پایان نامه ی حاضر به نقد و تحلیل بررسی فرایند برجسته سازی زبان در غزل های سعدی اختصاص دارد. در زبان شناسی، چنان چه واحد زبانی از قوانین تدوین شده در چارچوپ اطلاعات یا شمّ زبانی گویشور بومی تخطّی کند، نشاندار تلقی می شود و این مسئله ای است که معمولاً در آفرینش اثر ادبی بسیار اتفاق می افتد. بارزترین ویژگی اثر ادبی، برجسته سازی زبان است که به دو گونه می باشد: هنجارگریزی و قاعده افزایی. هنجارگریزی هشت گونه است که منجر به آفرینش اثر ادبی می شود. نگارنده به بررسی این هنجارگریزی ها در غزلیات سعدی پرداخته است. در این تحقیق پس از شناسایی انواع هنجارگریزی ها در غزلیات سعدی، از هر کدام چندین نمونه ارائه و همچنین در کنار بحث پیرامون قاعده افزایی، به ذکر نمونه هایی از غزلیات سعدی پرداخته شده است. این پژوهش در 2 بخش تنظیم گردیده که بخش اول دارای چهار فصل و بخش دوم دارای 3 فصل است. بخش نخست به کلیات و مبانی نظری تحقیق و بخش دوم به آشنایی با فرآیند برجسته سازی در غزل های سعدی اختصاص یافته است. کلیدواژه ها: فرایند برجسته سازی، هنجارگریزی، قاعده افزایی، غزل عای سعدی