هدف این پژوهش بررسی همه گیر شناسی نگرانی از بدریختی بدن و اثر بخشی روایت درمانی به شیوه گروهی بر کاهش آن در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال اول تحصیلی 88-87 بود .نمونه اولیه پژوهش شامل 1520نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند . سپس 40 نفر از میان 212 نفری که نمره آنها در پرسشنامه نگرانی از بدریختی بدن یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود ، به روش تصادفی ، جهت آزمون فرضیه ها انتخاب شدند این 40 نفر به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 20 نفر) تقسیم شدند . ابندا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد ، سپس روایت درمانی طی ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد . در پایان آخرین جلسه مداخله ، همزمان از دو گروه پس آزمون گرفته شد و پس از گذشت دو ماه مرحله پیگیری انجام شد . نتایج حاصل از همه گیر شناسی نشان داد که میزان شیوع bdc در کل دانشجویان ، دانشجویان دختر و پسر به ترتیب 14% ، 8/12% ، 6/15% بود. برای آزمون فرضیه ها از روش تحلیل کوواریانس (ancova) استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که روایت درمانی باعث کاهش نگرانی از بد ریختی بدن گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است . پیگیری با فاصله دو ماه ، سود مندی روایت درمانی را بر نگرانی از بد ریختی بدن نشان داد .

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزه های مذهبی (مبتنی بر انتظار فرج) بر سلامت روان، شادکامی و امید در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال اول تحصیلی 88-87 بود. نمونه اولیه پژوهش شامل 465 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. سپس 40 نفر از میان 68 نفری که نمره آنها در پرسشنامه سلامت عمومی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین و در پرسشنامه شادکامی آکسفورد و مقیاس امید میلر یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بود، به روش تصادفی، جهت آزمون فرضیه ها انتخاب شدند. این 40 نفر به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 20 نفر) تقسیم شدند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد، سپس آموزش آموزه های مذهبی (مبتنی بر انتظار فرج) طی 9 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. در پایان آخرین جلسه مداخله، همزمان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و پس از گذشت یک ماه مرحله پیگیری انجام شد. داده های حاصل از پژوهش به روش کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزه های مذهبی (مبتنی بر انتظار فرج) باعث افزایش سلامت روان، شادکامی و امید گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. پیگیری با فاصله یک ماه، سودمندی آموزش آموزه های مذهبی (مبتنی بر انتظار فرج) را بر سلامت روان، شادکامی و امید نشان داد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی سیستم های مغزی-رفتاری (سیستم فعال ساز رفتاری، سیستم بازداری رفتاری و سیستم جنگ و گریز) به عنوان متغیرهای پیش بین تیپ های شخصیتی a، c و dدر دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نمونه شامل 273 دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه شهید چمران اهواز بود، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه ها ی گری-ویلسون (gwpq)، تیپ a(taq)، تیپ شخصیتی c (tcpi) و تیپ d(ds14) بود. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی متعارف استفاده شد. یافته ها نشان می داد که نه تنها ترکیب خطی تیپ های شخصیتی a، c وd به وسیله ترکیب خطی سیستم های مغزی-رفتاری (سیستم فعال ساز رفتاری، سیستم بازداری رفتاری و سیستم جنگ و گریز) قابل پیش بینی است، بلکه تیپ شخصیتی a به وسیله سیستم های جنگ و گریز و بازداری رفتار ، تیپ شخصیتیc به وسیله سیستم های بازداری رفتاری و جنگ وگریز و تیپ شخصیتی d به وسیله سیستم بازداری رفتار قابل پیش بینی هستند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر درمان چند وجهی اسلامی به شیوه گروهی بر افسردگی و عزت نفس است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال دوم سال تحصیلی 88-87 می باشد. نمونه اولیه پژوهش شامل 500 نفر است، که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. سپس 60 نفر از میان 79 نفری که نمره انحراف معیار آن ها در پرسشنامه افسردگی بک، یک و نیم انحراف معیار بالاتر و در پرسشنامه عزت نفس آیزنک یک و نیم انحراف معیار پایین تر از میانگین بود، به روش تصادفی، جهت آزمون فرضیه ها انتخاب شد. این 60 نفر به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 30 نفر) تقسیم شدند آن گاه، درمان چند وجهی اسلامی به شیوه گروهی طی 10 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد ولی روی گروه کنترل هیچ درمانی صورت نگرفت. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه افسردگی بک و عزت نفس آیزنک بود. داده های حاصل از پژوهش به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها بیانگر این بود که درمان چند وجهی اسلامی به شیوه گروهی توانسته در کاهش افسردگی و افزایش عزت نفس گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل موثر واقع شود.

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و راهبردهای مدیریت تعارض مدیران اداره های تربیت بدنی استان خوزستان بود. این تحقیق از نوع توصیفی، همبستگی است که روش میدانی انجام شد. نمونه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران و معاونین اداره های تربیت بدنی و روسا و نایب رئیسان هیأت های ورزشی استان خوزستان بود (118=n). ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ویژگی های فردی، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو فرم کوتاه (neo-ffi) ساخته شده توسط کاستا و مک کری (1992) و پرسشنامه مدیریت تعارض رابینز (1991) بود. ضریب پایایی عوامل پنج گانه ویژگی های شخصیتی با روش آلفای کرونباخ از 42/0 تا 72/0 نوسان داشت و ضریب پایایی سه راهبرد مدیریت تعارض با روش آلفای کرونباخ از 51/0 تا 73/0 نوسان داشت. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه به روش ورود و مرحله ای استفاده شد و کلیه فرضیه های تحقیق در سطح معنی داری 05/0p? محاسبه شد. نتایج نشان داد، بین ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی با راهبرد عدم مقابله و کنترل رابطه مثبت معنی دار و با راهبرد راه حل گرایی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. هم چنین بین ویژگی شخصیتی برونگرایی، خوشایندی و وجدانی بودن با راهبرد راه حل گرایی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی خوشایندی با راهبرد عدم مقابله و کنترل رابطه منفی معنی دار و بین وجدانی بودن و راهبرد عدم مقابله رابطه مثبت معنی دار مشاهده شد. در بقیه موارد رابطه ای مشاهده نشد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد، ویژگی های پنج گانه شخصیتی ، 11/0 واریانس راهبرد عدم مقابله را در سطح معنی داری 016/0p= تبیین می کند. هم چنین ویژگی-های پنج گانه شخصیتی ، راهبرد راه حل گرایی را با ضریب تعیین 21/0 و در سطح معنی داری 001/0p= تبیین می کند. اما ویژگی های پنج گانه شخصیتی قابلیت پیش بینی راهبرد کنترل را ندارد. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود در انتخاب و انتصاب شایسته مدیران در سازمان های مختلف ورزشی ویژگی شخصیتی آنان مدنظر قرار بگیرد. کلید واژه ها: ویژگی های شخصیتی، راهبردهای مدیریت تعارض، مدیران اداره های تربیت بدنی

چکیده: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی زن محور بر نشانگان پیش از قاعدگی و کیفیت زندگی دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه های دانشجویی است. نمونه پژوهش به روش در دسترس (از طریق فراخوان) انتخاب شد. 40 نفر از بین 73 نفر دانشجویان دختر که با استفاده از فرم ثبت روزانه شدت مشکلات (drsp) تشخیص نشانگان پیش از قاعدگی دریافت کردنده بودند به صورت تصادفی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی ها علاوه بر drsp، پرسشنامه کیفیت زندگی را نیز تکمیل کردند. گروه آزمایش 10 جلسه روان درمانی گروهی زن محور را دریافت کردند. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. سپس گروه درمانی بر روی گروه آزمایش اجرا شد ولی روی گروه کنترل هیچ درمانی صورت نگرفت. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر این بود که مداخله مورد استفاده، در کاهش نشانگان پیش از قاعدگی (001/0 > p و27/333(f= و بهبود کیفیت زندگی (001/0 > p و 37/381? f) موثر واقع شده است. پیگیری با فاصله 2 ماهه، سودمندی روان درمانی گروهی زن محور را بر نشانگان پیش از قاعدگی (001/0> p و 20/406? f) و کیفیت زندگی (001/0 > p و 04/160? f) نشان داد.

