمیت، مقاومت الکتریکی، جذب آب، تعیین عرض ترک و مدول الاستیسیته دینامیکی بر اساس روش التراسونیک به بتن های تازه و سخت شده اعمال گردید. نتایج حاصل نشان می دهند که طرح های اختلاط حاوی 5 درصد نانوسیلیس، 10 درصد میکروسیلیس و 2.5 درصد پودر پرلیت در آزمایش های خودتراکم نتایج بهتری کسب نموده اند. همچنین در تمامی نمونه ها، هیچگونه احتمال خوردگی در آزمایش های پتانسیل نیم پیل تا سن 28 روزه وجود نداشته و در سن 90 روزه، پتانسیل نیم پیل نمونه حاوی 7.5 درصد نانوسیلیس mv 232 کمتر از نمونه کنترل بود. مقاومت الکتریکی نمونه های حاوی 10 و 15 درصد میکروسیلیس بیشتر از 120 کیلواهم بوده که مبین عدم وقوع خوردگی است. جذب آب نمونه های حاوی 5 و 7.5 درصد پودرپرلیت بترتیب 8.66 و 25.98 درصد کمتر از نمونه کنترل بوده است. در این پایان نامه دو روش آزمایش جدید جهت بررسی خواص ایزوتروپی و همگنی بتن خودتراکم پیشنهاد شده که لوازم و نحوه انجام آنها به تفصیل در فصل مربوطه تشریح گردیده است.

استفاده از مهاربندهای فولادی در ساختمان های بتنی بیشتر جهت تقویت لرزه ای استفاده می شده است اما استفاده از این سیستم به عنوان یک سیستم باربر جانبی به دلیل اقتصادی بودن، اجرای آسان و حاشیه ایمنی بالا در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی عملکرد مهاربندهای فولادی در سازه های بتنی می باشد و رفتار این سازه ها با سازه های دارای دیوار برشی بتنی مورد مقایسه قرار گرفته است. تمام مدل های مورد مطالعه با نرم افزار etabs طراحی و تحلیل استاتیکی غیر خطی در نرم افزار sap 2000 انجام شده است و پارامترهای لرزه ای مانند ضریب اضافه مقاومت، ضریب شکل پذیری، ضریب رفتار و سختی جانبی الاستیک مورد مقایسه قرار گرفته اند. نتایج تحلیل و بررسی ها نشان می دهد که سیستم مهاربند x دارای رفتار مناسب تری نسبت به سیستم مهاربند ? و قاب دارای دیوار برشی بتنی می باشد وحاشیه ایمنی مهاربند x بیشتر از مهاربند ? و دیوار برشی بتنی می باشد.

مطالعه حاضر به گزارش نتایج مطالعات آزمایشگاهی بر روی استفاده از سرباره کوره بلند آهن گدازی آسیاب نشده (nggbfs) به عنوان جایگزین ریزدانه و استفاده از میکروسیلیس و نانوسیلیس به عنوان ماده افزودنی در بتن می پردازد. خواص مقاومتی، کیفیت و دوام بتن با نمونه های مرجع مورد مقایسه قرار گرفت. برای این منظور تعدادی از آزمایشات مانند آزمایش مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، سرعت پالس اولتراسونیک و جذب آب حجمی انجام گرفت. علاوه بر این ریزساختار این نوع بتن ها نیز توسط میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید. کلاً 324 نمونه مکعبی (cm10×10×10) ساخته شد که در آن نمونه ها در دو محیط (محلول سولفات منیزیم و آب) به مدت 28 و 90 روز عمل آوری شدند. ماسه توسط سرباره در سه مرحله بر حسب درصد وزنی0، 25 و 50 درصد و سیمان نیز توسط میکروسیلیکا و نانوسیلیکا به ترتیب در سه مرحله بر حسب درصد وزنی 0، 6، 10 درصد و 0، 1، 3 درصد وزنی به صورت مجزا یا ترکیب جایگزین گردیدند. نتایج آزمایشات نشان دادند که مقاومت بتن با افزایش نسبت جایگزینی سرباره، در مقایسه با بتن مرجع کاهش می یابد. نتیجه گرفته شد که دلیل اصلی کاهش مقاومت در بتن جدید مربوط به شکل گیری ساختار بتنی متخلخل می باشد. از طرف دیگر به عنوان یک نتیجه کلی، سرباره در حالتی که 25 درصد به عنوان جایگزین ماسه مورد استفاده قرار گیرد، بر خواص دوامی بتن تاثیر مثبت می گذارد. نانو ذرات سیلیس به عنوان جایگزین سیمان تا 1 درصد وزنی توانست خواص مکانیکی نمونه های بتنی را افزایش دهد. افزایش مقدار نانوسیلیس بیشتر از 1 درصد، به دلیل کاهش مقادیر ca(oh)2 کریستالی مورد نیاز جهت تشکیل ژل c-s-h، مقاومت فشاری را کاهش می دهد. همچنین استفاده از میکروسیلیکا بر حسب درصد وزنی به عنوان جایگزین بخشی از سیمان، باعث افزایش قابل توجه در خواص مکانیکی و دوام بتن گردید.

خلیج فارس به دلیل نیمه بسته بودن و تعویض کم آب در آن شرایط بسیار مناسبی را برای ته نشینی آلاینده ها مهیا می کند. این دریا مهمترین شاهراه حمل و نقل نفت جهان می باشد، به همین دلیل مقادیر زیادی از این آلاینده را دریافت می کند. رشد روز افزون جمعیت های ساحلی در سال های اخیر در منطقه منجر به توسعه صنایع شده و به تبع آن میزان فاضلاب تولیدی افزایش یافته، که مقادیر زیادی از این فاضلاب ها به دریا تخلیه می گردد. مطالعات متعددی پیرامون آلودگی های مختلف در آب، رسوبات و موجودات زنده در خلیج فارس در مناطق مختلف صورت گرفته است اما در استان هرمزگان اطلاعات منتشر شده در مورد میزان آلودگی موجود در اکوسیستم دریا، بسیار اندک می باشد. در این مطالعه غلظت هیدرو کربن های آروماتیک چند حلقه ای در رسوب و دوکفه ایcrassostrea gigas در سواحل استان هرمزگان در دو فصل تابستان و زمستان 1388 مورد بررسی قرار گرفت. 5 ایستگاه (بندر لنگه، بندر پهل، بندر شهید رجائی، اسکله شیلات بندر عباس و بندر کلاهی) در طول سواحل استان هرمزگان انتخاب شد و نمونه های رسوب و اویستر از ناحیه بین جزر و مدی در هر ایستگاه جمع آوری و همراه با یخ به آزمایشگاه منتقل گردید. نمونه ها توسط دستگاه فریز درایر خشک شدند. نمونه های رسوب با استفاده از روش de mora و همکاران (2011) و به وسیله ی دستگاه مایکروویو و با استفاده از مخلوط n-هگزان و دی کلرو متان استخراج شده و بر طبق روش (1999) moopam جداسازی و خالص سازی شد. استخراج pahs از نمونه های اویستر با استفاده از متانول و بر طبق روش de mora و همکاران (2011) انجام پذیرفت. سپس غلظت هیدروکربن های آروماتیک با استفاده از دستگاه gc-ms سنجیده شد. غلظت کل هیدروکربن های آروماتیک حلقوی (tpahs) در رسوب ایستگاه های بندر لنگه، بندر پهل، بندر شهید رجایی، اسکله شیلات بندر عباس و بندر کلاهی در مرداد ماه به ترتیب 86/756 ، 39/34، 91/261، 76/51 و ng/g33/1068 و در دربهمن ماه به ترتیب 99/2153 ، 7/253، 37/144، 9/111 و ng/g 47/492 بدست آمد. میانگین غلظت tpahs در بافت نرم دو کفه ای c. gigas در مرداد ماه به ترتیب 27/1595، 57/510، 47/481، 1/201 و ng/g 31/471 به ترتیب برای ایستگاه های بندر لنگه، بندر پهل، بندر شهید رجایی، اسکله شیلات بندر عباس و بندر کلاهی و در بهمن ماه به ترتیب 15/1422 ، 34/392، 41/575، 99/524و ng/g58/1473 اندازه گیری شد. غلظت tpahs در رسوبات و بافت نرم در ایستگاه های مختلف تفاوت معناداری را نشان داد (p<0.05). بیشترین آلودگی tpahs در رسوبات در بهمن در ایستگاه بندر لنگه و در مرداد ماه در ایستگاه بندر کلاهی مشاهده گردید. در بافت نرم بیشترین میزان در بهمن ماه در بندر کلاهی و در مرداد ماه در بندر لنگه محاسبه گردید. مقایسه غلظت tpahs در رسوبات و اویسترها در بین دو فصل سرد و گرم اختلاف معنا داری را نشان نداد. هیدروکربن های با وزن مولکولی بالا در رسوبات و اویسترهای همه ی ایستگاه ها غالب بودند. تعیین منشأ هیدروکربن های آروماتیک در رسوبات و اویستر ها ، غالبیت هیدروکربن های آروماتیک با منشأ پایرولیتیک که از احتراق مواد حاصل می شوند را نشان داد. نتایج نشان داد که غلظت tpahsدر رسوبات همه ی ایستگاه ها در هردو فصل در اکثر ایستگاه ها از استاندارد رسوب محیط زیست آمریکا و استاندارد محیط زیست فلوریدا کمتر است و بر اساس طبقه بندی baumard و همکاران میزان آلودگی رسوبات در حد متوسط و بالا گزارش گردید. غلظت tpahs در اویسترهای همه مناطق از میزان استاندارد epa، کمتر بوده و آلودگی بالایی را نشان ندادند.

