پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش رسمی بر سبک های هویت و هویت ملّی دانش-آموزان پیش دانشگاهی شهرستان محلات در سال تحصیلی 90-1389 انجام شده است. جامعه مورد بررسی دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی شهرستان محلات (137دختر و 76پسر) و نوجوانان 17 تا 20 ساله ای که از آموزش رسمی استفاده نکرده اند، یعنی تحصیلات آنها تا پایان دوره راهنمایی بوده است (125دختر و 77پسر) می باشد. در این پژوهش از پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی (isi-6g)، پرسشنامه هویت ملّی علیزاده اقدم و همکاران(1389) و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک برای گردآوری داده ها استفاده شده است. برای تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی، از تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس دو راهه و تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که نوجوانانی که از آموزش رسمی استفاده کرده اند در مقایسه با نوجوانانی که از آموزش رسمی استفاده نکرده اند، سبک هویت اطلاعاتی (73/6 f= و 01/0 p<) و هویت هنجاری (76/29 f= و 001/0 p<) پایین تری دارند، ولی نوجوانانی که از آموزش رسمی استفاده کرده اند هویت مغشوش- اجتنابی (17/57 f= و 001/0 p<) پایین تری دارند و تعهد هویت (60/4 f= و 05/0 p<) آنها بالاتر از نوجوانانی است که از آموزش رسمی استفاده نکرده اند. نوجوانانی که از آموزش رسمی استفاده کرده اند هویت ملّی (90/16 f= و 01/0 p<) پایین تری دارند. پسران در مقایسه با دختران، هویت اطلاعاتی و مغشوش- اجتنابی بالاتری دارند، اما تفاوت جنسیت در هویت هنجاری، تعهد هویت و هویت ملّی معنادار نیست. در مجموع، با توجه به پایین بودن هویت مغشوش- اجتنابی و هویت هنجاری دانش آموزان و همچنین بالا بودن تعهد هویت آنان، نتیجه می گیریم که عملکرد آموزش و پرورش در زمینه هویت فردی، مثبت بوده است. اما در زمینه هویت اطلاعاتی و هویت ملّی عملکرد ضعیفی داشته است.