هدف از پژوهش حاضر طراحی و آزمون مدلی از پیشایندهای خستگی مزمن و بررسی اثر این پیشایندها روی کارکنان شرکت گاز استان خوزستان است. متغیرهای رویداهای استرس زای زندگی، کمال گرایی، خشنودی شغلی، افسردگی، حمایت اجتماعی و کیفیت خواب به عنوان متغیرهای پیشایند خستگی مزمن بررسی شدند. در این تحقیق 225 نفر از کارکنان که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. برازش بهتر با داده ها از طریق حذف مسیرهای غیر معنی دار و همبسته کردن خطاهای دو مسیر به دست آمد. تمامی فرضیه های پژوهش به استثنای دو مسیر مستقیم رویدادهای استرس زا به حمایت اجتماعی و افسردگی به خستگی مزمن و مسیر غیر مستقیم رویدادهای استرس زا از طریق حمایت اجتماعی به خستگی مزمن، معنی دار بودند

هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط صفات شخصیت، هوش هیجانی و یادگیری خود راهبر با رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش شامل 246 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم دبیرستان های شهر بوشهر است که در سال تحصیلی 89-88 مشغول به تحصیلی بودند و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارتند از: پرسشنامه شخصیتی نئو ( ffi-neo)، مقیاس هوش هیجانی شات ، مقیاس سنجش خود راهبری در یادگیری دانش آموزان، مقیاس چند وجهی رضایت از زندگی دانش آموزان و نیز برای بررسی عملکرد تحصیلی دانش آموزان از معدل (میانگین دروس) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی ساده و چندگانه استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که ارتباط مثبتی بین رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی با باز بودن به تجربه، برون گرایی، توافق و وجدانی بودن، هوش هیجانی و یادگیری خود راهبر وجود دارد. البته ارتباط میان رضایت از زندگی و روان رنجوری منفی بود. به عبارتی نتایج تحلیل نشان داد که مولفه های صفات شخصیت، هوش هیجانی و یادگیری خود راهبر پیش بین های مناسبی برای رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی هستند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درما ن فراشناختی گروهی بر باورهای فراشناختی، اضطراب و هراس اجتماعی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی مضطرب شهر درگز بود. نمونه شامل 30 دانش آموز بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. دانش آموزان به دو گروه تقسیم شدند (آزمایش و کنترل). آزمودنی ها پرسشنامه های باورهای فراشناختی، اضطراب و هراس اجتماعی را تکمیل کردند. 10 جلسه ی روان درمانی اجرا شد. نتایج مانکوا از نظر آماری معنی دار بود. درمان گروهی فراشناختی باورهای فراشناختی (007/. > ,p775/8f= )، اضطراب (001/. > ,p754/28 f=) و هراس اجتماعی (017/. > ,p732/6 f=) را در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. به علاوه، تاثیر درمان گروهی فراشناختی بر باورهای فراشناختی (032/. > ,p11/5f= )، اضطراب (006/. > ,p28/9f= ) و هراس اجتماعی (020/. > ,p30/6f= ) طی مدت 1 ماه تداوم یافت

چکیده هدف این پژوهش مقایسه حساسیت اضطرابی، عاطفه منفی و ناگویی خلقی بیماران مبتلا به آسم با افراد عادی با کنترل سلامت روان در شهر اهواز است. نمونه پژوهش حاضر، شامل 152 نفر، 78 بیمار مبتلا به آسم و 74 فرد عادی بود که به عنوان همراه بیمار در مطب حضور داشتند و با تکمیلasi ,panas , tas-20و scl-25 در این پژوهش شرکت کردند. طرح تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود و جهت آزمون فرضیه ها از روش تحلیل واریانس و تحلیل کواریانس چند متغیری در سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که بیماران مبتلا به آسم از نظر متغیرهای مورد پژوهش با افراد سالم تفاوت معنی داری دارند به طوری که افراد بیمار در مقایسه با افراد عادی، ناگویی خلقی بیشتر، حساسیت اضطرابی بیشتر و عاطفه منفی تری نشان می-دهند. به علاوه نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد در صورت کنترل روان نیز دو گروه بیمار و عادی تفاوت معنی داری نشان دادند.

چکیده: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش متغیرهای تهدید ادارک شده از امتحان، اضطراب شناختی امتحان، سبک بزرگ نمایی تهدید، اسنادهای درماندگی و شکست به عملکرد و ترس از ارزیابی منفی به عنوان متغیرهای پیش بین اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. به این منظور نمونه ای به حجم 874 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های شهر اهواز، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به آن ها پرسشنامه اضطراب امتحان ارائه گردید. از نمونه ی اولیه دو گروه جهت آزمون فرضیه های پژوهش انتخاب شدند، که شامل گروه افراد فاقد اضطراب امتحان (105n=) و گروه افراد دارای اضطراب امتحان (105n=) بودند. به این افراد پرسشنامه های تهدید ادارک شده از امتحان، اضطراب شناختی امتحان، سبک بزرگ نمایی تهدید، اسنادهای درماندگی و شکست به عملکرد و ترس از ارزیابی منفی ارائه شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد و کلیه ی فرضیه های پژوهش تأیید گردید. نتایج تحلیل همزمان نشان داد که به کمک متغیرهای فوق می توان اضطراب امتحان را پیش بینی کرد. تابع حاصل 66% از واریانس تفاوت دو گروه را تبیین می کند و 89% از افراد دو گروه را به درستی به گروه های خود منتسب می کند. نتایج به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

هدف این پژوهش مقایسه باورهای ناکارآمد، صفات شخصیتی و سابقه ابتلا به بیماری وخیم در معلمان مقطع ابتدایی دارا و فاقد اضطراب سلامتی اندیمشک بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 119 نفر، 60 معلم دارای اضطراب سلامتی و 59 معلم فاقد اضطراب سلامتی بود که با پر کردن پرسشنامه اضطراب سلامتی، آزمون شناخت هایی درباره ی بدن و سلامتی، پرسش نامه پنج عاملی نئو و پرسشنامه محقق ساخته سابقه ابتلا به بیماری وخیم در این پژوهش شرکت کردند. طرح تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود و جهت آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد(564/20f= ،001/0p< ). افراد دارای اضطراب سلامتی در متغیر باورهای ناکارآمد و خرده مقیاس های آن شامل باور مربوط به تعبیر فاجعه آمیز شکایات بدنی، احساس های خودمختار، ضعف بدنی، غیرقابل تحمل بودن شکایات بدنی، عادت های سلامتی و صفات شخصیتی شامل روان رنجورخویی، برون گرایی، توافق جویی، وجدانی بودن و متغیر سابقه ابتلا به بیماری وخیم با افراد فاقد اضطراب سلامتی تفاوت معنی داری داشتند و در نتیجه افراد دارای اضطراب سلامتی نسبت به افراد فاقد اضطراب سلامتی، دارای باورهای ناکارآمد ، روان رنجور خویی و سابقه ابتلا به بیماری بیشتر بوده و برون گرایی ، توافق جویی و وجدانی بودن کمتری نشان دادند. اما در ویژگی فراخ ذهنی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

چکیده: این پژوهش با هدف ارزیابی اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان بزرگ نفت اهواز انجام شده است. نمونه اولیه شامل 60 بیمار بود که به روش نمونه گیری در دسترس با استفاده از همتاسازی و در نظر گرفتن کلیه متغیرهای مورد نظر در پژوهش انتخاب شدند. از آن تعداد 30 بیماری که بر اساس پرسشنامه های اضطراب عمومی (anq)، افسردگی بک (bdi)و کیفیت زندگی بیماران سرطانی (qlq – c30)‏،‏‏‏ یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بودند به روش تصادفی برگزیده شده و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه پرسشنامه های پژوهش را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. آنگاه 10 جلسه معنادرمانی روی گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان جلسات درمانی، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر آن بود که معنا درمانی گروهی در کاهش علائم اضطراب و افسردگی (001/0 > (pو بهبود کیفیت زندگی (001/0 > p) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل موثر واقع شده است.

هدف این پژوهش،بررسی اثر بخشی رویکرد ارتباطی ستیربر تعارضات زناشوییوانطباق پذیری -همبستگی خانواده در زوجین ارجاعی به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود. این پژوهش تجربی ازنوع پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل است. جامعه آماری،کلیه زوجین مراجعه کننده به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود که از این جامعه 24زوج(12زوج در گروه آزمایش و12 زوج درگروه کنترل) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.زوجین گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش رویکرد ارتباطی ستیر قرار گرفتند و برای گروه کنترل هیچ برنامه ای اجرا نشد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.ابزار این پژوهش شامل تعارضات زناشویی وانطباق پذیری- همبستگی خانواده است وهر دو از روایی وپایایی خوبی برخوردارند. از آزمون آماری تجزیه وتحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد و نشان داد که رویکرد ارتباطی ستیر موجب کاهش تعارضات زناشویی وافزایش انطباق پذیری -همبستگی خانواده می شود واین اثر در مرحله پیگیری ادامه داشته است.

هدف از انجام این تحقیق تععین پیش بین های دوبیماری قلبی -عروقی وتیپ 2دیابت است. به همین منظور 450نفربه صورت تصادفی انتخاب شدند.جهت جمع آوری داده ها ازپرسشنامه تاب آوری ،پرسشنامه پنج عاملی نئو،پرسشنامه گودوین،وضعیت اقتصادی - اجتماعی و آزمایشات بالینی نمونه ها استفاده گردید.برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون لوجستیک مالتی نامینال استفاده شد.