چکیده: یکی از مسائل مهمی که امروزه در آنالیز و بررسی رفتار سازه ها نقش مهمی را ایفا می کند و خود یکی از دلایل اصلی خرابی سازه ها در زلزله به شمار می رود بی نظمی در سازه ها می باشد. گاهی ملاحظات معماری به دلایل مختلف نظیر قرارگیری پیلوت و یا واحدهای تجاری در همکف و یا جلوگیری از تجمع ورودی های مختلف در مجتمع های آپارتمانی سازه های دوبلکسی را پدید می آورد که درآن کف های مختلف با اختلاف تراز نسبت به هم در دو یا چند تراز مختلف ایجاد می شوند . ساختمان-های با اختلاف تراز طبقات یا ترازهای دو بخشی و یا دوبلکسی به گونه ای از ساختمان ها گفته می شود که سطح کف طبقات در آنها با اختلاف تراز از هم فاصله دارند.ساختمان های دوبلکسی در دو حالت با فاصله و بدون فاصله ساخته می شوند. یکی از انواع نامنظمی در ارتفاع که در آیین نامه های دیگر همچون آیین نامه ی سیاک به آن اشاره شده است و آیین نامه ی 2800 ایران در مورد آن مسکوت است، نامنظمی به علت اختلاف تراز طبقات (ساختمان های دوبلکسی) می باشد. در این تحقیق سه ساختمان اسکلت فلزی 5،7 و 9 طبقه با سیستم مهاربند همگرا از نوع ضربدری یک بار در حالت دوبلکسی بدون فاصله و بار دیگر در حالت دوبلکسی با فاصله در نظر گرفته شده است. قابل ذکر است هر یک از مدل ها در سه حالت متفاوت با اختلاف تراز 1.1، 2.2 و 3.3 متری با توجه به ضوابط استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان و با روش بارگذاری از نوع فشرده-سازی(ویژه سازه های دوبلکسی) تحلیل و طراحی شده اند. سپس مدل های طرح شده مورد تحلیل استاتیکی غیرخطی سه بعدی (3d pushover) قرار گرفته و سطح عملکرد سازه ها با توجه به مبانی طراحی بر اساس عملکرد بررسی می شوند.

طبقه نرم از دهه های گذشته به دلیل تأثیر دوگانه آن بر روی سازه، که از طرفی باعث کاهش نیروهای زلزله و از طرفی باعث تمرکز انرژی و در نتیجه انهدام طبقه نرم می شود، مورد بحث و بررسی بوده است. طبقات نرم معمولاً در طبقه همکف (پیلوت) برای فراهم آوردن الزامات معماری از قبیل پارکینگ، فضاهای تجاری و لابی ایجاد می شوند. اکثر آئین نامه ها به دلیل وجود آثار مخرب طبقه نرم در سازه، از وجود این طبقه در سازه با اعمال محدودیت هایی اجتناب کرده اند. در این تحقیق طبق معیار آئین نامه 2800 ایران با نرم کردن طبقات قاب های بتنی 4 و 10 طبقه، به بررسی اثر وجود طبقه نرم بر روی تغییرمکان های جانبی سازه، نیروهای داخلی اعضاء و همچنین پارامترهای مودال سازه مانند زمان تناوب و درصد مشارکت جرمی مودها پرداخته شده است. همچنین به نحوه انتخاب الگوی بار جانبی در تحلیل استاتیکی غیرخطی برای حالتی که طبقه نرم در ساختمان وجود داشته باشد پرداخته شده است. در ادامه با کاهش سختی ستون ها، افزایش ارتفاع طبقه و حذف میان قاب از طبقه، طبقه نرم ایجاد شده و منحنی های ظرفیت سازه ها تحت تحلیل پوش آور در هر حالت با جابجا کردن طبقه نرم در طبقات مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تأثیر تشدید معیار نرمی نیز بر روی طبقات خاصی از سازه بررسی شده و اهمیت درنظرگیری میان قاب ها در سازه مورد بحث قرار گرفته است.

در این پایان نامه اثر نانو سیلیس بر روی خواص مکانیکی و دوام بتن بررسی شد. تأثیر نانو سیلیس در چهار درصد متفاوت 1 و 2 و 4 و 6 روی بتن با نسبت آب به سیمان 35/0 مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت. در مجموع بیش از 90 نمونه مکعبی و استوانه ای بر اساس استانداردهای astm ساخته شد و آزمایش های مقاومت فشاری و ضریب نفوذپذیری روی نمونه ها انجام پذیرفت. نتایج حاصل از آزمایشات بیانگر افزایش قابل توجهی در مشخصات مکانیکی و دوام بتن بود.

بر خلاف دوام ذاتی بتن، سازه های بتنی زیادی یافت می شوند که خصوصیات خوبی از لحاظ دوام در مقابل یخبندان از خود نشان نمی دهند. یکی از دلایل اصلی تخریب بتن در نواحی سردسیر ایران بخصوص در مناطق غربی و شمال غربی ناشی از سیکل های یخ زدن و آب شدن می باشد. مقاومت بتن در برابر سیکل های انجماد و ذوب به تنش های بالای درون بتن وابسته است بویژه در زمانی که آب داخل سنگدانه ها منجمد گشته و باعث تغییر حجم بتن در آب و هوای سرد می شود. این تغییر حجم سبب ایجاد ترک خوردگی های ریز در بتن می شود که نهایتا منجر به کاهش مقاومت و تضعیف ساختار بتن می شود. اهمیت این موضوع تحقیقات زیادی را در زمینه ی دوام در برابر یخبندان به خود جلب کرده است. بدین منظور در این تحقیق برای بالا بردن مقاومت فشاری و سایر خواص مکانیکی بتن، اثر نانو سیلیس (0، 1، 2، 3 درصد نانو) و الیاف شیشه ای gfrc (0، 2/0، 4/0، 6/0 درصد الیاف شیشه) جایگزین سیمان در دو حالت نمونه های شاهد و سیکل دار مورد بررسی قرار گرفت. درمجموع288 نمونه تهیه گردید که 144 تا از این نمونه تحت آزمایش ذوب و انجماد بر اساس استاندارد astm c666 b بعد از 45، 100 و 150 سیکل قرار گرفتند. 144 نمونه ی دیگر به عنوان نمونه ی شاهد در سنین 28، 56 و 74 روزه (همزمان با اتمام سیکل های 45، 100 و 150) اندازه گیری شد. مقاومت های فشاری، التراسونیک، الکتریکی و نیز افت چگالی نمونه ها بعد از چرخه ی ذوب و انجماد به عنوان معیار سنجش دوام بتن در نظر گرفته شد. در بررسی اثر اختلاط نانو سیلیس با الیاف gfrc بالاترین مقاومت فشاری به ازای 1 درصد نانوسیلیس با 6/0درصد gfrc حاصل شد. همچنین یادآور میشود از اختلاط نانو سیلیس پودری با درصد های بالا در بتن پرهیز شود.

سیستم قاب خمشی یکی از پرکاربردترین سیستم های مقاوم لرزه ای در جهان می باشد، مهمترین مشکل این سیستم، به دلیل شکل پذیری و انعطاف پذیری بالای سازه، تغییرمکان زیاد طبقات است که سبب ایجاد نیرویی بیش از ظرفیت اجزا بر آنها شده و خرابی اجزای سازه ای و غیر سازه ای را منجر می شود. سیستم مهاربندی روشی موثر برای کنترل تغییرمکان جانبی سازه و بهسازی لرزه ای قابهای خمشی می باشد، نوع جدید سیستم های مهاربندی که در طراحی سازه های جدید و بهسازی سازه های ضعیف قدیمی مورد استفاده قرار می گیرد، مهاربندهای کمانش ناپذیر یا brb می باشد که در این تحقیق در دو فرم قطری و شورون، در بهسازی قابهای خمشی بتنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. از طرفی یکی از اهدافی که همواره در اجرای سازه ها مدنظر قرار می گیرد، سرعت اجرا و اقتصادی بودن طرح می باشد که مهاربندهای کمانش ناپذیر به دلیل مشکلات اجرایی در کارگاه و هزینه نسبتا بالا تا حدودی مانع این مهم می شود، یکی از راهکارهایی که برای کاهش و یا حل این مسائل می توان پیشنهاد نمود، استفاده از سیستم ترکیبی مهاربندهای کمانش ناپذیر و معمولی( ترکیب در ارتفاع) می باشد که در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفته است و هدف اصلی این تحقیق است. در این تحقیق قابهای خمشی بتنی متوسط 5 و 10 طبقه که بر اساس آیین نامه 2800 ویرایش 3 طراحی شده اند، با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی بر روی مدل 3 بعدی، برای سطح عملکرد ایمنی جانی مورد بررسی قرارگرفته اند و سپس با اضافه کردن مهاربندهای معمولی و مهاربندهای کمانش ناپذیر و ترکیب مهاربندهای کمانش ناپذیر و معمولی، دوباره سازه های بهسازی شده برای سطح عملکرد ایمنی جانی مورد ارزیابی قرارگرفته اند و منحنی های ظرفیت، سختی، تغییرمکان هدف و شکل پذیری سازه های بهسازی شده مورد مقایسه قرارگرفته است، همچنین نیروی نامتعادل وارده از طرف مهاربندهای در فرم شورون، به تیرهای دهانه مهاربندی شده با این نوع مهاربندها، هم در حالت معمولی و هم در حالت کمانش ناپذیر، مورد بررسی قرار گرفته است.

