نیاز روز افزون بشر به منابع انرژی و محدود شدن آن در خشکی، سبب توجه به نفت و گاز فراساحلی و در نتیجه احداث سکو های فراساحلی گردیده است. سکو های ثابت دریایی از جمله پرکاربرد ترین سکو های فراساحلی می باشند که در آب های نسبتاً کم عمق قرار می گیرند. این سکو ها در معرض بارهای دینامیکی شدیدی از جمله زلزله قرار می گیرند. امروزه بدلیل پیشرفت روش های استخراج نفت از مخازن، تمایل زیادی برای افزایش مدت عمر سرویس دهی این سکو ها وجود دارد. این سازه ها دائما تحت انواع بارگذاری های دینامیکی قرار دارند و بایستی به نحوی انرژی شان مستهلک گردد، سیستم های میراگر غیر فعال یکی از بهترین گزینه ها برای استهلاک این انرژی می باشد که در میان این میراگر ها، میراگر های اصطکاکی دورانی بعلت ویژگی های منحصر به فرد و اقتصادی بودن یکی از بهترین انواع میراگر های غیر فعالی است که می تواند در این خصوص بکار گرفته شود. بنابر این لازم است که رفتار این المان مستهلک کننده انرژی مورد بررسی قرار گیرد. در انجام تحقیق حاضر، کارایی این نوع میراگر در بهبود پاسخ لرزه ای سکوی جاکتی در نرم افزاز abaqus مورد مطالعه قرار گرفته است. نخست با اعمال میراگرهای بدون بازو پاسخ سکو مورد مطالعه قرار گرفته و سپس با اعمال بازو هایی به طول یک متر و تحت دو زاویه 120 و 150 درجه به بررسی پاسخ سکو پرداختیم. نتایج حاصل حاکی از عملکرد مطلوب میراگر ها در کاهش ارتعاشات سکو می باشد. در پایان با توجه به خاصیت میراگر ها که استهلاک انرژی قابل توجه شان می باشد، مبادرت به کاهش مقطع پروفیل های سکو نموده و آنگاه پاسخ های سکوی مقطع کاهش یافته نیز بررسی گردید. نتایج حاصل از این قسمت باعث کاهش قابل ملاحظه ای در وزن سکو گردید.

روش های مختلفی برای کنترل ارتعاش ساختمان ها در برابر نیروهای دینامیکی زلزله وجود دارد که به سه دسته کلی کنترل فعال و نیمه فعال، کنترل غیرفعال و جداسازی لرزه ای تقسیم بندی می شوند. رفتار میراگرهای مستهلک کننده انرژی نظیر میراگرهای اصطکاکی که در زمره سیستم های کنترل غیرفعال طبقه بندی می شوند به گونه ای است که در حین وقوع زلزله با انجام تغییر شکل های پلاستیک، مقدار قابل توجه ای از انرژی لرزه ای ورودی به سازه را جذب و مستهلک می نمایند. تأثیر میراگرها بر رفتار لرزه ای یک سازه تابعی از چند پارامتر همچون تعداد میراگرها، محل آن ها در سازه و مشخصات فیزیکی میراگر است. در ساختمان های با پلان نامتقارن هنگام وقوع زلزله علاوه بر حرکت جانبی، ممکن است پیچش نیز تولید شود. پیچش از عوامل اصلی تخریب سازه های نامتقارن در هنگام وقوع زلزله است. در این مطالعه سه ساختمان 5، 10 و 14 طبقه طراحی شده و میراگرهای اصطکاکی دورانی در آنها جایگذاری شد و مورد آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی تحت شتاب نگاشت های زلزله طبس، نورتریج و السنترو قرار گرفت تا بار لغزش بهینه بر اساس شاخص کارایی میراگر بدست آید. مقادیر کاهش پاسخ لرزه ای سازه ها در بار لغزش بهینه بررسی شد. سپس این ساختمان ها با تغییر در پلان تبدیل به سازه های نامتقارن در پلان شده و در مقدار بار لغزش بهینه، مقادیر کاهش پیچش سازه در چهار حالت مختلف توزیع پلانی میراگر مقایسه شده و بهترین حالت انتخاب گردید و پاسخ های لرزه ای ساختمان های نامتقارن در این حالت مورد مطالعه قرار گرفت. ملاحظه شد که با تعیین مناسب مشخصات میراگر اصطکاکی دورانی از جمله بار لغزش آن و آرایش مناسب آن در پلان سازه، مقادیر پاسخ های ساختمان از جمله برش پایه و طبقات، دریفت طبقات و پیچش، کاهش مناسبی نشان داده است.

پناهگاه های دفاعی غیرنظامی زیرزمینی به صورت گسترده ای برای جلوگیری یا کاهش آسیب به ساختمان های زیرزمین در برابر موج گویشی انفجار، مورد استفاده قرار می گیرند. در طراحی این پناهگاه ها که اغلب از یک سازه چندلایه تشکیل می گردند، مهمترین هدف کاهش حداکثری تنش های ناشی از انفجار، ضمن حفظ پایداری سیستم سازه ای می باشد. شیوه رایج در این زمینه افزایش ضخامت لایه ها می باشد. اما در عمل، افزایش ضخامت همواره با محدودیت هایی همراه است به عنوان شیوه ای جایگزین، نهادینه ساختن حفره ها یا واحدهای پلی استایرن منبسط شده در لایه محافظ این سازه ها می تواند به صورت موثری تنش ها را تا سطوح موردنظر کاهش دهد. پلی استایرن منبسط شده که از فرآیندهای پلیمریزاسیون به دست می آیند، مصالحی بسیار سبک با سختی پایین بوده که در مقایسه با وزن خود دارای باربری خوبی می باشند در این مطالعه، اثر واحدهای پلی استایرن منبسط شده بر کاهیدگی تنشهای ناشی از موج گویشی مورد بررسی قرار می گیرد. سنجش میزان کاهیدگی تنش ها با استفاده از فاکتور کاهیدگی صورت گرفته است. برای این منظور، مدل سازی با استفاده نرم افزار abaqus6.7-1 انجام شده و آنالیز به شیوه explicit انجام می گردد درستی مدل سازی دوبعدی عددی با مقایسه نتایج بدست آمده از مطالعه ای مشابه مورد سنجش قرار می گیرد. نتایج حاصل از بررسی اثر پارامترهای هندسی و مکانیکی بلوک های eps مدفون در بتن، بیشترین تأثیر را در کاهیدگی تنش ها دارا می باشد. بر این اساس، مدلی دوبعدی از لایه محافظ یک پناهگاه دفاعی، با هدف افزایش میزان کاهیدگی تنش های حاصل از بارگذاری انفجاری پیشنهاد می گردد. پس از آنالیز و بهینه سازی مدل پیشنهادی، طرحی ارایه می گردد که در آن با به کارگیری همزمان واحدهای eps و جاذب های انرژی، ضمن افزایش فاکتور کاهیدگی، ظرفیت نهایی (مقاومت سازه ای) نیز افزایش می یابد. جاذب های انرژی مورد استفاده در این مطالعه، از نوع استوانه های جدار نازک با مقطع دایره ای می باشند که با عملکرد کمانش موضعی در جداره موجب پراکنش انرژی ضربه انفجار می گردند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.