هدف این پایان نامه ساخت و هنجاریابی آزمون سبک های دلبستگی دانشجویان متأهل در دانشگاه های تهران بوده است. در نظریه دلبستگی، اعتقاد بر آن است که انسان ها نسبت به افراد مهم زندگی خود، طبق الگوهای مشخصی رابطه برقرار می کنند که سبک دلبستگی خوانده می شود. این آزمون با تأکید بر روابط همسران و نه سایر روابط مهم دانشجویان متأهل تهیه و هنجاریابی شد. پژوهش حاضر هدفی کاربردی دارد و از نظر نوع و روش گرداوری داده ها، پژوهشی توصیفی و همبستگی است. عملیات آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. در این راستا، ابتدا آزمونی 54 سوالی ساخته شد که 36 ماده آن از آزمون تجربیات روابط نزدیک- اصلاح شده (ecr-r) (فرلی و همکاران، 2000) اقتباس شد، و 18 ماده نیز توسط پژوهشگر به آن افزوده شد. آزمون در مرحله مقدماتی جهت تعیین پایایی اولیه و وضعیت سوالات، آلفای کرونباخ 44 پاسخنامه محاسبه شد که برابر با 0/942 به دست آمد و 3 سوال نامناسب حذف شدند. روایی مقدماتی از لحاظ محتوای منطقی و صوری با رایزنی با 2 تن از اساتید متخصص تعیین شد. در مرحله اصلی، آزمون روی نمونه ای متشکل از 287 نفر (149 زن و 138 مرد) از جامعه دانشجویان متأهل در دانشگاه های تهران، با روش نمونه گیری خوشه ای هنجاریابی شد. برای تعیین روایی سازه، از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. روش تحلیل عاملی، پس از تشخیص معناداری آزمون کرویت بارتلت در سطح 0/00001 و برخورداری از مقدار kmo برابر با 0/930 به روش واریماکس و چرخش عاملها استفاده شد. در نهایت دو عامل اصلی اضطراب دلبستگی و اجتناب دلبستگی به دست آمد. تحت تأثیر میزان نمره این دو عامل، چهار سبک مورد انتطار است که عبارتند از ایمن، دلمشغول اضطرابی، طردکننده اجتنابی و ترسان. آزمون ساخته شده نهایی با 41 ماده، دارای پایایی با آلفای کرونباخی برابر 0/942 برای کل آزمون، 0/944برای عامل اضطراب و 961/0 برای عامل اجتناب است و بازآزمایی 45 نفر پس از 3 هفته، پایایی زمانی 0/923 را نشان داد. با استفاده از نمرات استاندارد z و t و هم چنین نقطه برش برای هر یک از ابعاد اضطراب و اجتناب، نمره هر آزمودنی تفسیر خواهد شد. آزمون ساخته شده در بین زنان و مردان تفاوتی پیدا نکرد و سبک ایمن بالاترین فراوانی را در هر دو جنسیت داشت. برای تعیین رابطه میان دلبستگی و میزان رضایت زناشویی قابل پیش بینی، از روش آماری رگرسیون چندمتغیره استفاده شد و یافته ها نشان داد که عامل اجتناب می توانست رضایت زناشویی را که با آزمون انریچ 115 سوالی سنجیده می شد، به اندازه 0/35پیش بینی کند.