در چند دهه اخیر استفاده از بادبندهای فولادی در ساختمان های بتنی، به خاطر قابلیت ایجاد نورگیر، اقتصادی بودن و اجرای آسان، در دهانه های مهاربندی شده نسبت به دهانه های دیوار برشی، در مقاوم سازی ساختمان های بتنی موجود مورد توجه محققین بوده است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی استفاده از سیستم قاب خمشی بتنی و بادبند فولادی، به عنوان سیستم باربر جانبی، در طراحی ساختمان های جدید بتنی است. جهت نیل به این هدف، پس از طراحی خطی، سازه ها با سیستم مذکور تحت آنالیز استاتیکی غیرخطی قرار گرفتند و بعد از حصول نمودارهای پوش آور، پارامترهای لرزه ای این سازه ها، با پارامترهای لرزه ای سازه های با سیستم باربر جانبی قاب خمشی بتنی و دیوار برشی هم موقعیت مقایسه گردید. تحلیل غیرخطی سیستم های مذکور توسط نرم افزار sap2000، انجام شده است. نتایج نشان می دهد که در سازه های با سیستم قاب خمشی بتنی و بادبند فولادی، بادبندها قادر به تحمل 75% بار جانبی وارده (مطابق آیین نامه 2800) نیستند و جهت تحمل این بار جانبی مجبوریم ابعاد المان های بتنی را افزایش دهیم. با بررسی سایر پارامترهای لرزه ای بین دو سیستم، در حالت کلی می توان گفت که استفاده سیستم قاب خمشی بتنی و بادبند فولادی جهت طراحی سازه های جدید بتنی، مناسب نیست.

یکی از مسائل مهم در طراحی شاهتیرهای i شکل، کمانش جان شاهتیر تحت بارهای وارده می باشد. برای جلوگیری از کمانش جان، معمولاً از سخت کننده های افقی و قائم استفاده می کنند. موجدار کردن جان شاهتیر، یکی از روشهای موثر برای جلوگیری از کمانش جان است. استفاده از جان موجدار سبب افزایش سختی خارج از صفحه جان و بالابردن مقاومت کمانشی، بدون بکارگیری از سخت کننده های قائم است که در نتیجه وزن تیرورق و همچنین هزینه های ساخت آن کاهش می یابد. در این پایان نامه ضمن مرور مهم ترین تحقیقات انجام یافته توسط محققان روی این نوع شاهتیرها، به بررسی رفتار خمشی و برشی شاهتیرهای i شکل با جان موجدار پرداخته و چند نمونه با اندازه واقعی از این نوع شاهتیرها که قبلاً مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج آن در دسترس می باشد مدل سازی شده و با نتایج بدست آمده از روابط تئوریکی و نتــایج آزمایشگاهی مقـایسه شده است و در ادامه ضمن تائیــد نحوه مدل سـازی و روش تحلیـل، با مدل سازی نمونه های با ابعاد و مصالح یکسان و مقطع جان متفاوت (تخت و موجدار)، به مقـایسه " شاهتیرهای با جان موجدار" و "شاهتیرهای با جان تخت" پرداخته و مزایا و معایب این شاهتیرها را مورد ارزیابی قرار داده ایم. از روش المان محدود برای مدلسازی نمونه های آزمایش و برای انجام آنالیز غیر خطی از نرم افزار abaqus استفاده شده است.

در سالیان اخیر اهمیت احداث بناهای مقاوم در برابر زلزله و سایر نیروهای طبیعت باعث گردیده است که بحث ارزیابی و بهسازی رفتار لرزه ای سازه ها بویژه سازه های نامنظم، بیش از پیش درکانون توجه واقع شود. در برخی از ساختمان ها برای جلوگیری از تجمع ورودی ها یا قرار گرفتن واحدهای تجاری و پیلوت در طبقه همکف و یا احداث ساختمان بر روی زمین های شیبدار اختلاف ترازهایی در کف های طبقات ایجاد می گردد که در اصطلاح ساختمان های دوبلکسی نامیده می شوند. در این حالت کف های طبقات دارای اختلاف تراز، نسبت به هم در دو یا چند تراز مختلف قرار می گیرند که خود این امر سبب ایجاد تغییرات در پریود، سختی، توزیع نیروهای زلزله و سایر موارد مرتبط به سازه می گردد و همچنین منظم در نظر گرفته شدن این نوع سازه ها از سوی آیین نامه طراحی ساختمان ایران، و نامنظم فرض شدن در اکثر آیین نامه ها از جمله سیاک، مطالعه دقیق رفتار لرزه ای این نوع سازه ها را ملزم می سازد. در این مطالعه چهار ساختمان بتنی 3، 5، 7 و 9 طبقه که دارای سیستم جانبی دیوار برشی بتنی هستند در نظر گرفته شده که هر یک از مدل ها در سه حالت متفاوت با اختلاف ترازهای 0/8، 1/2، 1/6 متر با توجه به ضوابط استاندارد 2800 ویرایش سوم و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان تحلیل و طراحی گردیده و سپس تحت تحلیل استاتیکی غیر خطی قرار گرفته و سطح عملکرد سازه ها با توجه به مبانی طراحی براساس سطح عملکرد بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که سازه های بتنی دارای سیستم جانبی دیوار برشی بتنی عملکرد نسبتاً مناسبی در برابر نیروهای لرزه ای داشته و اکثراً پاسخگوی سطح عملکرد مورد نظر می باشند.

یکی از مسائل مهمی که امروزه در آنالیز و بررسی رفتار سازه ها نقش مهمی را ایفا می کند و خود یکی از دلایل اصلی خرابی سازه ها در زلزله به شمار می رود بی نظمی در سازه ها می باشد. یکی از انواع نامنظمی در ارتفاع که در آیین نامه های دیگر همچون آیین نامه ی سیاک به آن اشاره شده است و آیین نامه ی 2800 ایران در مورد آن مسکوت است نامنظمی به علت اختلاف تراز طبقات(ساختمان های دوبلکسی) می باشد.گاهی ملاحظات معماری به دلایل مختلف نظیر قرارگیری پیلوت و یا واحدهای تجاری در همکف و یا جلوگیری از تجمع ورودی های مختلف در مجتمع های آپارتمانی سازه های دوبلکسی را پدید می آورد که در آن کف های مختلف با اختلاف تراز نسبت به هم در دو یا چند تراز مختلف ایجاد می شوند. ساختمان های با ترازهای دوبخشی و یا دوبلکسی به گونه ای از ساختمان ها گفته می شود که سطح کف طبقات در آنها با اختلاف تراز h? از هم فاصله دارند. در این تحقیق سه ساختمان اسکلت بتنی 7،5 و 9 طبقه با سیستم قاب خمشی متوسط در حالت دوبلکسی در نظر گرفته شده است. قابل ذکر است هر یک از مدل ها در سه حالت متفاوت با اختلاف تراز 0/8،1/2 و 1/6 متری با توجه به ضوابط استاندارد 2800 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان و با روش بارگذاری از نوع فشرده سازی (ویژه سازه های دوبلکسی) توسط نرم افزار sap 2000 تحلیل و طراحی شده اند. سپس مدل های طرح شده مورد تحلیل استاتیکی غیرخطی (pushover) قرار گرفته و سطح عملکرد سازه ها با توجه به مبانی طراحی بر اساس عملکرد بررسی گردیده است. نتایج حاصله نشان می دهد که سازه های دوبلکسی مورد بررسی در صورتی که طبق ضوابط استاندارد 2800 و آیین نامه طراحی سازه های بتنی تحلیل و طراحی شوند، دسترسی به سطح عملکرد مورد انتظار 2800 که ایمنی جانی در سطح خطر زلزله طرح است، به طور کامل مقدور نخواهد بود. فلذا توصیه می شود که این گونه سازه ها را جزو سازه های نامنظم در ارتفاع طبقه بندی کرده و ظوابط سخت گیرانه تری را برای این نوع سازه ها نسبت به سازه های معمولی در نظر بگیرند، تا دسترسی به سطح عملکرد مورد انتظار 2800 میسر گردد.

