هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش شناختی- رفتاری گروهی بر فرسودگی زناشویی زنان و مردان متأهل شهرستان کوهدشت بود. این تحقیق شبه تجربی بوده و نمونه ی آن 32 زن و مرد بودند که از بین داوطلبانی که از فروردین تا اواخر تیر ماه 1389 به مراکز مشاوه شهرستان کوهدشت مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل). ابزار پ‍ژوهش پرسشنامه ی فرسودگی زناشویی پاینز(1996) بود. ابتدا از دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. آموزش شناختی– رفتاری در 8 جلسه در گروه آزمایش به اجرا در آمد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. فرضیه پژوهش این بود که آموزش شناختی– رفتاری گروهی فرسودگی زناشویی مردان و زنان متأهل شهرستان کوهدشت را کاهش می دهد. در پایان از دو گروه پس آزمون به عمل آمد. پس از سه ماه، آزمون پیگیری اجرا شد. داده ها با تحلیل کوواریانس تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش شناختی – رفتاری گروهی فرسودگی زناشویی را در پس آزمون و پیگیری، کاهش داده است. همچنین آموزش شناختی– رفتاری بر ابعاد جسمی، هیجانی و ذهنی فرسودگی زناشویی در پس آزمون و پیگیری، تأثیر گذاشته است. کلید واژه ها: فرسودگی زناشویی، آموزش شناختی– رفتاری.