در پژوهش حاضر اثر بخشی مداخله شناختی-رفتاری بر کمال گرایی و احساس گناه مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نوع آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت است از تمامی دانشجویان موسسه آموزش عالی دانش پژوهان اصفهان که در سال تحصیلی 91-90، به تحصیل اشتغال داشتند. نمونه اولیه شامل 449 نفر دانشجو بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه کمال گرایی اهواز و آزمون احساس گناه آیزنک پاسخ دادند. از بین آن ها کسانی که نمره بالاتر از یک انحراف معیار در پرسشنامه کمال گرایی و احساس گناه داشتند، انتخاب شدند. سپس 30 نفر از کسانی که دارای کمال گرایی و احساس گناه بالا تشخیص داده شدند به طور تصادفی انتخاب شده و به دو، گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم شدند. سپس 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخله شناختی-رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که مداخله شناختی-رفتاری به شیوه گروهی باعث کاهش کمال گرایی و احساس گناه در دانشجویان شده است. این نتایج در دوره پیگیری کماکان ادامه داشت.

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان آرام سازی عضلانی همراه با پسخوراند زیستی بر کاهش علائم سردرد و افزایش کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سردرد میگرن دانشگاه شهید چمران اهواز است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه می‏باشد. نمونه گیری در این پژوهش در دو مرحله انجام گرفت. ابتدا برای همه‏گیر شناسی این بیماری تعداد 700 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی چند مرحله‏ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه میگرن اهواز (amq) تعداد 101 نفر با نمره بالا شناسایی شدند. در مرحله بعد تعداد 30 نفر از این افراد با انجام مصاحبه بالینی و در نظر گرفتن معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس علائم سردرد و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران میگرن بود. در مورد گروه آزمایش مداخله درمانی شامل 8 جلسه آرام سازی عضلانی پیش رونده به همراه پسخوراند زیستی حرارت پوست اجرا گردید، در حالی که آزمودنی‏های گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند و پس از اتمام روند پژوهش یک جلسه آموزش آرام سازی عضلانی را گذراندند. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیری (manova) و آزمون u من ویتنی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ علائم سردرد، کیفیت زندگی و خرده مقیاسهای علائم سردرد تفاوت معنی‏داری به نفع گروه آزمایش وجود دارد. بنابراین می‏توان گفت درمان آرام سازی همراه با پسخوراند زیستی در کاهش علائم سردرد و بهبود کیفیت زندگی دانشجویان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه موثر بوده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بهداشت روانی بلوغ بر پرخاشگری، ترس از تصویر تن و سازگاری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان های شهر اهواز می باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این مطالعه، از تمام دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان های شهر اهواز در سال تحصیلی 91-1390 تشکیل شده است. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به حجم 15 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای برای گروه آزمایش و 15 نفر نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسش نامه های پرخاشگری باس و پری، نگرانی درباره ی تصویر بدنی و پرسش نامه ی سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ و برای تحلیل داده ها، از نرم افزار spss16 و روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل مانکوا نشان داد که: الف) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. ب) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش ترس از تصویر تن دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. ج) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث افزایش سازگاری دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. د) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث کاهش خرده مقیاس-های پرخاشگری شامل پرخاشگری فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت در دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود. و) آموزش بهداشت روانی بلوغ باعث افزایش خرده مقیاس های سازگاری شامل سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی در دانش آموزان پسر پایه ی دوم دبیرستان می شود.

هدف این پژوهش مقایسه مهارت های اجتماعی، رضایت از زندگی و جایگاه مهار در دانش آموزان دارای دارای نقص شنوایی، نقص بینایی و عادی در مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر اهواز بود. نمونه پژوهش حاضر 129 نفر، شامل 50 دانش آموز دارای نقص شنوایی، 28 دانش آموز دارای نقص بینایی و 51 دانش آموز عادی بود که با پر کردن پرسشنامه های مهارت های اجتماعی، رضایت از زندگی و جایگاه مهار در این پژوهش شرکت کردند. طرح تحقیق علی-مقایسه ای بود و جهت آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0? p، 36/4=f) . بین سه گروه در متغیرهای مهارت های اجتماعی و جایگاه مهار تفاوت معنی داری وجود داشت و در نتیجه افراد عادی نسبت به افراد دارای نقص شنوایی و نقص بینایی مهارت های اجتماعی بالاتری داشته و از جایگاه مهار درونی تری برخوردار بودند، در پیگیری نتایج این یافته به دست آمد که تفاوت مهارت های اجتماعی در مقایسه دانش آموزان دارای نقص شنوایی و بینایی معنی دار و به نفع گروه دارای نقص بینایی بود، در مورد جایگاه مهار نیز پیگیری نشان دهنده تفاوت معنی دار جایگاه مهار بیرونی در مقایسه گروه عادی و گروه دارای نقص شنوایی و به نفع گروه دارای نقص شنوایی بود . اما در متغیر رضایت از زندگی تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد.

چکیده هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از روابط علّی صفات شخصیتی دیگرپیروی/خودپیروی و ادراک رویدادهای فشارزا با علائم افسردگی بود. الگوی پیشنهادی متشکل از 5 متغیر بود که دو متغیر دیگرپیروی و خودپیروی به عنوان متغیرهای پیشایند، علائم افسردگی متغیر پیامد و ادراک از رویدادهای فشارزای بین فردی و ادراک از رویدادهای فشارزای پیشرفت به عنوان دو متغیر میانجی پژوهش حاضر بودند. راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان نیز، به عنوان متغیر تعدیل کننده در ارتباط بین ادراک از رویدادهای فشارزای بین فردی، پیشرفت و علائم افسردگی در نظر گرفته شد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 357 نفر (123 پسر و 234 دختر) به عنوان نمونه از بین آنها انتخاب شدند و با استفاده از 4 مقیاس پرسشنامه تجدید نظر شده سبک شخصی، پرسشنامه بررسی تجارب زندگی، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک، مورد سنجش قرار گرفتند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (sem) بر اساس نرم افزارهای amos ویراست 18 و spss ویراست 18، انجام گرفت. به منظور برآورد اثرات واسطه ای نیز از روش بوت استراپ استفاده شد. گرچه تحلیل اولیه حاکی از برازش ضعیف الگو با داده ها بود؛ اصلاحات انجام شده جهت بهبود الگو، برازش خوب الگوی نهایی را با داده ها نشان داد. برآورد اثرات تعدیل کننده با استفاده از روش رگرسیون تعدیل گر نیز، فرضیه های تعدیل کننده را مورد تایید قرار داد.

چکیده: در پژوهش حاضر تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر شدت درد و سلامت روان بیماران زن مبتلا به کمر درد مزمن مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نوع آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری در پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه بیماران سرپایی زن مبتلا به کمر درد مزمن، که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند و در زمستان 1390 به مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش30 زن مبتلا به کمر درد مزمن بود که از میان 88 نفر مراجعه کننده به 4 کلینیک تخصصی درد مزمن و مرکز فیزیوتراپی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند و کمر درد مزمن در آنها توسط پرسشنامه درد مزمن تایید شد، به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این 30 نفر به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در پیش آزمون گروه آزمایش و گروه کنترل به پرسشنامه ی سلامت روانی و مقیاس شدت درد پرسشنامه چند وجهی درد پاسخ دادند. سپس 11 جلسه ی70 دقیقه ای درمان شناختی- رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان مداخله از هردو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش درد و افزایش سلامت روانی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن در مقایسه با کنترل در سطح 001/0> p تاثیر معنی داری داشته است. این نتایج در دوره ی پیگیری تداوم داشت.

