امروزه فاضلابهای شهری و صنعتی با روشهای متعددی تصفیه می شوند . یکی از این روشها که کاربرد بیشتری دارد، فرآیند لجن فعال می باشد که در طول زمان محققان اصلاحات متعددی بر روی آن انجام داده اند، ولی بازهم این سیستم دارای مشکلات متعددی می باشد. از جمله این مشکلات می توان به پدیده بالکینگ و کارآئی کم این سیستم ها در حذف مواد مغذی (نیتروژن و فسفر) فاضلاب اشاره نمود، پدیده بالکینگ باعث کاهش راندمان در تصفیه خانه ها گردیده و هم چنین بعلت حضور مواد مغذی در پساب این تصفیه خانه ها در صورت تخلیه به آبهای سطحی و زیر زمینی می تواند کیفیت منابع آبی را تقلیل دهد. در این تحقیق یک واحد آزمایشگاهی لجن فعال (anoxic-oxic) آماده شده و به مدت دوازده ماه جهت تصفیه فاضلاب مورد مطاله قرار گرفت . این بررسی نشان داد که رشد میکروارگانیزم های رشته ای در این سیستم متوقف شده و عمل تصفیه بدون مزاحمت این دسته از میکروارگانیزم ها صورت می گیرد و راندمان حذف c.o.d بطور متوسط بیش از 90 درصد بوده و اندیس حجم لجن بین 100 تا 120 میلی لیتر بر گرم بدست آمد. در مدت تحقیق درصد حذف نیتروژن کل مورد سنجش قرار گرفت ، بالاترین راندمان حذف نیتروژن در سیستم تا 80 درصد بدست آمد و همچنین در راستای این تحقیق کارآئی حذف فسفر مورد مطالعه و سنجش قرار گرفت که راندمان حذف فسفر بطور متوسط بالای 50 درصد بود. بنابراین سیستم لجن فعال (anoxic-oxic) با توجه به کارآئی ها و مزایای ذکر شده می تواند بعنوان جایگزین مناسبی به جای دیگر سیستم های لجن فعال فعلی مطرح شود و جهت تصفیه فاضلابهای شهری و صنعتی مورد استفاده قرار گیرد.