امروزه میزان هزینه های بالایی که بابت حمل ونقل صرف می شود، نشان می دهد که سرمایه گذاری های این بخش، باید با دقت فراوان مورد ارزیابی قرار گیرد. انتخاب گزینه ای مناسب از میان گزینه های متفاوت، برای احداث یک راه برون شهری زمینی، جهت نیل به اهداف توسعه پایدار، یک مسئله تصمیم گیری چندمعیاری مکانی است. تصمیم-گیری چند معیاری معمولاً در رابطه با مجموعه ای از گزینه ها به کار گرفته می شود که برپایه معیارهای متعارض و ناسازگار مورد ارزیابی قرار گرفته باشند. در این تحقیق ضمن ارائه معیارهای موثر در انتخاب بهترین گزینه جهت احداث یک راه برون شهری زمینی، وزندهی به معیارها با روشahp، ارزش گذاری به معیارها در محیط gis و استاندارد سازی نمرات با روش های مبتنی بر دامنه نمرات، مجموع نمرات و نمره حداکثر انجام شده است. بهترین گزینه جهت احداث راه سنندج-مریوان (منطقه مورد مطالعه) با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاری (saw، topsis ،electre) انتخاب و نتایج حاصل از مدل های mcdm در مسائل مکانی مرتبط با راه مقایسه می گردد. نتایج بیانگر اینست که روش های saw و topsis رتبه بندی مشابهی از گزینه ها را ارائه می دهند و با توجه به وابستگی اندکی که میان معیارها وجود دارد روش topsis، نتایج بهتری را ارائه می دهد. همچنین، انتخاب روش استاندارد سازی نمرات بر نتایج روش های تصمیم گیری چندمعیاری موثر خواهد بود.