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر سوء هاضمه عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سوء هاضمه عملکردی مراجعه کننده به کلینیک های گوارشی شهر اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به سوء هاضمه عملکردی مراجعه کننده به کلینیک های گوارشی اهواز می باشد.نمونه پژوهش به روش در دسترس انتخاب شد. بدین ترتیب که، 30 نفر از بین 50 نفر افراد مراجعه کننده به کلینیک های گوارشی شهر اهواز که پس از هماهنگی با پزشک متخصص گوارش به پژوهشگر ارجاع داده شدند، با تکمیل شاخص بررسی بیماری، ndi (nepean dyspepsia index) جهت ارزیابی علائم و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سوء هاضمه عملکردی و مصاحبه تشخیصی نیمه ساختاریافته در این پژوهش شرکت کردند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری دریافت کردند. ولی روی گروه کنترل هیچ درمانی صورت نگرفت. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. طرح پژوهش نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری با گروه کنترل بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) و تحلیل کواریانس یک متغیری (ancova) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر این بود که مداخله مورد استفاده، در کاهش علائم سوء هاضمه عملکردی (001/0>p) و بهبود کیفیت زندگی (001/0>p) موثر واقع شده است. به علاوه، پیگیری با فاصله یک ماهه، سودمندی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری را بر علائم سوء هاضمه عملکردی (001/0>p) و کیفیت زندگی (001/0>p) نشان داد.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه ی کیفیت زندگی و سلامت روان در بیماران دیابتی نوع 1، 2 و افراد غیر دیابتی شهر اهواز است. طرح تحقیق حاضر از نوع تحقیق علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی بیماران دیابتی شهر اهواز بود که در سال 1390 عضو انجمن دیابت اهواز بودند. نمونه پژوهش به روش در دسترس انتخاب گردید، بدین صورت که از میان افراد مراجعه کننده به انجمن دیابت، تعداد 50 بیمار دیابتی نوع 1، 50 بیمار دیابتی نوع 2 و همچنین 50 فرد غیر دیابتی از بین همراهان مراجعان که از نظر متغیرهای جنس و تحصیلات همتا شدند انتخاب گردیدند. سپس پرسشنامه های کیفیت زندگی و سلامت عمومی بین این 3 گروه توزیع گردید. شرط ورود به پژوهش برای افراد غیردیابتی عدم ابتلا به بیماری مزمن بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری (manova) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر این بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری از لحاظ کیفیت زندگی و سلامت روان وجود دارد (001/0p<). همچنین مقایسه زوجی گروه ها نشان داد که بین بیماران دیابتی نوع 1 و 2 با افراد غیر دیابتی تفاوت معنی دار در متغیرهای کیفیت زندگی و سلامت روان وجود دارد. اما بین دو گروه افراد دیابتی از لحاظ این متغیرها تفاوت معنی داری وجود ندارد.

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اختلال اضطراب جدایی و اثربخشی دو روش درمان گروهی تعامل والد ـ کودک بر کاهش آن در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در کلاس های دوم و سوم مقطع ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 90- 1389 بودند. این پژوهش دارای یک طرح آزمایشی میدانی با پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. ابزارهای این تحقیق شامل پرسشنامه اختلال اضطراب جدایی، پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس و مصاحبه بالینی بودند. نمونه پژوهش در مرحله همه گیرشناسی بالغ بر 1514 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری مرحله ای نسبی انتخاب گردیدند. نمونه مرحله مداخله آزمایشی شامل 45 نفر دانش آموز پسر کلاس دوم و سوم بودند که از میان کودکانی که در مرحله بررسی میزان شیوع بعنوان کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی شناسایی شده بودند انتخاب و به طور تصادفی ساده در سه گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. قبل از این که گروه های آزمایشی تحت درمان گروهی تعامل والد - کودک قرار بگیرند پیش آزمون روی هر سه گروه اجرا شد. سپس گروه های آزمایشی (شامل گروه مادر و فرزند و مادر به تنهایی ) در 10 جلسه تحت درمان گروهی مبتنی بر برنامه درمان گروهی تعامل والد ـ کودک قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات درمان بلافاصله از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. پس از 8 هفته از پایان مداخله مجددا از هر سه گروه آزمون اضطراب جدایی به عنوان پیگیری بعمل آمد. یافته های تحقیق بیانگر این است که میزان شیوع اختلال اضطراب جدایی در دانش آموزان پسر 7 تا 9 ساله به میزان 93/6 درصد می باشد. همچنین نتایج تحلیل کواریانس یک و چند متغیری بیانگر کاهش معنی دار اضطراب جدایی گروه های آزمایشی (گروه مادر و فرزند وگروه مادر به تنهایی) در مقایسه با گروه گواه بود. این بهبودی در پیگیری 8 هفته بعد نیز همچنان ادامه داشت. نتایج مقایسه های زوجی بنفرونی نشان داد که درمان گروهی تعامل والد ـ کودک به شیوه مادر و فرزند نسبت به شیوه مادر به تنهایی تأثیر بیشتری داشته است.

: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی ذهن آگاهی، بر فشار خون، تنیدگی و شادکامی بیماران مرد مبتلا به فشار خون بیمارستان گلستان اهواز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان مبتلا به فشار-خون اساسی مراجعه کننده به بیمارستان گلستان اهواز می باشد. نمونه ی پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. بدین صورت که تعداد 32 نفر از بین 40 نفر با انجام مصاحبه بالینی نیمه ساختار یافته و با در نظر گرفتن معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل دستگاه اندازه گیری فشار خون، مقیاس تنیدگی ادراک شده و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. در مورد گروه آزمایش مداخله درمانی شامل 8 جلسه درمان شناختی ذهن آگاهی اجرا گردید، در حالی که آزمودنی‏های گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ فشار خون، تنیدگی و شادکامی تفاوت معنی‏داری وجود دارد. بنابراین می‏توان گفت درمان شناختی ذهن آگاهی بر کاهش فشار خون، تنیدگی و افزایش شادکامی بیماران مبتلا به فشار خون اساسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل موثر بوده است.

در پژوهش حاضر اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر دلزدگی زناشویی و عملکرد خانواده زوجین شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش کلیهی زوجین شهر اهواز در سال 90 می باشند که به فراخوان محقق برای افزایش عملکرد خانواده و کاهش دلزدگی زناشویی پاسخ دادهاند. نمونه این پژوهش را تعداد 30 زوج تشکیل میدهند که نمره آنها در عملکرد خانواده و دلزدگی زناشویی بالاتر از یک انحراف معیار از میانگین بود و به طور تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ابزار سنجش خانواده (fad) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی (cbm) بود. طرح پژوهشی، طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله ی آزمایشی (آموزش نظریه انتخاب) در طی 8 جلسه 90 دقیقهای به صورت یک جلسه در هر هفته به اجرا در آمد و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون اجرا گردید. زوجین پس از گذشت 1 ماه نیز تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش آماری کوواریانس تک متغیری و چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش نظریه انتخاب باعث افزایش عملکرد خانواده و مولفههای آن و کاهش دلزدگی زناشویی و مولفههای آن در زوجین گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است و این تأثیرات تا مرحلهی پیگیری همچنان ادامه داشته است.

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی زوج درمانی یکپارچه نگر و زوج درمانی هیجان مدار بر افزایش صمیمیت و بخشودگی و کاهش افسردگی و علائم استرس پس از سانحه همسران زوجینی که مرد مرتکب خیانت زناشویی شده بود، در اصفهان صورت گرفت. طرح این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بوده است. جامعه ی تحقیق شامل کلیه ی زوجین درگیر با مسأله خیانت زناشویی همسر (مرد) مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی مشاوره و روانشناختی شهر اصفهان در سال 1390 بوده است. از این جامعه 45 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه ی جایگزینی تصادفی زوجین در سه گروه، زوج درمانی یکپارچه نگر (15 زوج)، زوج درمانی هیجان مدار (16 زوج) و گواه (14 زوج) گماشته شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی افسردگی بک، پرسشنامه استرس پس از سانحه، پرسشنامه صمیمیت زوجین و پرسشنامه انگیزه های بین فردی مرتبط با آسیب استفاده شد. گروه زوج درمانی یکپارچه نگر و زوج درمانی هیجان مدار هرکدام 8 جلسه زوج درمانی یکساعته و هفته ای یکبار دریافت کردند و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. نمره های به دست آمده از ارزیابیها در سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و یک ماه بعد از پس آزمون) به کمک آزمونهای آماری تحلیل واریانس چند متغییری (manova) و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین زوجین گروه های آزمایش و کنترل در متغییرهای وابسته (صمیمیت، بخشودگی، افسردگی و علائم استرس پس از سانحه) تفاوت معناداری وجود دارد (01/0)p. بدین ترتیب فرضیه های مبنی بر زوج درمانی یکپارچه نگر و زوج درمانی هیجان مدار بر افزایش صمیمیت و بخشودگی و کاهش افسردگی و علائم استرس پس از سانحه موثر هستند تأیید شدند. همچنین نتایج نشان داد که دو رویکرد زوج درمانی یکپارچه نگر و زوج درمانی هیجان مدار در کاهش افسردگی، علائم استرس پس از سانحه هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت اثر تقریباً یکسانی دارند. اما در افزایش صمیمیت و بخشودگی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت زوج درمانی یکپارچه نگر موثرتر از زوج درمانی هیجان مدار است.