سیستم قاب خمشی به همراه دیوار برشی بتن مسلح یا مهاربندی فولادی از جمله سیستم هایی هستند که در سازه های فولادی از آن استفاده می گردد. دیوار برشی بتن مسلح مقاومت، سختی و شکل پذیری سازه را به شدت افزایش داده و باعث بهبود رفتار لرزه ای سازه و کاهش تغییر شکل ها و خسارات وارده بر سازه می شود. از طرفی دیوار برشی مشابه یک تیر طره قائم عمل می کند که یک سر آن در زمین گیردار بوده و سر دیگر آن آزاد است بنابراین سختی آن با افزایش طول کاهش پیدا می کند. پس در یک ساختمان بلند استفاده از دیوار برشی بتن مسلح باعث افزایش وزن سازه شده و همچنین سختی بسیار پایینی را دارا می باشد. در ضمن اجرای دیوار برشی بسیار مشکل و پر هزینه می باشد. افزودن سیستم مهاربندی به سازه معایب ذکر شده بالا را ندارد. سیستم مهاربندی هم محور علاوه بر اجرای آسان واقتصادی بودن آن بعلت سختی بالا و کنترل تغییر مکان های ایجاد شده در برابر بارهای جانبی باعث جذب انرژی نیروهای جانبی می شود. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی عملکرد لرزه ای سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی با تغییر نوع سیستم مقاوم جانبی در ارتفاع سازه از دیوار برشی بتن مسلح به مهاربند همگرا می باشد. جهت نیل به این هدف، ابتدا با مدل سازی و طراحی خطی سازه های منظم 3 بعدی 6، 8، 10 و 15 طبقه، سپس آنالیز استاتیکی غیرخطی آن ها توسط نرم افزارsap2000 ، اثر تراز تغییر نوع سیستم مقاوم جانبی در ارتفاع سازه با نشان دادن نمودار تغییرمکان نسبی جانبی مدل ها و نیز نحوه ی تشکیل مفاصل پلاستیک بررسی شده است. همچنین به منظور مقایسه، عملکرد سازه دارای دیوار برشی بتن مسلح در کل ارتفاع آن مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها نیز ضریب رفتار و شکل پذیری سازه ها بدست آورده شده اند. نتایج نشان می دهد که سازه های بلند 10 و 15 طبقه بر خلاف سازه های کوتاه 6 و 8 طبقه، عملکرد لرزه ای خوبی را دارا هستند و توانسته اند با تغییر نوع سیستم مقاوم جانبی در 5/0 الی 7/0 ارتفاع سازه، باعث بهبود رفتار سازه شوند.

چکیده مشاهده خرابی هایی با عوامل فیزیکی و شیمیایی در بتن ها در اکثر نقاط جهان و با شدتی بیشتر در کشور های در حال توسعه، مهندسان را به سمت طرح بتن هایی با ویژگی خاص و با دوام لازم سوق داده است. به همین منظور در پژوهش حاضر برای بررسی دوام بتن در شبکه های آبیاری، نمونه های بتنی از سه نوع دانه بندی مختلف و با سه تیپ سیمان یک، دو و پنج استفاده شد. نمونه ها پس از ساخت به مدت 7، 28، 90 روز در سه محیط آب معمولی، آب حاوی 5 درصد سولفات و محیط واقعی (کانال آبیاری ولکس رشت) نگهداری شده و پس از بیرون آوردن از آب به منظور بررسی دوام بتن آزمایشاتی از قبیل مقاومت فشاری، درصد جذب آب بتن و نفوذ پذیری بتن بروی هریک از آنها صورت پذیرفت. در نهایت، این نتیجه بدست آمده است که خرابی نمونه های بتنی در شرایط محیط واقعی به دلیل املاح موجود در آب بیشتر از محیط های دیگر می باشد.

با توجه به توسعه تکنولوژی، اهمیت زمان نیز هر روز بیشتر می شود پیش ساخته بتنی دو حسن عمده دارد اول این که در مناطقی که دارای آب و هوای مستعد نیستند با بردن قسمت عمده کار به درون کارخانجات علاوه بر کاهش زمان شروع تا پایان کار ساختمانسازی در فضای باز موجب تولید بخش های عمده ساختمان بدلیل توانایی انبارکردن ساختمان در تمامی فصول و زمانهای سال میگردد دوم بدلیل تولید قطعات در فضای راحت تر و استفاده نیروی ماهر در خط تولید و امکان استفاده از دستگاه آلات تولید و عمل آوری و تکنولوژی بجای بسیاری از روشهای سنتی امکان خطا بسیار کاهش یافته، کیفیت بسیار بالاتر می رود. با نظر به منطقه ما و اهمیت این سیستم ساخت، عدم وجود روش یکسان در کشور در چگونگی طراحی و ساخت در پروژه ها و نبود یک نرم افزار مشخص برای تحلیل و طراحی آن، در این پایان نامه سعی شده است که یک روش با استفاده از روشهای کاملاً معمول در جامعه مهندسی حاضر جهت طراحی و آنالیز برای چنین سیستمهایی همراه با بررسی و تقسیم بندی انواع متداول و مشکلات موجود ارائه گردد. برای انجام مواردی که گفته شد ابتدا یک پلان کلی معماری با توجه به مسئله پیمون تهیه گردید سپس این پلان در نرم افزار autodesk revit structure جهت تسریع در دادن مقاطع استاندارد و بارگذاری و تهیه نقشه های اجرایی مختص پیش ساخته بتنی، مدل سازی نمودیم سپس آنرا به نرم افزار etabs جهت انجام طراحی نهایی و مدل سازی انتقال دادیم در آنجا انواع حالت های استفاده از دیوار بتنی پیش ساخته را در سازه مذکور بررسی نمودیم تنها مورد در طراحی با توجه به شرایط اتصالات پیش ساخته اختصاص داده شده مقدار صلبیت انواع اتصالات پیش ساخته با توجه به انواع مختلف و می باشد که با ارائه یک طرح اتصال، آنرا برای میزان صلبیت با تغییر در اجزای اتصال توسط نرم افزار المان محدود lusas بررسی نمودیم و نشان داده شد که می توان این کار را برای هر اتصال اجزای پیش ساخته انجام داد. در پایان همچنین روشی برای مقایسه اقتصادی سیستمهای ساختمانی ارائه و مقایسه سیستم های صنعتی با سنتی در شرایط مختلف از نظر اقتصادی انجام می پذیرد.

یکی از مهم ترین اهداف مورد نظر مهندسین در هنگام طراحی سازه ها پیش بینی رخدادهایی است که می تواند سازه را در حین ساخت و بهره برداری تحت تاثیر قرار داده و اثر قابل توجهی بر مقاومت و کارایی سازه داشته باشد. گسیختگی پیشرونده نیز از جمله رخداد هایی می باشد که دلیل اصلی وقوع آن عدم پیش بینی رخداد در زمان طرح سازه بوده و متاسفانه منجر به ایجاد صدمات و آسیب های ناگواری می شود. این گسیختگی هنگامی رخ می دهد که یک شکست موضعی اولیه گسترش پیدا کرده و کل سازه را تحت تاثیر قرارداده به گونه ای که در نهایت منجر به گسیختگی کل سازه شود. یکی از روش های ارزیابی پتانسیل وقوع گسیختگی پیشرونده، روش apm است که از طریق سناریوی حذف ستون و به طور مستقیم با برداشتن یک یا تعداد بیشتری از ستون ها صورت می پذیرد. ولی با این حال در این روش، آسیبی که می تواند از طریق انفجار به اعضای مجاور ستون حذف شده وارد شود نادیده گرفته شده و همین موضوع می تواند به یک پیش بینی نادرست از گسیختگی پیشرونده منجر شود. به همین منظور در این مطالعه و در ابتدا با استفاده از نرم افزار sap2000 v14 دو ساختمان فولادی با سیستم قاب خمشی متوسط 4 و 7 طبقه، بر اساس مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان ایران مدلسازی، تحلیل و طراحی شدند و در گام بعدی به منظور بررسی و تحلیل آن مدل ها در برابر پتانسیل وقوع گسیختگی پیشرونده ناشی از بارگذاری انفجاری، از نرم افزار المان محدود abaqus/cae 6.11 استفاده گردید و مدل های المان محدود سه بعدی آنها ایجاد شد. برای شبیه سازی و اعمال بارهای انفجاری و بررسی اثر مستقیم آنها بر روی سازه یک ماده منفجره به وزن یک تن tnt معادل، در مجاورت کنج سازه و به فاصله 4 متری از آن قرار گرفت و فشار های ناشی از آن در قالب چهار حالت بارگذاری به اعضای مجاور محل انفجار، اعمال و پاسخ سازه مورد بررسی قرار گرفت. لازم به ذکر است که برای محاسبه فشار ناشی از بار انفجار از نرم افزار atblast استفاده گردید و حل معادله مربوط به تاریخچه بارگذاری موج انفجار نیز توسط نرم افزارmaple 17 انجام شد. در نهایت نیز نیروهای جدید ایجاد شده در اعضای سازه ای مجاور محل وقوع انفجار در هر یک از حالات با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج حاصل حاکی از آن است، هنگامی که در ارزیابی پتانسیل وقوع گسیختگی پیشرونده، عامل شروع گسیختگی بارگذاری انفجاری در نظر گرفته شود، پاسخ سازه در مقایسه با روش های متداولی که به ارزیابی وقوع گسیختگی پیشرونده می پردازند و در آنها عامل اولیه ایجاد گسیختگی پیشرونده نادیده گرفته می شود، متفاوت خواهد بود.

