هدف از انجام این پژوهش مقایسه و بررسی تاثیر حجامت و حجامت نما در درمان افسردگی می باشد. بر مبنای یافته ها و مشاهدات، فرضیه های پژوهش عبارتند از: 1- روش درمان با حجامت موجب کاهش بیشتر نمره افسردگی در مقایسه با روش درمان با حجامت نما می شود.2- میزان افسردگی گروهی که تحت درمان با حجامت قرار می گیرند در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش می یابد. 3- میزان افسردگی گروهی که تحت عمل حجامت نما قرار می گیرند در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش می یابد. به منظور آزمایش فرضیه های بالا، سه گروه در نظر گرفته شد: حجامت، حجامت نما، کنترل. از آنجا که امکان انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی نبوده از نمونه های در دسترس استفاده شد و شرایط ورود داوطلبان به طرح تحقیق عبارت بودند از: زن بودن، افسرده شدید بودن، تاکنون حجامت نشدن و مصرف نکردن داروهای ضد افسردگی با قطع مصرف یک ساله دارو. سپس آزمودنی ها به گونه سیستماتیک در سه گروه جایگزین شدند و هر گروه شامل 12 نفر بود. برای گروه های حجامت و حجامت نما دوره درمانی سه ماهه در نظر گرفته شد. گروه حجامت، حجامت می شدند اما گروه حجامت نما به تصور اینکه مورد حجامت قرار می گیرند تحت عمل حجامت نما قرار می گرفتند. گروه کنترل نیز هیچگونه عملیات درمانی دریافت نداشتند. افراد هر سه گروه در دو نوبت، توسط پرسشنامه افسردگی بک مورد ارزیابی قرار گرفتند. یکی از پرسشنامه ها قبل از اعمال متغیر مستقل و دیگری، سه ماه بعد، بعد از اعمال متغیر مستقل داده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده عبارتند از: روش درمان با حجامت موجب کاهش بیشتر نمره افسردگی در مقایسه با روش درمان با حجامت نما شد (فرضیه اولیه تایید شد). میزان افسردگی گروهی که با حجامت تحت درمان قرار گرفتند، در مقایسه با گروه کنترل به گونه معنی داری کاهش یافت (فرضیه دوم تایید شد). میزان افسردگی گروه که تحت عمل حجامت نما قرار گرفتند در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش نیافت (فرضیه سوم تایید نشد). در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان داد که حجامت به گونه قابل ملاحظه ای باعث کاهش میزان افسردگی در افراد افسرده شده است.