چکیده: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی ایمن و ناایمن اجتنابی با افسردگی و رضایت از زندگی با نقش میانجیگری خوشبینی و حمایت اجتماعی در دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بوده است. جامعه آماری در این پژوهش تمامی دانشجویان کارشناسی دختر، ورودی سال 1388-1389 دانشگاه شهید چمران شد. به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 300 دانشجو انتخاب گردید. به منظور بررسی، پرسشنامه های سبک های دلبستگی (سیمپسون)، خوشبینی (شیر، کارور و بریج)، حمایت اجتماعی(فیلیپس)، افسردگی (بک) و رضایت از زندگی (ریف، لی، اسکز و شموتی)، استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین دلبستگی ایمن با رضایت از زندگی و افسردگی به ترتیب رابطه مثبت و منفی معنی دار و بین دلبستگی ناایمن اجتنابی با رضایت از زندگی و افسردگی به ترتیب رابطه منفی و مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی ایمن با خوشبینی و حمایت اجتماعی نیز رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. البته نتایج پژوهش نقش میانجیگری متغیرهای خوشبینی و حمایت اجتماعی را تایید کردند. در آخر، نتایج یافته های جانبی نشان می دهد که خوشبینی، حمایت اجتماعی، دلبستگی ناایمن اجتنابی و دلبستگی ایمن به ترتیب بهترین پیش بین کننده های متغیر رضایت از زندگی می باشند.

در این پژوهش اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خودپنداره و خطرجویی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه منطقه جی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون، پس آزمون با پیگیری و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه منطقه جی اصفهان می باشند. نمونه پژوهش متشکل از 60 دانش آموز است که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل آزمون خودپنداره پیرز- هاریس و مقیاس خطرجویی نوجوانان ایرانی بوده است. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه، مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی) بر روی گروه آزمایشی طی 9 جلسه ی 90 دقیقه ای، بصورت هفتگی اجرا گردید. بعد از خاتمه جلسات درمانی و پس از دوره پیگیری 2 ماهه، مجدداً هر دو گروه ارزیابی شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار استنباطی نظیر تحلیل واریانس چندمتغیری (mancova) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ خود پنداره و خطر جویی تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0>p ). در گروه آزمایش، میزان خودپنداره در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل افزایش، اما میزان خطرجویی کاهش یافته بود. این نتایج بطور معنی داری در دوره پیگیری تداوم داشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای کیفیت زندگی بر، شادکامی و سرزندگی سالمندان شهر اهواز بوده است. طرح پژوهش نیز از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه بازنشستگان شهر اهواز بوده که از میان آنها 30 نفر انتخاب شدند. این افراد از لحاظ سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و دارا بودن یک انحراف معیار پایین تر از میانگین در پرسشنامه شادکامی و سرزندگی و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش همگن شده بودند. ابزار مورد استفاده در پژهش شامل پرسش نامه های شادکامی آکسفورد و سرزندگی بوده است. جهت تحلیل داده ها، از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شده است. نتایج تحلیل تحلیل مانکوا نشان داد که آموزش مهارتهای کیفیت زندگی باعث افزایش شادکامی و سرزندگی در سالمندان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. همچنین آموزش مهارتهای کیفیت زندگی باعث افزایش زیر مقیاس های شادکامی سالمندان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. بر اساس یافته های پژوهش حاضر آموزش گروهی مهارت های کیفیت زندگی که از ترکیب روان شناسی مثبت نگر با رویکرد شناختی- رفتاری شکل گرفته، می تواند شادکامی و سرزندگی افراد سالمند را افزایش دهد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر ادراک بیماری، کیفیت زندگی، سلامت عمومی و علائم بالینی پسوریازیس در بیماران زن مبتلا به پسوریازیس شهر اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب آزمودنی ها، از نمونه در دسترس استفاده گردید. بدین صورت که از 51 نفر داوطلب جهت شرکت در پژوهش، 32 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) 16 نفری قرار گرفتند. همه ی شرکت کنندگان به پرسشنامه کوتاه ادراک بیماری، شاخص کیفیت زندگی اسکیندکس 16، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی و شاخص وسعت و شدت پسوریازیس پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری قرار گرفت و سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری، هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری مانکوا و آنکوا مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری به طور معنی داری ادراک بیماری، کیفیت زندگی، سلامت روان و علائم بالینی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل، بهبود بخشیده است. این یافته ها نشان می دهد که مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری می تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی و مکمل درمان پزشکی در کمک به بیماران مبتلا به پسوریازیس در کنترل علائم بالینی بیماری و همچنین کاهش پیامدهای بیماری پسوریازیس سودمند باشد.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان گروهی فعال سازی رفتاری و فراشناختی بر علایم افسردگی، اضطراب و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان (شامل خودسرزنشی، پذیرش، نشخوار فکری، بازارزیابی مثبت و فاجعه سازی) در دانشجویان افسرده بود. در یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، تعداد 41 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه درمان فعال سازی رفتاری (13 نفر)، درمان فراشناختی (14 نفر) و گروه کنترل (14 نفر) تخصیص یافتند. گروه های آزمایشی 8 جلسه درمان هفتگی فعال سازی رفتاری و یا فراشناختی را دریافت داشتند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بودند که در سه مرحله ی قبل از مداخله، پایان مداخله و پیگیری 2 ماهه تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که هر دو درمان فعال سازی رفتاری و فراشناختی به طور مساوی بر علایم افسردگی و اضطراب اثربخش بودند. با این حال، تکنیک های درمانی با توجه به اثربخشی شان بر جنبه های مختلف تنظیم هیجان مانند بازارزیابی مثبت و فاجعه سازی به لحاظ آماری با هم متفاوت بودند؛ بدین صورت که درمان فراشناختی در مقایسه با درمان فعال سازی رفتاری در تعدیل این راهبردها اثربخش تر بود. در پیگیری 2 ماهه نیز نتایج درمانی کمابیش باقی مانده بودند؛ به جز متغیر پذیرش، که بازگشت نمره ها در گروه درمان فعال سازی رفتاری بیشتر از درمان فراشناختی بود. با توجه به اثربخشی هر دو درمان بر علایم افسردگی، اضطراب و نیز راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، درمان گروهی فعال سازی رفتاری و یا فراشناختی می توانند برای مراجعینی که جهت دریافت درمانی اثربخش و مقرون به صرفه به مراکز مشاوره دانشجویی مراجعه می کنند گزینه ی درمانی مناسبی باشند.

پژوهش حاضر با تعیین بررسی تأثیردرمان مبتنی بر مدل فرانظری برخودکارآمدی پرهیز از مواد و چگونگی به کارگیری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان معتادین مرد مقیم مراکز میان مدت بهزیستی شهر اهواز انجام شده است. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گواه می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی معتادین30 – 15 سال مرد مقیم در مراکز میان-مدت بهزیستی شهر اهواز بود که از میان آن ها 30 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، به این صورت که از میان مراکز میان مدت، 5 مرکز و از هر مرکز 6 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. از این 30 نفر به شکل تصادفی، 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل گماشته شدند. درمان مبتنی بر مدل فرانظری به شیوه ی گروهی طی 15 جلسه بر دو گروه آزمایش اجرا شد. افراد گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند و هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه ی خودکارآمدی پرهیز از مواد مارتین گلمن و پرسش نامه ی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران بود که شرکت کنندگان در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون به سوالات آن پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ خودکارآمدی پرهیز از مواد و میزان به کارگیری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0>p). درمان مبتنی بر مدل فرانظری یکی از درمان های گروه شناختی- رفتاری است که توانسته است خودکارآمدی اختصاصی و همچنین نوع به کارگیری راهبردهای تنظیم هیجانی سوء مصرف کنندگان مواد را ارتقا بخشد.

چکیده در پژوهش حاضر تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر تعارضات والد–فرزند، سازگاری و رضایت از زندگی دانش آموزان دختر مورد بررسی قرار گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهرستان استهبان بودند که در سال تحصیلی 92-91 به تحصیل اشتغال داشتند. نمونه اولیه 277 نفر دانش آموز دختر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به مقیاس تعارض والد-فرزند پاسخ دادند. از این میان 42 نفرنمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین داشتند. سپس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند.هر دو گروه به پرسشنامه های سازگاری و رضایت از زندگی پاسخ دادند. سپس 7 جلسه ی 90 دقیقه ای آموزش مهارت حل مسئله بر روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله منجر به کاهش تعارض والد-فرزند و افزایش سازگاری در دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.، اما تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش وگروه گواه در رضایت از زندگی دیده نشد. این نتایج در دوره ی پیگیری کماکان ادامه داشت.

