مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری با شیوع 50% در سرتاسر جهان و شیوع 80% در ایران، یکی از علل ایجاد pud و سرطان معده است، که شناخت رژیم درمانی مناسب برای آن نیُازمند انجام مطالعات متعدد است. هدف: مقایسه میزان اثربخشی دوره 7روزه درمان با امپرازول، کلاریترومایسین و آموکسی سیلین با دوره 14 روزه درمان با امپرازول و کلاریترومایسین در عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه گوارش بیمارستان بوعلی تهران طی سالهای 89 و 90 روش مطالعه: 120 بیمار که تست اوره آز تنفسی مثبت داشتند به صورت رندوم به دو گروه 60 نفره تقسیم شدند که تحت دو رژیم درمانی سه دارویی و دو دارویی قرار گرفتند و توسط تست اوره آز تنفسی میزان پاسخ به درمان در این بیماران بررسی شد. یافته ها: تست ubt در 1/73% از بیماران تحت درمان دو دارویی و 6/84% ازبیماران تحت درمان سه دارویی منفی بود که تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. (p-value>0.05) نتیجه گیری: علیرغم عدم وجود تفاوت آماری معنی دار، چون فقط در درمان سه دارویی میزان ریشه کنی h.pylori بالای 80% بود، درمان سه دارویی نسبت به درمان دو دارویی ارجح تر است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این مطالعه، پرونده های 31 بیمار مبتلا به هپاتیت b را که طی سالهای 1367 لغایت 1374 در بیمارستان سینای کرمانشاه بستری بوده اند بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که توزیع بیماری، در مردان دو برابر زنان بوده است . بیش از دو سوم بیماران متاهل بوده اند. بروز بیماری در دهه سوم زندگی دارای بیشترین میزان بوده و بالاترین بروز بیماری در سرپل ذهاب ، 8/8 در 100 هزار نفر محاسبه شده است . در 43/5 درصد موارد یک عامل خطر در انتقال بیماری معلوم شده است . علائم و نشانه های بالینی، موجود در پرونده ها مطابق انتظار بوده است . در بسیاری از موارد توصیه های بهداشتی ضروری و آموزشهای هنگام ترخیص برای بیماران مبتلا به هپاتیت b در خلاصه پرونده ها مکتوب نبود و بعدا متوجه شدیم که بسیاری از تذکرها بصورت شفاهی داده شده است . پس از مراجعه به درب منازل از بین 116 بیمار ساکن استان کرمانشاه به 99 نفر (85/3 درصد) دسترسی پیدا کردیم. در انجام مصاحبه به این نتیجه رسیدیم که اقدامات اپیدمیولوژیک دست اندرکاران امور درمان و همینطور مسئولین بهداشتی در مورد هپاتیت b نسبتا ضعیف است و هنوز تعداد زیادی از مبتلایان به هپاتیت b بدون آگاهی کامل از راههای انتقال بیماری و بدون اطمینان از وضعیت hbsag در خود و اعضا خانواده در جامعه پراکنده اند و بسیاری از اعضا خانواده آنها با hbsag منفی واکسیناسیون کامل هپاتیت b را انجام نداده اند و بدون شک چرخه انتقال هپاتیت b در جامعه گرچه شکستنی می باشد ولی همچنان برقرار است .