در تحقیقات حاضر به منظور بررسی دقت و کارایی روش طیف ظرفیت بر مبنای انرژی در سازه های بتنی، سازه هایی بتنی از سه خانواده ی مختلف با تعداد طبقات 3، 9 و 20 تحت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی تحت هفت شتاب نگاشت قرار گرفته و نتایج حاصل به عنوان نتایج دقیق و به عنوان شاخص مقایسه درنظر گرفته شد. در ادامه مدل ها تحت روش های مختلف تحلیل استاتیکی غیر خطی با الگوهای مختلف توزیع بار قرار گرفت و سپس در هر یک از این روش ها نتایج (جابجایی نسبی طبقات و جابجایی طبقات) حاصل از تحلیل بار افزون را که با توجه به دو مفهوم جداگانه ی طیف ظرفیت بر اساس مفهوم جابجایی بام (روش مرسوم) و طیف ظرفیت بر مبنای انرژی به دست آمده بود با یکدیگر و با نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی، که به عنوان مبنا در نظر گرفته شده بود، بوسیله ی شاخص خطای استاندارد مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت و نتایج زیر حاصل گردید: 1) نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات برای روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی یکنواخت بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی یکنواخت بر اساس مفهوم جابجایی بام ، به طور کل خطای کمتری را نشان می دهد که البته این نتایج در مورد ساختمان کوتاه مرتبه چندان صدق نمی کند. نتایج مربوط به جابجایی طبقات برای روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی یکنواخت بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی یکنواخت بر اساس مفهوم جابجایی بام در سازه ی کوتاه دارای خطای بیشتر در سازه ی میان مرتبه تقریباً برابر و در سازه ی بلند مرتبه دارای خطای کمتری می باشد. 2) نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات برای روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی مثلثی بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی مثلثی بر اساس مفهوم جابجایی بام دارای خطای کمتری می باشد که البته این نتایج در مورد ساختمان کوتاه مرتبه خطای نزدیک به هم را نشان می دهد. نتایج مربوط به جابجایی طبقات برای روش تحلیل بار افزون با توزیع بار جانبی مثلثی بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون با توزیع بارجانبی مثلثی بر اساس مفهوم جابجایی بام تفاوت خطای چندانی ندارد که در این مورد نیز ساختمان کوتاه مرتبه مستثنی می باشد و در سازه ی بلند مرتبه خطای کمتری را نشان می دهد. 3) نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات برای روش تحلیل بار افزون متناسب با شکل مود اول بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون متناسب با شکل مود اول بر اساس مفهوم جابجایی بام دارای خطای نسبتاً کمتری می باشد. البته در کل تفاوت چندان زیادی بین نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات این دو روش مشاهده نمی شود که احتمالاً به این دلیل است که در روش تحلیل بار افزون بر اساس مود اول جابجایی بام تا حدود زیادی متناسب با جابجایی سایر طبقات می باشد ولی نتایج مربوط به جابجایی طبقات برای روش تحلیل بار افزون مود اول بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار-افزون مود اول بر اساس مفهوم جابجایی بام دارای خطای نسبتاً کمتری می باشد ولی در این جا هم ساختمان کوتاه مرتبه در هر دو مورد مستثنی می باشد. 4) نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات و جابجایی طبقات برای روش تحلیل بارافزونی مودال با یک بار اجرا بر اساس مفهوم انرژی در هر دو مورد بهتر از این روش بر اساس مفهوم جابجایی بام است. از آن-جایی که کارایی اصلی روش مبتنی بر انرژی در روش های تحلیل بارافزونی است که در آن ها الگوی بار جانبی به گونه ای است که جابجایی بام متناسب با جابجایی سایر طبقات نیست، لذا نتایج حاصل از روش تحلیل بارافزون مودال با یک بار اجرا بر اساس مفهوم انرژی دقیق تر از همین روش بر اساس مفهوم جابجایی بام می باشد. در این جا هم ساختمان کوتاه مرتبه در هر دو مورد مستثنی می باشد. 5) نتایج مربوط به جابجایی نسبی طبقات و جابجایی طبقات برای روش تحلیل بار افزون مودال با چند بار اجرا بر اساس مفهوم انرژی در سازه ی بلند مرتبه دارای خطای کمتری از این روش بر اساس مفهوم جابجایی بام است که البته در سازه ی میان مرتبه این دو روش تفاوت چندانی را نشان نمی دهند و باز هم در این مورد ساختمان کوتاه مرتبه مستثنی می باشد اما اختلاف دو روش در ساختمان کوتاه مرتبه کم و در حد ناچیزی بوده و با توجه به محدودیت ها و مشکلاتی هم چون برگشت منحنی بارافزون با افزایش مقدار برش پایه، استفاده از روش تحلیل بارافزون مودال بر اساس مفهوم انرژی در مقایسه با روش تحلیل بار افزون مودال بر اساس مفهوم جابجایی بام اولویت بیشتری دارد. 6) با استفاده از روش مبتنی بر انرژی شبهات موجود بر سر انتخاب مرکز جرم بام در سازه های بلند و میان مرتبه به عنوان نقطه کنترل تغییر مکان بر طرف شده است و این امر کارایی روش مبتنی بر انرژی را نشان می دهد که در مقایسه با روش متداول (بر اساس جابجایی بام) مناسب تر می باشد و از طرفی با مقایسه نتایج انواع روش های تحلیل بار افزون مورد بررسی در این تحقیق مشاهده گردید که نتایج حاصل از هر یک از روش های تحلیل بار افزون مورد نظر بر اساس مفهوم انرژی به طور کل از دقت بیشتری در مقایسه با روش تحلیل بار افزون مورد نظر بر اساس جابجایی بام برخوردار می باشد. بنابر این با توجه به این مطلب که روش مبتنی بر انرژی از تئوری قوی تری نسبت به روش متداول (بر اساس جابجایی بام) برخوردار می باشد می توان ادعا کرد که استفاده از روش مبتنی بر انرژی هم از لحاظ کارایی و هم از لحاظ دقت در تخمین نتایج تحلیل بار افزون نسبت به روش متداول ( بر اساس جابجایی بام ) برتری دارد. 7) با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد هر چه به ارتفاع ساختمان اضافه می گردد دقت روش مبتنی بر انرژی نسبت به روش متداول (بر اساس جابجایی بام) نیز بیشتر شده و از آن پیشی می گیرد که با توجه به این که در سازه های بلند مرتبه طراحی بر اساس عملکرد مهم تر و حساس تر می باشد این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می کند. 8) خارج از بحث روش مبتنی بر انرژی و روش متداول در بین روش های بررسی شده به طور کل روش تحلیل بارافزون چند بار اجرا از دقت به مراتب بهتری برخوردار است و این قضیه خود را در سازه-های بلند مرتبه که مودهای بالاتر تأثیر غیر قابل توجهی دارند بیش از پیش به چشم می آید. هم چنین نکته ی دیگر این که در بسیاری از موارد نتایج تحلیل بارافزون با توزیع بارجانبی مثلثی و تحلیل بارافزون با توزیع بارجانبی متناسب با مود اول مشابهت زیادی به یکدیگر داشته و به هم نزدیک می باشند که با توجه به شکل مود نخست که غالباً بسیار نزدیک به مثلث است پیش بینی می شد که چنین شود.

در این تحقیق از بتن سبک حاوی سبکدانه های لیکا و پرلیت به جای ماسه استفاده شده است تا علاوه بر کاهش وزن مخصوص بتن سبک، خواص مکانیکی آن افزایش یابد. همپنین جهت بالا بردن خواص مکانیکی و دوام بتن سبک در دو محیط معمولی و سولفاته اثر نانوسیلیس (2،1و3درصد) و میکروسیلیس (14،7و21درصد) در سه حالت 1-اثر نانوسیلیس 2-اثر میکروسیلیس 3-اثر اختلاط میکروسیلیس با نانوسیلیس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که در بررسی اثر نانوسیلیس بالاترین مقاومت فشاری و کششی به ازای 2 درصد نانوسیلیس حاصل می شود. در درصدهای بالاتر از 2 درصد، این مقادیر کاهش می یابد. همچنین در بررسی اثر میکروسیلیس بالاترین مقاومت فشاری و کششی به ازای 14درصد میکروسیلیس حاصل می شود. در بررسی اختلاط میکروسیلیس با نانوسیلیس بالاترین مقاومت فشاری و کششی به ازای 2 درصد نانوسیلیس با 14درصد میکروسیلیس حاصل شد. نتایج آزمایش اولتراسونیک (مدول الاستیسیته دینامیکی) همانند مقاومت فشاری است. مقاومت الکتریکی در هر سه حالت بررسی شده با افزایش درصد نانوسیلیس و میکروسیلیس افزایش می یابد.

شناخت بیشتر نسبت به سیستم های سازه ای مختلف در جهت بکارگیری آگاهانه از آن در پروژه ها همواره از ملزومات بوده است که استفاده از دیوار برشی فولادی به منظور کاهش وزن سازه و افزایش شکل پذیری در سازه می باشد. بنابراین برای مقابله با نیروهای جانبی زیاد در طبقات تحتانی و همچنین دلایلی مانند کاهش در ابعاد تیر و ستون ها، ضخامت دیوار فولادی در این طبقات و یا هر دلیل دیگری می توان از دیوار برشی بتنی برای افزایش مقاومت در سازه استفاده نمود. لذا این پژوهش در جهت دستیابی به شناخت بیشتر از رفتار لرزه ای این سیستم سازه ای صورت گرفته است. دیوار فولادی مورد بحث در این پروژه از نوع سخت نشده می باشد که به همراه قاب خمشی ویژه و دیوار بتنی، مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج بدست آمده از نشان می دهد که با استفاده از دیوار بتنی در طبقات تحتانی، می توان کاهش محسوسی در ابعاد تیر و ستون های دیوار در این طبقات ایجاد نمود، البته کاهش در ابعاد تیر، قابل توجه می باشد. همچنین استفاده از این سیستم سازه ای کمک می کند تا دیوار های فولادی ضخیم در این طبقات با دیوار بتنی جایگزین شود و مشکلات مربوط به شکست ترد که در دیوارهای ضخیم ایجاد می شود رفع می گردد. نتایج بدست آمده از تحلیل غیر خطی بروی مدل های 4 ، 6 و 8 طبقه نشان می دهد که استفاده از دیوار بتنی در طبقات تحتانی باعث کاهش در تعداد مفاصل پلاستیک و همچنین کاهش در تغییر مکان نسبی طبقات می گردد که این کاهش با افزایش ارتفاع دیوار بتنی محسوس تر می باشد. همچنین بررسی نشان می دهد که این سیستم سازه ای طراحی شده با ضریب رفتار 11 ( مطابق آیین نامه 2800 ) نمی تواند سختی لازم تعیین شده برای حد ایمنی جانی ( ls ) را تامین نماید.

