انفارکتوس قلبی شایعترین علت مرگ¬و¬میر در کشورهای توسعه¬یافته و در¬حال¬توسعه می¬باشد که طبق پیش¬بینی سازمان بهداشت جهانی تا سال 2020 میلادی علت اصلی مرگ در کل دنیا خواهد بود. هدف اصلی از درمان انفارکتوس حاد برقراری مجدد جریان خون است که در درمان آن¬ دو رویکرد درمانی وجود دارد که گرچه برای درمان یک عارضه به کار بسته می شوند ولی از نظر کیفیت درمان و هزینه باهم متفاوت هستند؛ گروه اول طبق راهنماهای موجود بلافاصله پس از تشخیص سکته حاد قلبی تحت آنژیوپلاستی اولیه قرار گرفته¬ و گروه دوم بیمارانی هستند که با وضعیت کاملا مشابه بالینی ابتدا ترومبولیتیک دریافت کرده، به بخش سی¬سی¬یو منتقل شده و پس از پایدار شدن از نظر بالینی تحت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی انتخابی قرار می¬گیرند. از آن¬جا که هزینه¬های بهداشتی درمانی در حال افزایش بوده و بررسی آن¬ها از اهمیت زیادی برخوردار است، هدف این تحقیق یافتن مشخصات هزینه¬ای تاثیرگذار در درمان بیماران سکته حاد قلبی است، تا چارچوبی برای مقایسه دو روش درمانی از نقطه نظر هزینه و کیفیت درمان با در نظر گرفتن ذینفعان پزشک، بیمار و موسسات بیمه صورت پذیرد. مدل ارائه شده در تحقیق حاضر، برای انتخاب مشخصات هزینه-ای و کیفیت درمان تمایزگذار از پیوند الگوریتم ژنتیک و درخت تصمیم به عنوان رویکردی جدید برای انتخاب مشخصه¬های تمایزگذار استفاده کرده است و اعتبار الگوریتم ارائه شده با مقایسه نتایج آن با روش جنگل تصادفی ارزیابی گردیده است. نتایج نشان دهنده کاهش خطای 0.01 بوده، که البته به دلیل وجود مشخصه-های خیلی تاثیر گذار در 80 مشخصه هزینه¬ای که هزینه داروی ترومبولیتیک بود پس از حذف این مشخصه و اجرای دوباره الگوریتم به کاهش خطای تقریبی 0.2 نسبت به روش جنگل تصادفی رسیدیم. سپس با توجه به مشخصه¬های تمایزگذار انتخابی، چارچوبی برای مقایسه دو روش درمانی ارائه گردیده است که روش آنژیوپلاستی اولیه اغلب هزینه¬های مستقیم کمتری داشته اما در هزینه¬های غیر مستقیم (کیفیت درمان) در برخی موارد به نتایجی خلاف آنچه مورد انتظار پزشکان بود رسیدیم.

بیماری های قلبی، از موضوعاتی هستند که بسیار مورد بحث قرار گرفته اند. شیوع بالای این گونه بیماری ها و مرگ و میر ناشی از آنها، مشکلات اجتماعی، اقتصادی و درمانی بسیاری را چه در کشورهای صنعتی و چه در کشورهای در حال توسعه ایجاد نموده است. روش های مختلفی برای درمان بیماران قلبی وجود دارد که یکی از آنها رگ گشایی قلب برای رفع تنگی رگ های مسدود با قرار دادن فنر در آن است. یکی از درمان های مکمل برای این دسته از بیماران، شرکت در برنامه های بازتوانی قلبی پس از رگ گشایی است. مطالعات نشان داده است بیمارانی که جراحی قلب باز می شوند، بیشتر و بیماران رگ گشایی شده، کمتر به بازتوانی قلبی می روند. در ایران نیز چنین است و افراد پس از رگ گشایی، کمتر به مراکز بازتوانی قلبی مراجعه می کنند که همین امر، دلیل انجام این تحقیق است. در این پژوهش، پس از شناسایی مشخصه های تاثیرگذار بر شرکت بیماران در بازتوانی با استفاده از تحقیق های گذشته و نظر خبرگان، پرسشنامه ای طراحی شد. سپس پرسشنامه ی طراحی شده، بین بیمارانی که پس از فنرگذاری برای پیگیری به مرکز قلب تهران مراجعه کرده بودند، توزیع شد. در نهایت 184 نمونه (158 بیمار شرکت نکرده و 26 بیمار شرکت کرده در بازتوانی) جمع آوری شد. سپس به کمک نرم افزارهای r و weka به داده کاوی بر روی نمونه ها و با نرم افزار spss به بررسی نتایج آماری پرداخته شد. برای داده کاوی از تکنیک دسته بندی و الگوریتم های درخت تصمیم، k- نزدیک ترین همسایه، ماشین های بردار پشتیبان و دسته بند بیزین استفاده شد. نتایج نشان داد متوسط صحت دسته بندی برای درخت های تصمیم ایجاد شده بر روی نمونه ها، برابر با %82 است و این مقدار از متوسط صحت سایر دسته بندها بیشتر است. یافته های حاصل از داده کاوی نشان داد که کمبود و یا نبود عامل توصیه ی پزشک، مهم ترین دلیل و یافته های آماری نیز نشان داد که وضعیت اقتصادی خانواده، فاصله تا محل ارائه ی خدمات، سالمند بودن و زن بودن، از جمله عوامل تاثیرگذار بر مراجعه نکردن بیماران رگ گشایی شده به بازتوانی قلبی است.