پژوهش حاضر به منظور بررسی کمال گرایی، تعدیل اهداف و سیستم های مغزی- رفتاری به عنوان پیش بین های افکار خودکشی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نمونه شامل 310 نفر از دانشجویان دانشگاه شهیدچمران اهواز بود، که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس کمال گرایی چند بعدی، مقیاس تعدیل اهداف، مقیاس بازداری- فعال سازی رفتاری، مقیاس افکار خودکشی بک و سیاهه ی افسردگی بک بود. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی متعارف استفاده شد. یافته ها نشان داد که نه تنها ترکیب خطی افکار خودکشی و افسردگی به وسیله ترکیب خطی متغیر های پیش بین قابل پیش بینی است، بلکه افکار خودکشی به وسیله ی کمال گرایی جامعه مدار، کمال گرایی خود مدار و بازمشغولی به هدف و افسردگی به وسیله ی کمال-گرایی خود مدار و کمال گرایی جامعه مدار قابل پیش بینی هستند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیر های پیش بین در پیش بینی افکار خودکشی و افسردگی واریانس قابل توجهی (25 درصد) را تبیین می کنند. پس نقش متغیر های کمال گرایی، تعدیل اهداف و سیستم های مغزی/ رفتاری در پیش-بینی افکار خودکشی و افسردگی قابل توجه است.

چکیده هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر طرح واره درمانی بر نگرانی از تصویر بدن، ادراک خود و کیفیت زندگی دانشجویان پسر دارای نگرانی از تصویر بدن دانشگاه شهید چمران اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب آزمودنی ها از نمونه در دسترس استفاده گردید. بدین صورت که 70 نفر، از طریق فراخوان داوطلب جهت شرکت در پژوهش، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ( آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. همه ی شرکت کنندگان به پرسشنامه ترس از تصویر بدنی، پرسشنامه ادراک خود و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت فرم 26 سوالی پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت طرح واره درمانی گروهی قرار گرفت و سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری، هردو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری مانکوا و آنکوا مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طرح واره درمانی گروهی به طور معنی داری نگرانی از تصویر بدن، ادراک خود و کیفیت زندگی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشیده است. این یافته ها نشان می دهد که طرح واره درمانی گروهی می تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی در کمک به افراد دارای نگرانی از تصویر بدن در کاهش این علائم و همچنین بهبود ادراک خود و کیفیت زندگی این افراد سودمند باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مداخله شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی و خود کارآمدی پسران 15-10 سال دارای علائم آسم، مراجعه کننده به کلینیک های آسم و آلرژی شهر اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید و بر اساس تکمیل پرسشنامه بین المللی شیوع شناسی آسم و آلرژی (ایساک)، وجود علائم آسم در آن ها تایید گردید. 12 کودک شرکت کننده در پژوهش به طور تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) 6 نفری قرار گرفتند. همه ی کودکان شرکت کننده در پژوهش به پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با آسم کودکان و نوجوانان، مقیاس خود کارآمدی مرتبط با آسم کودکان و نوجوانان، پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت مداخله شناختی رفتاری قرار گرفت و سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری، هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری یومان ویتنی در نرم افزار spss نسخه نوزدهم مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخله شناختی-رفتاری به طور معنی داری کیفیت زندگی و خود کارآمدی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشیده است. اما در مولفه علائم آسم کیفیت زندگی، تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و گروه کنترل یافت نشد. این یافته ها نشان می دهد که مداخله شناختی- رفتاری می تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی و مکمل درمان پزشکی برای کودکان دارای علائم آسم در کاهش پیامدهای بیماری سودمند باشد.

هدف پژوهش حاضر آزمودن اثر طرد و پذیرش مادر بر سبک های هویت با میانجی گری ویژگی های شخصیت (روان رنجورخویی و برون گرایی) در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. 318 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای خوشه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های طرد و پذیرش والدین ویژه بزرگ سالان (فرم مادر)، پرسشنامه سبک هویت و پرسشنامه پنج عاملی نئو بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم افزار spss ویراست 18 و amos ویراست 18 انجام گرفته است. همچنین جهت آزمون فرضیه های واسطه ای از روش بوت استراپ در دستور کامپیوتری ماکرو پریچر و هیز انجام شد. نتایج نشان دادند که الگوی اولیه ارائه شده تنها در بعضی شاخص ها برازش داشت، بنابراین الگوی اصلاح شده برازش بهتری با داده ها نشان داد. آشکار شد که طرد مادر بر روان رنجورخویی، برون گرایی، هویت سردرگم-اجتنابی و هویت اطلاعاتی اثر مستقیم معنی داری دارد. همچنین برون گرایی بر هویت اطلاعاتی، روان رنجورخویی بر هویت سردرگم-اجتنابی، پذیرش مادر بر هویت اطلاعاتی و برون گرایی نیز اثر مستقیم معنی دار دارد. بعلاوه، پذیرش مادر یک اثر غیرمستقیم از طریق روان رنجورخویی بر سبک هویت سردرگم-اجتنابی و طرد مادر یک اثر غیرمستقیم از طریق روان-رنجورخویی بر سبک هویت سردرگم-اجتنابی دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر قصه درمانی بر اضطراب، درد و خشم از دندانپزشکی کودکان 8-4 ساله تحت مراقبت دندانپزشکی است. جامعه آماری کودکان مراجعه کننده به دندانپزشکی، مهدکودک ها، مراکز خلاقیت و مراکز بازی شهرستان های نکا و ساری بودند. نمونه پژوهش 39 کودک مراجعه کننده به پژوهشگر به روش در دسترس بود که، به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش، پلاسیبو و کنترل قرار گرفتند. ابزار های پژوهش شامل مقیاس اضطراب ونهام، مقیاس درد وونگ باکر و مقیاس خشم کودکان بود. گروه آزمایش 8 جلسه مداخله گروهی دریافت کردند. گروه های کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند و فقط گروه پلاسیبو 8 جلسه قصه درمانی عامیانه دریافت کرد. داده ها با استفاده از spss 16 در سطح 0/05 p<، تحلیل شد. نتایج مانکوا و مقایسه های زوجی بونفرنی در پس آزمون و پیگیری نشان داد که میانگین نمره اضطراب، درد و خشم از دندانپزشکی گروه آزمایش در مقایسه با گروه پلاسیبو و گروه کنترل کاهش معنی داری یافته بود. این یافته ها نشان می دهد که قصه درمانی می تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی در کاهش علایم اضطراب، درد و خشم از دندان پزشکی کودکان موثر باشد.

پژوهش حاضر عوامل شناختی، شخصیتی و خانوادگی را به عنوان پیش بین ابتلا به سردرد میگرن در بین بیماران زن مراجعه کننده به مراکز مغز و اعصاب اهواز بررسی کرده است. براساس تشخیص متخصص مغز و اعصاب، 220 نفر به عنوان نمونه بیمار مشخص شدند و جهت انتخاب گروه سالم، از یک جامعه متشکل از زنانی با شرایط سنی، تحصیلی و شغلی تقریبا همتا با بیمار، 220 همراه زن بیماران مبتلا به میگرن، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و در مجموع 373 نفر به پنج پرسشنامه فاجعه سازی درد، پرسشنامه راهبردهای مقابله، پرسشنامه کمال گرایی، پرسشنامه ی شخصیتی نئو و مقیاس خانواده اصلی پاسخ دادند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تمایز به روش همزمان و گام به گام و در بخش اعتباریابی نیز از همبستگی پیرسون و تحلیل عوامل تأییدی استفاده شد. نتایج به‎دست آمده نشان دادند که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش‎بینی سردرد میگرن در بیماران هستند. همچنین در تحلیل تمایز به روش گام به گام کارآمدترین متغیرها در این خصوص به ترتیب عبارت بودند از: فاجعه سازی، برون گرایی، توافق جویی، نادیده انگاشتن درد، وجدانی بودن، فاجعه سازی و گشودگی. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که از مجموع 17 متغیر پژوهش، 13 متغیر شامل: فاجعه سازی درد، توجه برگردانی، تفسیر مجدد درد، نادیده گرفتن درد، امیدواری و دعا، گفتگو باخود، افزایش فعالیت رفتاری، فاجعه سازی، کمال گرایی جامعه مدار، برونگرایی، توافق، وجدانی بودن و استقلال، پیش‎بین‎های ابتلا به سردرد میگرن در بیماران زن هستند.