در سال های اخیر روش های تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش اور) با توجه به سادگی، سرعت انجام و سهولت تفسیر نتایج،در مقایسه با روش های تحلیل دینامیکی غیرخطی به عنوان دقیق ترین روش تحلیل لرزه ای، به سرعت توسعه یافته و مورد استقبال قرار گرفته اند. روش¬های پوش¬آور بهنگام شونده به دلیل بروز کردن الگوی بارگذاری با توجه به خصوصیات دینامیکی سازه در هر مرحله از آنالیز پوش¬آور در سال¬های اخیر مورد استفاده فراوانی قرار گرفته اند. و بررسی نتایج نشان¬ دهنده دقت این روش¬ها در مقایسه با روش¬های پوش¬اور سنتی می¬باشد. در این تحقیق دو روش پوش¬آور بهنگام شوندهdap ,ssap به همراه روش پوش¬اور سنتی مود اول برای ارزیابی قاب¬های ساختمانی با مهاربندهای ضدکمانش مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به اینکه تعیین نقطه کنترل پاسخ سازه¬ای (تغییرمکان هدف) نیازمند تبدیل منحنی پوش¬آور در فرمت یک¬درجه آزادی می¬باشد بنابرین¬از روش شکل مود فرضی براساس تغییرمکان لحظه¬ای درجات آزادی به جای روش انرژی که برای اولین باردر پوش¬آور بهنگام¬شوندهssap بکاربرده شد،برای تبدیل سیستم¬های چند درجه آزادی به یک درجه آزادی در هر دو روش dap,ssap استفاده می¬شود. تا دقت این روش نیز برای پوش آور ssap نیز مورد بررسی قرار گیرد. سه قاب ساختمانی 3و6و9 طبقه برای این تحقیق انتخاب شده¬اند سپس دقت نتایج روش¬های مختلف پوش¬آور با توجه به روش دقیق دینامیکی غیرخطی مورد ارزیابی قرارگرفته¬اند نتایج نشان ¬دهنده دقت خوب و قابل توجه روش ssap در مقایسه با روش پوش¬آور سنتی مود اول می¬باشد

وجود طبقه نرم در یکی از طبقات ساختمان باعث ایجاد ناپداری در بسیاری از سازه ها در هنگام وقوع زمین لرزه بوده است. طبقه نرم در طبقه همکف یکی از اشکال رایج در بسیاری از کشورها می باشد که از عوامل موثر در کاهش سختی طبقه می توان به کمبود دیوارهای پرکننده و ارتفاع زیاد طبقه اشاره نمود. طبقه نرم معمولا زمانی ایجاد می شود که طبقه همکف سختی و مقاومت کمتری نسبت به طبقات بالاتر داشته باشد، که چنین پدیده ای معمولادر ساختمان هایی با کاربری تجاری در طبقه همکف و مسکونی در طبقات فوقانی اتفاق می افتد. در این تحقیق قابهای خمشی بتنی متوسط 5 و 7 و 9 طبقه که بر اساس آیین نامه 2800 ویرایش سوم طراحی شده برای سطح عملکرد ایمنی جانی مورد ارزیابی قرارگرفته اند. در مدل های مورد بررسی از افزایش ارتفاع طبقه برای کاهش سختی طبقه و ایجاد طبقه نرم استفاده شده است در هر سازه دو طبقه با ارتفاع بیشتری نسبت به طبقات دیگر وجود دارد که افزایش ارتفاع موجب کاهش سختی سازه در این قسمت ها می شود. یکی از این طبقات نرم همواره طبقه همکف بوده و طبقه نرم دیگر در طبقات بالاتر جابجا میشود. مدل سازی سازه ها در نرم افزار sap2000 به روش تحلیل استاتیکی غیر خطی تحت دو نوع الگوی بار جانبی صورت گرفته و منحنی های ظرفیت، تغییرمکان هدف و برش پایه سازه ها مورد مقایسه قرارگرفته است. در نهایت با بررسی و مقایسه سازه ها با طبقه نرم در طبقات مختلف تراز بهینه برای قرارگیری طبقه نرم مورد بحث قرار می گیرد. با مقایسه مدل های مورد بررسی و نتایج بدست آمده مشاهده می شود با جابه جا شدن طبقه نرم به طبقات پایین، منحنی ظرفیت سازه به تدریج به سمت پایین افت می کند. این بدان معنا است که سازه دارای طبقه نرم برای رسیدن به تغییرمکان مساوی، برش پایه کمتری را نیاز خواهد داشت. به گونه ای که همواره سازه با طبقه نرم در طبقه همکف و طبقه اول پایین ترین منحنی ظرفیت و سازه با طبقه نرم در طبقه همکف و طبقه آخر بالاترین منحنی ظرفیت را دارد و به منحنی ظرفیت سازه بدون طبقه نرم نزدیکتر است همچنین با قرارگیری طبقه نرم در طبقات بالاتر مقدار برش پایه سازه افزایش می یابد و مقدار تغییر مکان هدف کاهش می یابد. بنابراین هنگامی که طبقه نرم در طبقات بالاتر از طبقه میانی و طبقه همکف قرار می گیرد سازه عملکرد لرزه ای بهتری دارد.

ساختمان هایی که ساخته می شوند، یا قبلا بدست سازنده های دیگری، ساخته شده اند، با همه سعی وتلاش سازندگانش، معمولا خواسته یا نا خواسته، دارای نواقص ونقاط ضعفی می باشند، یکی از این موارد، نادیده گرفتن اثر میان قاب بر رفتار و عملکرد سازه می باشد، که باعث می شود، بین عمکرد سازه محاسبه شده(بدون در نظر گرفتن میان قاب)، با سازه اجرا شده(با وجود میان قاب)، تفاوت هایی وجود داشته باشد. علاوه بر آن در صورتی که طبقه همکف فاقد میان قاب باشد، وبه دلیل شرایط خاص، مثل تجاری بودن و.... به عنوان طبقه نرم تلقی گردد و طبقات فوقانی دارای میان قاب باشند، مسئله باز هم پیچیده تر می گردد. زیرا وجود میان قاب باعث سختی اضافی در طبقات بالای همکف و نامنظمی در ارتفاع می گردد. در این پایان نامه قاب بتنی خمشی متوسط، در طبقات 5و7 و9 طبقه، که همگی دارای طبقه همکف نرم می باشند، به صورت سه بعدی مدل سازی شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. این سازه ها در چهار حالت مختلف، شامل: قاب به تنهائی(بدون میان قاب و دیواربرشی)؛ قاب همراه با میان قاب در کلیه طبقات؛ قاب همراه با میان قاب در طبقات به غیر از طبقه همکف؛ و قاب همراه با میان قاب در طبقات و دیواربرشی فقط در طبقه همکف؛ مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. تاثیردیوارهای مصالح بنایی، بر رفتار ساختمان، به صورت عضو قطری معادل، در سیستم قاب خمشی بتنی مورد بررسی قرار گرفته است. استانداردهای بکار گرفته شده در این پایان نامه، منطبق بر مقررات ملی ساختمان ایران، از جمله استاندارد 2800 ایران ویرایش سوم و آیین نامه های مقبول و مطرح دنیا می باشد. نتایج نشان می دهد که وجود میان قاب باعث افزایش سختی، کاهش تغییر مکان، کاهش زمان تناوب و کاهش شکل پذیری سازه می گردد. مطالعات صورت گرفته بیانگر آن است که نادیده گرفتن اثر میان قاب، می تواند عوارض جبران ناپذیری در سازه داشته باشد. نیز اثر میان قاب زمانی می تواند مثبت باشد که، در طراحی سازه وجود میان قاب تاثیر داده شود و مقاطع ستون ها برای اضافه بار ناشی از افزایش سختی به واسطه وجود میان قاب، طراحی گردد.

با توجه به ملاحظات معماری و قوانین شهرسازی، در موارد تراکم ساخت بالا، عقب نشینی در ارتفاع سازه باعث نامنظمی می شود که چنین سازه هایی در مقابل بارهای وارده مخصوصاً زلزله و باد حساسترند و باید با دقت طراحی شوند. به منظور بررسی تأثیر عقب نشینی سازه ها در ارتفاع بر عملکرد لرزه ای سازه های فولادی با مهاربند همگرای ضربدری، سازه های این تحقیق ابتدا با توجه به ضوابط آیین نامه 2800 و مبحث دهم از مقررات ملی ساختمان مدل شدند. سازه های بدون عقب نشینی در ارتفاع به صورت استاتیکی معادل تحلیل شده و سازه های نامنظم نیز به روش دینامیکی خطی طیفی در مقابل بارهای جانبی مورد تحلیل قرار گرفتند. سپس ارزیابی عملکرد سازه ها با توجه به اصول طراحی بر اساس عملکرد و دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود و با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیرخطی در نرم افزار sap2000 انجام گرفت. به عنوان نتیجه کلی سازه های 5، 7 و 9 طبقه فولادی دارای عقب نشینی متقارن در ارتفاع با سیستم باربرجانبی از نوع مهاربند ضربدری چنانچه بر اساس ضوابط مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان طراحی شوند، سطح عملکرد ایمنی جانی (ls) مدنظر استاندارد 2800 را چه از نظر تغییرمکان نسبی طبقات و چه از نظر مفاصل پلاستیک تشکیل یافته در اعضا، تأمین می کنند. قابل ذکر است این نتایج هنگامی صحیح هستند که عقب نشینی در ارتفاع به صورت متقارن باشد.

