جهت بررسی اثر دو پارامتر دمای آستنیته و محیط کوئینچ بر روی ساختار و خواص شامل تافنس، استحکام و سختی فولاد فنر حاوی ‏‎si-cr-mn‎‏ ، سیکلهای مختلف عملیات حرارتی بر روی این فولاد انجام شد. سیکلهای عملیات حرارتی اعمال شده شامل آستنیته کردن و تمپر کردن در دماهای مختلف و کوئینچ در دو محیط آب و روغن بود. محصول تمام سیکلهای عملیات حرارتی انجام شده ، مارتنزیت تمپر شده بود. البته کاهش سرعت سرد کردن ناشی از کوئینچ در روغن باعث تشکیل مقدار اندکی بینایت بالایی گردید که تصاویر میکروسکوپ الکترونی تائید کننده این موضوع بود. تمپرینگ در دماهای خاص، باعث ایجاد تردی از نوع تردی مارتنزیت تمپر شده شد که تصاویر میکروسکوپ الکترونی و اطلاعات بدست آمده از تست ضربه وقوع این پدیده را در دمای ‏‎‎‏350 درجه سانتیگراد به اثبات رساند. بررسی اندازه دانه های آستنیت اولیه پس از کوئینچ از دماهای مختلف آستنیته و همچنین نتایج حاصل از سختی سنجی نمونه های کوئینچ شده حاکی از رشد دانه در دماهای بالاتر از 850 درجه سانتیگراد بود. همچنین نتایج حاصل از سختی سنجی نمونه های تمپر شده نشان دادند که سختی بعد از تمپر نمونه های کوئینچ شده (از دمای آستنیته یکسان) در روغن بیشتر از سختی بعد از تمپر نمونه های کوئینچ شده در آب است. بعد از انجام تست ضربه اطلاعات بدست آمده نشان دادند که برای یک دمای تمپر ثابت ، بهترین تافنس در دمای آستنیته کردن ‏‎‎‏850 درجه سانتیگراد و کوئینچ در روغن بدست می آید.