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش هوش هیجانی بر آمادگی اعتیاد و ناگویی عاطفی در دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز بود. جامعه¬ی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پسر مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل دانشگاه شهید چمران اهواز در سال92-91 بودند.نمونه اولیه شامل 623 نفر پسر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و سپس 30 دانشجوی پسر که نمره آن¬ها در مقیاس آمادگی اعتیاد و ناگویی عاطفی بالاتر از یک انحراف معیار از میانگین بود و همچنین واجد ملاک¬های ورود به گروه¬ها بودند، گزینش شدند. دانشجویان به طور تصادفی به دو گروه (گروه آزمایش و گروه گواه) اختصاص داده شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس آمادگی اعتیاد و مقیاس ناگویی عاطفی بود. مداخله طی 8 جلسه آموزشی در مورد گروه آزمایش اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری مانکوا مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش هوش هیجانی، آمادگی اعتیاد و ناگویی عاطفی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه کاهش داده است. این یافته¬ نشان می¬دهد که آموزش هوش هیجانی می¬تواند به عنوان یک روش آموزشی مؤثر، آمادگی اعتیاد و ناگویی عاطفی افراد را کاهش دهد و زمینه¬ی اصلاح و بهبودی آن¬ها را فراهم نماید.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر سلامت روان و سرزندگی زنان مبتلا به ام اس انجام شده است. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه زنان عضو انجمن ام اس شهر دزفول در سال 1392 بود. از این جامه تعداد 30 نفر با توجه به ملاک های ورود که شامل شدت بیماری در حد خفیف، سن 40-20 سال و تحصیلات حداقل دیپلم، وضعیت اقتصادی- اجتماعی متوسط و هم چنین ملاک های خروج که شامل عدم تمایل به شرکت در جلسات، فاقد بیماری های روانی مثل اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت بودند، به صورت روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار بکار رفته در پژوهش شامل پرسشنامه سلامت روانی و مقیاس سرزندگی بود که آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون به آنها پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر کیفیت زندگی به شیوه گروهی قرار گرفت. اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج حاصل از تحلیل مانکوا نشان داد که سلامت روان و سرزندگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است و بین دو گروه از لحاظ متغیرهای وابسته تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0p<). بنابراین، نتایج حاصل نشان می دهد که درمان مبتنی بر کیفیت زندگی که از ترکیب روان شناسی مثبت نگر با رویکرد شناخت- رفتاری شکل گرفته، می تواند سلامت روان و سرزندگی زنان مبتلا به ام اس را افزایش دهد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو روش درمانی تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به تنهایی و تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک بر افسردگی و بهزیستی روانشناختی در زنان مبتلا به افسردگی اساسی بود. این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به کلینیک گروه آتیه شهر تهران در سال 92 بودند که از میان آنها 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه اول 10 جلسه تحت درمان تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای تنهایی و گروه دوم 10 جلسه تحت درمان تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک قرار گرفتند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف پیش و پس از درمان ارزیابی شدند. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و چند متغیری تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک به طور معنی داری سبب کاهش علائم افسردگی اساسی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده گردید (001/0> p). اما از نظر تأثیر دو روش بر بهزیستی روانشناختی زنان افسرده تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ذهن خوانی از طریق تصویر چشم، سوگیری ادراکی و ناگویی عاطفی در دانشجویان دارای خصیصه شخصیتی پارانویید بود. جامعه آماری، دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره نهاد رهبری مستقر در دانشگاه فردوسی مشهد بودند. طرح پژوهش حاضر از نوع تجربی می باشد. نمونه پژوهش 40 نفر از دانشجویان دارای خصیصه شخصیتی پارانویید بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به طور مساوی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس میلون 3، ناگویی عاطفی تورنتو، مقیاس ذهن خوانی از طریق تصویر چشم و تصاویر چهره های مبهم بود. گروه آزمایش 8 جلسه مداخله گروهی دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل هیچگونه مداخله دریافت نکرد. داده ها در سطح p<0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج مانوا در پس آزمون نشان داد که بین نمره های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و نمره های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در سوگیری ادراکی و ناگویی عاطفی کاهش و در توانایی ذهن خوانی افزایش داشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان تحلیل تبادلی بر صمیمیت اجتماعی و راهبردهای مقابله با فشار روانی در دانشجویان پسر غیر بومی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پسر غیربومی ساکن در خوابگاه های دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 92- 1391 بود. از بین 66 نفر از کسانی که بصورت داوطلبانه جهت شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند، 30 نفر که در مقیاس صمیمیت اجتماعی نمره پایین تر از یک انحراف استاندارد از میانگین کسب کرده بودند به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. این 30 نفر به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش هشت جلسه درمان تحلیل تبادلی دریافت کردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون به مقیاس های صمیمیت اجتماعی میلر و راهبردهای مقابله با فشار روانی اندلر و پارکر پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری در نرم افزار spss انجام شد. نتایج نشان داد که درمان تحلیل تبادلی باعث افزایش صمیمیت اجتماعی در گروه آزمایش شده است. نتایج همچنین نشان داد که درمان باعث افزایش راهبرد مقابله مسئله مدار و کاهش راهبردهای مقابله هیجان مدار و اجتناب مدار در مقابله با فشار روانی در گروه آزمایش شده است. این یافته ها نشان می دهد که درمان تحلیل تبادلی می تواند به عنوان یک درمان موثر در سطح مراکز مشاوره دانشجویی جهت کمک به دانشجویان برای مقابله موثر با فشارهای روانی، به کار گرفته شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش رفتارهای رهبری مثبت سرمایه روانشناختی، اشتیاق شغلی، اعتماد سازمانی و عملکرد شغلی کارکنان انجام شد. طرح پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در پژوهش 42 نفر از مدیران شرکت ملی صنایع پتروشمی ایران بودند که به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 21 نفر)گمارده شدند. از بین کارکنان هر مدیر، 2 تا 3 نفر به منظور بررسی تاثیر مداخله آموزشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه روانشناختی، اعتماد سازمانی ، اشتیاق شغلی و عملکرد شغلی بودند. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا)انجام شد. نتایج نشان دادند که آموزش رفتارهای رهبری مثبت به مدیران باعث افزایش سرمایه روانشناختی، اشتیاق شغلی، اعتماد سازمانی و عملکرد شغلی کارکنان می شود. همچنین تحلیل در سطح مولفه ها نشان داد، رفتارهای رهبری مثبت مدیران باعث افزایش همه مولفه های سرمایه روانشناختی و اعتماد سازمانی و دو مولفه اشتیاق شغلی (نیازهای اساسی و حمایت مدیریتی ) شد.

هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر درمان عقلانی- هیجانی رفتاری بر نمایه ی توده ی بدن، باورهای غذایی غیرمنطقی، خودکارامدی وزن، تصویر بدن و پذیرش خود در نوجوانان دختر دارای اضافه وزن بود. از جامعه آماری که نوجوانان دختر 18-14 سال دارای اضافه وزن بودند، 36 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از ارزیابی های اولیه و تشخیص داشتن اضافه وزن به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش، پلاسیبو و لیست انتظار گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه باورهای غذایی غیر منطقی، سبک خودکارآمدی وزن، چک لیست تصویر بدن و پرسشنامه پذیرش خود بود. گروه آزمایش در 12جلسه 90 دقیقه ای، مداخله روان شناختی دریافت کردند. گروه پلاسیبو نیز در 12 جلسه گروهی برای بررسی فرم های پایش شرکت کردند. اما گروه لیست انتظار هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 20 در سطح ( 05/0(p< تحلیل شد. نتایج مانکوا (76/4=f و 001/0 ≥α) و مقایسه های زوجی بونفرونی در مرحله پس آزمون نشان داد که نمایه ی توده ی بدن گروه آزمایش در مقایسه با لیست انتظار کاهش یافت، اما در مقایسه با گروه پلاسیبو تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ولی در مرحله ی پیگیری نمایه ی توده ی بدن گروه آزمایش در مقایسه با لیست انتظار و پلاسیبو تفاوت معنی دار داشت. همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری به جز متغیر تصویر بدن که بین دو گروه در مرحله ی پیگیری تفاوت معنی دار مشاهده نگردید، میانگین نمره باورهای غذایی غیرمنطقی کاهش و خودکارآمدی وزن و پذیرش خود افزایش معنی داری یافت.

هدف این پژوهش تعیین اثر بخشی روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای مربوط به درد، کیفیت زندگی و بروز خشم درونی و بیرونی در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر اهواز بود. از بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر اهواز از طریق فراخوان، 18 نفر به روش نمونه گیری دردسترس برای شرکت در پژوهش انتخاب گردید. روش این پژوهش نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین صورت که بیماران پس از مصاحبه اولیه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر دو گروه پرسشنامه های باورها و ادراک های درد، کیفیت زندگی و حالت- صفت بیان خشم را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دوماهه تکمیل کردند. گروه آزمایش 8 جلسه روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت نمود. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری (mancova) حاکی از آن است که این روش درمانی باعث کاهش باورهای مربوط به درد (f= 17,24 , p= 0/001) و ارتقای کیفیت زندگی (f= 5,33 , p= 0/04) در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون و مرحله پیگیری گردید. اما در بروزخشم بیرونی (f= 1,12 , p= 0/31) و درونی (f=0,000 , p= 0/99) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی روشی مناسب برای کاهش باورهای مربوط به درد و ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می باشد.