: مصالح بنایی از زمان های بسیار قدیم در ساخت وساز ساختمان ها بکار می رفته است به طوری که بیش از 70% سازه های موجود در کشور را سازه های بنایی تشکیل می دهندو همچنین بیشترین تلفات و خسارات جانی ومالی مربوط به این سازه ها می باشند. روش های مختلفی برای مقاوم سازی سازه های بنایی وجود دارند. از جمله این روش ها اضافه کردن دیوار های برشی بتن آرمه به سازه می باشدکه باعث افزایش قابل توجهی در سختی و مقاومت جانبی سازه می شود . از این رو 2 سازه بنایی (منظم و نامنظم در پلان) انتخاب شده و بعد از شناسایی نقاط آسیب پذیر سازه با استفاده از دیوار های برشی بتن آرمه مقاوم سازی شده است. برای انجام تحلیل ها از تحلیل استاتیکی غیر خطی در نرم افزار sap2000.v14 استفاده شده است. رفتار غیر خطی دیوار بنایی و دیوار برشی بتن آرمه براساس دستورالعمل 360، 376 و fema356 ایران تعریف شده است. نتایج تحلیل انجام شده در سازه های بنایی مورد مطالعه، نشان می دهد که دستور العمل fema356 مقاومت جانبی کمتری نسبت به دستور العمل 376 ایران دارد که علت آن را می توان به مود های شکست موجود در دیوار بنایی در هر دو دستورالعمل دانست. همچنین میزان دیوار برشی مورد نیاز برای مقاوم سازی سازه بنایی با استفاده از دستورالعمل fema356 کمتر از دیوار برشی مورد نیاز با استفاده از دستور العمل 376 می باشد.

در این تحقیق برای رسیدن به درصد اختلاط بهینه ی ترکیب سبکدانه های لیکا و پرلیت با یکدیگر و بررسی تاثیر نانو سیلیس و الیاف فولادی بر روی مقاومت نمونه ها، مجموعا 18 نوع طرح اختلاط ساخته شده و مورد آزمایش های مقاومت فشاری و کشششی و اولتراسونیک قرار گرفت. به طور کلی، نتایج نشانگر این است که هرچقدر درصد حجمی سبکدانه ی لیکا نسبت به پرلیت بیشتر می شود وزن مخصوص بتن بیشتر شده و مقاومت های کششی و فشاری آن افزایش می یابد. بطوری که در طرحی که حاوی 65% لیکا است، بتن ساخته شده هم از نظر وزن مخصوص در رده ی بتن سبک سازه ای قرار داشته و هم نسبت به طرح های دیگر دارای مقاومت بیشتری می باشد. در طرح هایی که حاوی50% و 65% لیکا هستند، با افزودن نانوسیلیس، بر مقاومت فشاری و کششی افزوده می شود ولی در طرحی که حاوی 35% لیکا می باشد، با افزودن نانوسیلیس با کمبود آب مواجه شده و نمونه متخلخل تر از طرح های دیگر گشته و مقاومت آن نسبت به طرح های دیگر کمتر می شود. به طور کلی می توان گفت که با افزایش الیاف فولادی از0تا 0.4% نمودار افزایش مقاومت های کششی و فشاری با شیب تندی همراه بوده ولی با رساندن الیاف فولادی از 0.4به 0.8% شیب این نمودار کمی ملایم تر می شود و نقطه اوج آن در 0.8% الیاف فولادی می باشد. این افزایش مقاومت با افزودن الیاف فولادی در مقاومت کششی نمونه ها تاثیری بیشتری نسبت به افزایش در مقاومت فشاری دارد. نتایج آزمایش اولتراسونیک در حالت کلی مشابه مقاومت فشاری می باشد.

در چند دهه اخیر به موازات رشد فزاینده جمعیت در جهان، شاهد توسعه صنعت ساختمان می باشیم. امروزه بسیاری از سازه های کشور بصورت بتنی می باشند، لذا با توجه به لرزه خیز بودن ایران، رعایت نکات اجرایی و آئین نامه ای صحیح، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. تجربیات تلخ زلزله های گذشته در نقاط مختلف ایران سبب آن گشته تا دولت توجه ویژه ای را نسبت به صنعت ساختمان داشته باشد. بسیاری از ساختمان ها به دلیل عدم رعایت آئین نامه ها و نظارت مستمر مهندسین، از ایمنی کافی برخوردار نبوده به طوری که در زلزله های گذشته شاهد خسارت های قابل توجهی در مناطق زلزله زده بوده ایم. رفتار سازه های بتنی به نحوه ی اجرا و نیز مصالح به کار رفته در آن ها دارد. از اینرو در این مطالعه، به عملکرد سازه ای ساختمان های بتنی پرداخته شده و مسائل تاثیر گذار در میزان شکل پذیری از قبیل مشکلات و ضعف های اجرایی و عدم رعایت قوانین و آئین نامه ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این پژوهش ابتدا سه ساختمان بتنی 4، 7و 10 طبقه طراحی گردیدند و سپس با توجه دستورالعمل بهسازی لرزه ای، مشخصات مقاومتی و سایر پارامترهای مورد نیاز بر اساس این دستورالعمل محاسبه می گردد و به نرم افزار perform-3d معرفی گردید. سیستم سازه ای مورد نظر در یک جهت دارای قاب خمشی و در جهت دیگر دارای دیوار برشی می باشد. از مهم ترین نتایج حاصل می توان به این مورد اشاره نمود که در مقایسه حالتی که وصله آرماتورها در فاصله 60 سانتیمتری بالای پای ستون قرار دارد با حالتی که وصله آرماتورها از روی فونداسیون شروع می شود، تغییر مکان نهایی و سخت شدگی و اضافه مقاومت در اعضاء مشخص، بیشتر می باشد.

بتن یکی از مهمترین مصالح ساختمانی است که از ترکیب مخلوط متناسبی از سیمان، مصالح سنگی، آب و مواد افزودنی بدست می آید. از عواملی که کاربرد بتن را مخصوصا در سازه¬های با تراکم آرماتور زیاد با مشکل مواجه می-کند متراکم نمودن آن است. در مواردی مانند پایه پل ها، ستونهای طبقات پایین ساختمان¬های بلند و ... عملا امکان ویبره کردن بتن غیر ممکن است. برای رفع این مشکل باید از بتن خودتراکم استفاده شود که باعث تراکم کامل بتن شده و سرعت بتن¬ریزی را بالا می¬برد. این نوع بتن با استفاده از فوق¬روان¬کننده¬ها و مواد افزودنی دیگر تولید می¬شود. این پایان نامه به بررسی اثر افزودن نانوسیلیس بر رئولوژی بتن خودتراکم تازه و همچنین خواص مکانیکی و پارامترهای دوام بتن سخت شده در محیط مخرب سولفاتی می پردازد. به این منظور در برنامه مطالعات آزمایشگاهی از آزمایشهایی چون جریان اسلامپ(آزمایشهای پنچ گانه)، مقاومت فشاری و کششی، مقاومت الکتریکی اهمی، نفوذپذیری، التراسونیک و درصد جذب آب بهره گرفته شده است. نتایج آزمایش حاکی از این است که افزودن نانوسیلیس توانسته بر بهبود رئولوژی بتن خودتراکم تازه و خواص مکانیکی تاثیر¬گذار باشد و همچنین دوام بتن را در برابر عامل مخرب سولفاتی که باعش کاهش روند کسب مقاومت فشاری و کششی در سنین بالاتر می گردد، افزایش دهد. نانوسیلیس، تخلخل در سیمان هیدراته شده را به وسیله¬ی پر¬کردن فضاهای خالی بین ذرات بزرگتر به حداقل رسانده و نفوذپذیری تا حد زیادی کاهش می¬دهد. افزودن نانوسیلیس، همچنین باعث افزایش مدول الاستیسیته و مقاومت الکتریکی بتن خودتراکم گردید.

استفاده ی بهینه از مواد و مصالح در بتن، شناخت تأثیر مواد در ترکیب با یکدیگر و بالا بردن مدت زمان بهره برداری از محصول تولید شده برای صرفه جویی در انرژی و هزینه ها، بکارگیری فناوری های نوین در این صنعت را می طلبد. ایده ی ترکیب الیاف و نانوذرات برای بررسی تأثیر آن ها بر روی بتن، پی بردن به روند تغییرات ویژگی ها و دستیابی به نتایجی است که امکان استفاده از بتن برای کاربردهای خاص را فراهم نماید. در این پایان نامه تأثیر الیاف پلی پروپیلن و الیاف شیشه با طول های 12 میلیمتر و نسبت های 0، 0/15، 0/3، 0/45 و 0/6 درصد وزنی سیمان بر خواص مکانیکی بتن حاوی نانوسیلیس پودری با ابعاد 20 تا 30 نانومتر با نسبت های 1 و 2 درصد وزنی سیمان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 216 نمونه ی مکعبی و استوانه ای در قالب 18 نوع طرح اختلاط تهیه شده و آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و آزمایش التراسونیک (برای تعیین مدول الاستیسیته ی بتن) روی نمونه ها انجام شد. مقایسه ی نتایج حاصل از آزمایشات بیانگر افزایش قابل توجه مشخصات مکانیکی بتن های دارای الیاف و نانوسیلیس، نسبت به نمونه های شاهد بود.

با توجه به ملاحظات نوین معماری و قوانین شهرسازی ونیز روحیات تنوع طلبی بشر، یکی از پیکربندی های رایج در سازه¬ها بحث عقب نشینی در ارتفاع می باشد. سازه های دارای عقب نشینی در ارتفاع در برابر بارهای وارده مخصوصاً زلزله و باد حساس ترند وباید با دقت طراحی شوند. به منظور بررسی تاثیر عقب نشنی سازه ها در ارتفاع بر عملکرد لرزه ای سازه های فولادی با سیستم قاب خمشی، سازه های این تحقیق ابتدا با توجه به ضوابط آئین نامه 2800 و مبحث دهم از مقررات ملی ساختمان مدل شدند. سازه های بدون عقب نشینی در ارتفاع به صورت استاتیکی معادل تحلیل شده و سازه های نامنظم نیز به روش دینامیکی خطی طیفی در مقابل بارهای جانبی مورد تحقیق قرار گرفتند. سپس ارزیابی عملکرد سازه ها با توجه به اصول طراحی بر اساس عملکرد و دستورالعمل به سازی لرزه ای ساختمان های موجود و با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیر خطی در نرم افزار sap2000 انجام گرفت. به عنوان نتیجه کلی سازه¬های فولادی با سیستم جانبی قاب خمشی متوسط دارای عقب نشینی در ارتفاع در صورتی که بر اساس ضوابط استاندارد 2800 و آیین-نامه طراحی سازه¬های فولادی تحلیل و طراحی شوند، از نقطه نظر رفتار اعضا در حیطه غیرخطی سطح عملکرد ایمنی جانی در سطح خطر زلزله طرح را تامین می¬نمایند. اما از نقطه نظر سختی جانبی سازه، فقط مدل¬های دارای عقب نشینی تا مرز 40 درصد بعد پلان (دو دهانه از پنج دهانه، مدل¬های sb1) جوابگوی حد تغییر مکان جانبی برای سطح عملکرد ایمنی جانی در زلزله طرح می¬باشند.و با افزایش درصد عقب نشینی به مقادیر 60 درصد (در مدل¬های sb2) و 80 درصد (در مدل¬های sb3) تامین سطح عملکرد ایمنی جانی تحت زلزله طرح امکان پذیر نخواهد بود.

محققان بسیاری در جهان اثر استفاده از سبکدانه های مصنوعی و طبیعی را در خصوصیات بتن بررسی کرده اند. اما با توجه به تنوع نسبتاً زیاد سبکدانه ها و اینکه اکثر تحقیقات صورت پذیرفته نشان از عدم دستیابی مطمئن به بتن های سبکدانه سازه ای با استفاده از سبک دانه های موجود داخل کشور دارند، نیاز به تحقیق بیشتر در مورد بتن های سبکدانه سازه ای حاوی پرلیت، لیکا و پومیس تولید داخل کشور احساس می شود. به همین دلیل در این تحقیق سعی شد تا با استفاده از سبکدانه های پرلیت، لیکا و پومیس همراه با میکروسیلیس به تهیه بتن سبک سازه ای پرداخته شود. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان از عدم دست یابی به بتن سبک سازه ای طبق استاندارد astm c 330 که حداکثر وزن مخصوص بتن سبک سازه ای را به kg/m 31850 و حداقل مقاومت فشاری بتن سبک سازه ای را به kg/cm 2170 محدود می کند نشان می دهد. به جز در چند طرح که در نزدیکی محدوده تعیین شده طبق استاندارد astm c 330 قرار دارند می توان با اعمال تمهیداتی خاص و اضافه کردن افزودنی هایی همچون الیاف فلزی، وزن مخصوص و مقاومت فشاری این نمونه ها را به حد تعریف شده طبق استاندارد astm c 330 نزدیک تر کرد.

امروزه استفاده از سازه های بتنی در پروژه های عمرانی توسعه ی بسیاری یافته است. وزن بتن، قسمت عمده ای از بار مرده سازه را تشکیل می دهد. با توجه به اهمیت مقوله سبک سازی و تاثیر آن در کاستن اثرات مخرب زلزله،سبک سازی می تواند یک روش مهم جهت پایین آوردن وزن سازه و کاهش صدمات مالی و جانی ناشی از زمین لرزه باشد. در این تحقیق تاثیر الیاف فلزی بر مقاومت فشاری بتن سبک متشکل از پرلیت و لیکا بررسی شده است. الیاف فلزی با مقدار ثابت 1.2 درصد، برای تقویت بتن سبک به طرح اختلاط، اضافه شده است. با تغییر در مقادیر درصد حجمی سنگدانه ها و مصا لح سبکدانه در هر مرحله نمونه ی مکعبی مربوط به آن طرح اختلاط ساخته شده است.در مجموع324 نمونه بتن مکعبی شکل به ابعاد 15×15×15 سانتیمتر از چهار نوع طرح اختلاط با نسبتها و ترکیبات متفاوت از شن و ماسه، آب،سیمان، پرلیت و لیکا درست شده است. پس از انجام آزمایش مقاومت فشاری تک محوره بر روی نمونه ها، نتایج بدست آمده مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از چهار نوع طرح اختلاط نشان میدهد که با حضور الیاف فلزی در نمونه ها مقاومت فشاری افزایش محسوسی داشته است. نهایتاً طرح اختلاط بهینه ای از چهار نوع طرح اختلاط ارائه شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

شیوه ی تولید در ایران تا قبل از ورود صنایع ماشینی، سنتی و ابزار تولید بسیار ابتدایی بودند، کشاورزان، دامپروران و صنعتگران در ارتباط با هم دیگر و در جهت تأمین نیازهای اساسی جامعه خود در فعالیت بودند؛ اما با رشد تجارت خارجی و ورود محصولات کارخانه ای و در نهایت با شکل گیری مراکز تولید صنعتی که دو عامل اساسی یعنی سرمایه داران خارجی و سرمایه داران داخلی در آن نقش اساسی داشتند، شیوه های تولید تغییر یافته و دیگر صنایع دستی ایران قادر به رقابت با محصولات ارزان، فراوان و متنوع کارخانه ای را نداشتند، در نتیجه ورشکسته و تعطیل شدند؛ این مسائل، پیامدهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مهمی را پدید آوردند از جمله می توان به تجارتی شدن کشاورزی، گسترش وسعت و تنوع فعالیت تجار، از بین رفتن خودکفایی اقتصادی ایران، مهاجرت، رشد آگاهی های سیاسی- اجتماعی طبقه بازرگان، به وجود آمدن نیروی کار متخصص اشاره کرد. لذا این پژوهش در راستای بررسی و مطالعه ی موضوعات ذکر شده نگارش یافته است.

در طول 50 سال گذشته، روشهای معمول استفاده از اقیانوسها از قبیل حمل و نقل و ماهیگیری توسعه یافته و شامل اکتشاف و استخراج منابع نفتی در زیر کف دریا شده است. با توجه به نقشه های آب نگاری دریای خزر، اصولاً عمق آب در آب های متعلق به ایران در این دریا زیاد بوده و در بسیاری نقاط این عمق بین 300متر تا یک کیلومتر می باشد. برای اکتشاف منابع نفتی در این اعماق باید از سکوهای پایه کشتی، نیمه غوطه ور و کشتی سان بسته به امکانات استفاده کرد. استفاده از سکوهای پایه کششی روش مناسبی است که در ایران کمتر به آن توجه شده است. این سکوها می بایست بر اساس تحلیل دینامیکی طراحی شوند. از مهمترین مسائل موجود در طراحی این سکوها را می توان تغییر جرم موثر سازه بر اثر ارتعاشات آن، مخصوصاً هنگامی که دامنه نوسانات زیاد می باشد، دانست. در این گونه سیستم ها، معادلات دیفرانسیل حرکت غیر خطی بوده و داشتن یک روش مفید برای حل آن مساله بسیار مهمی می باشد. در این پایان نامه از روش تحلیلی هوموتوپی برای حل معادلات سیستم استفاده شده است. در ابتدا تاریخچه ای از روند پیشرفت سکوهای دریایی، یک مدل سکوی پایه کششی و مروری بر کارهای انجام شده در زمینه تحلیل سکوی پایه کششی ارائه می شود. سپس روش تحلیلی هموتوپی و امتیازات و محدودیت های آن تشریح می شود. پس از مدلسازی سیستم، معادله دیفرانسیل ارتعاشات قائم مشخص شده و به روش هموتوپی این معادله دیفرانسیل غیر خطی تحلیل می شود. در نهایت اثر ضریب جرم افزوده بر پاسخ سیستم مورد بررسی قرار می گیرد. صحت نتایج بدست آمده با استفاده از مقالات معتبر بررسی می شود.