هدف پژوهش حاضر آزمون الگوی رابطه علّی تمایزیافتگی، روان¬رنجورخویی و بخشودگی با دلزدگی زناشویی از طریق میانجی¬گری تعارض زناشویی در معلمان مرد متأهل مدارس شهر استهبان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مرد متأهل مقاطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه مدارس شهر استهبان بودند که از بین آن¬ها، به روش نمونه¬گیری تصادفی طبقه¬ای نسبتی نمونه¬ای 300 نفری انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از مقیاس دلزدگی زناشویی کایزر، پرسشنامه تمایزیافتگی خود بازبینی شده اسکورن، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو، پرسشنامه بخشش رای و پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدیدنظر شده ثنایی استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج نشان داد که در کل نمونه، تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها، از لحاظ آماری معنی¬دار بودند. به¬علاوه مسیرهای مستقیم تمایزیافتگی، روان¬رنجورخویی، بخشودگی و تعارض زناشویی به دلزدگی زناشویی از لحاظ آماری معنی¬دار بودند. هم¬چنین مسیرهای مستقیم تمایزیافتگی، روان¬رنجورخویی و بخشودگی به تعارض زناشویی نیز معنی¬دار بودند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد رابطه غیرمستقیم تمایزیافتگی، روان¬رنجورخویی و بخشودگی با دلزدگی زناشویی از طریق تعارض زناشویی معنی¬دار بودند.

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی کیفیت زندگی و میزان فعالیت روزمره بیماران پیوند کلیه شهر اهواز بر اساس هوش معنوی، منبع کنترل سلامت و شیوه‏های مقابله با استرس است. روش تحقیق در این پژوهش همبستگی و از نوع همبستگی متعارف (کانونی) است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران پیوند کلیه شهر اهواز است که در بیمارستان ها و مطب های شهر اهواز تحت درمان بوده اند. نمونه پژوهش حاضر شامل 200 بیمار پیوند کلیه مراجعه کننده به بیمارستان ها و مطب های موجود در شهر اهواز بود. افرادی می توانستند مشمول نمونه تحقیق باشند که بیش از 3 ماه از عمل پیوندشان که دوره حاد پس از پیوند نامیده می شود، گذشته باشد. نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از ابزارهای مقیاس هوش معنوی (sisri)، مقیاس منبع کنترل سلامت (mhlc)، پرسش نامه شیوه های مقابله با استرس در موقعیت ویژه (ciss)، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه (ktq-25) و پرسش نامه فعالیت های ابزاری روزمره زندگی (iadl)استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی ساده، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل همبستگی متعارف (کانونی) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو دسته متغیر (کیفیت زندگی و فعالیت روزمره با هوش معنوی، منبع کنترل سلامت و شیوه های مقابله با استرس) رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه هوش معنوی، منبع کنترل سلامت و شیوه مقابله با استرس به صورت ترکیب خطی از متغیر¬های پیش¬بین با کیفیت زندگی همبستگی چند¬گانه معنی¬داری دارد؛ این ترکیب خطی 84 درصد واریانس کیفیت زندگی را تبیین می¬کند. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه هوش معنوی، منبع کنترل سلامت و شیوه مقابله با استرس به صورت ترکیب خطی از متغیر¬های پیش¬بین با فعالیت روزمره همبستگی چند¬گانه معنی¬داری دارد؛ این ترکیب خطی 52 درصد واریانس میزان فعالیت روزمره را تبیین می¬کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان (eft) بر خودتنظیمی هیجانی، اجتناب تجربه ای و شدت علائم وسواس در زنان مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری شهر اهواز بود. طرح پژوهش، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواسی اجباری مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز مشاوره شهر اهواز در سال 1393 بود. جهت انتخاب گروه نمونه واجد شرایط، ابتدا 34 نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که تعدادی از آنان به دلیل عدم گذرانیدن کامل هشت جلسه درمان حذف شدند. در نهایت، گروه نمونه 24 نفری زنان مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری در گروه آزمایش (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) گمارده شدند.

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی عاطفه مثبت، عاطفه منفی و نگرانی براساس سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دهد. نمونه پژوهش حاضر شامل 200 دانشجو بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه ی سبک های دلبستگی سیمپسون، پرسشنامه عاطفه مثبت و منفی panas و پرسشنامه حیطه های نگرانی. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش های آماری رگرسیون چندمتغیری و چندگانه مورد آزمون قرار گرفتند. سطح معنی داری برای آزمون فرضیه(p < 0/05) در نظر گرفته شد. یافته ها بیانگر این بودند که سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی، دوسوگرا) به طور معنی داری می توانند عاطفه مثبت، عاطفه منفی و نگرانی را پیش بینی کنند.

هدف از این پژوهش رابطه راهبردهای خود ابرازی دفاعی و اظهار وجودی به عنوان متغیرهای پیش بین ابعاد اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز می باشد. به این منظور نمونه ای به حجم 340 نفردانشجو از دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود ابرازی و پرسشنامه ابعاد اضطراب اجتماعی ارائه گردید. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی متعارف استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که از بین راهبردهای خودابرازی دفاعی، خودناتوان سازی، عذر خواهی و سلب مسئولیت و از بین راهبردهای خودابرازی اظهار وجودی، محبوب نمائی و التماس با اضطراب اجتماعی همبستگی مثبت دارند، بنابراین متغیرهای خود ابرازی می تواند اضطراب اجتماعی را پیش بینی کند. نتایج تابع، 29% واریانس مشترک دوگروه متغیر پیش بین و ملاک را نشان می دهد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش هوش هیجانی بر اضطراب امتحان و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان شهر سروستان طراحی شده است. نتایج نشان داد آموزش هوش هیجانی باعث کاهش اضطراب امتحان و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل می شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر اضطراب آشکار و سلامت روان در زنان دارای بارداری ناخواسته شهر اهواز بود. این پژوهش یک تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، کلیه زنان باردار دارای بارداری ناخواسته مراجعه کننده به شش مرکز بهداشتی درمانی در ماه های خرداد و تیر سال 1393 بودند. از تعداد 39 نفر شناسایی شده، نمونه ی مورد مطالعه بر اساس اینکه در آزمون پرسشنامه اضطراب آشکار اسپیلبرگر، نمره 31 و بالاتر کسب کرده بودند به تعداد 30 نفر انتخاب و به روش نمونه گیری تصادفی ساده به گروه آزمایش و گروه گواه به نسبت مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه و به مدت دو ماه تحت آموزش مهارت های مقابله ای (استفاده از سیستم های حمایتی، حل مسئله، خود آرام سازی، حفظ کنترل درونی، حرف زدن با خود هنگام مواجهه با مشکلات، استفاده از شوخ طبعی، ورزش کردن و پاداش دادن به موفقیت های خود) قرار گرفتند و پس از گذشت یک هفته از دوره مداخله بر روی گروه آزمایش، هر دو گروه از نظر اضطراب آشکار و سلامت روان به صورت پس آزمون ارزیابی مجدد شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های اضطراب آشکار اسپیلبرگر و سلامت عمومی ghq-28 و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss(ver.16) و روش های آماری توصیفی و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) بر روی تفاضل پس آزمون و پیش آزمون استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد: آموزش مهارت های مقابله ای باعث کاهش اضطراب آشکار و بهبود وضعیت سلامت روان و ابعاد چهار گانه آن در زنان دارای بارداری ناخواسته گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. بنابراین آموزش مهارت های مقابله ای روشی موثر برای کاهش اضطراب آشکار و بهبود وضعیت سلامت روان زنان باردار دارای بارداری ناخواسته می باشد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان شناختی- رفتاری مذهب محور بر افزایش بهزیستی روان شناختی، تاب آوری و شادکامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز طراحی شده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل همه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 94-93 بود. از این جامعه 28 دانشجو که در پرسشنامه بهزیستی روان شناختی نمره ای پایین تر از یک انحراف معیار از میانگین کسب کرده بودند انتخاب شدند و با استفاده از روش تصادفی ساده در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه ی بهزیستی روان شناختی ریف، تاب آوری کانر و دیویدسون و شادکامی آکسفورد بود. گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای، درمان شناختی- رفتاری مذهب محور دریافت کردند. در پایان جلسه های درمانی، هر دو گروه پرسشنامه ها را تکمیل کردند. نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری مذهب محور باعث افزایش بهزیستی روان شناختی، تاب آوری و شادکامی دانشجویان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.

چکیده ندارد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر معنادرمانی گروهی بر افسردگی و امید است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال دوم سال تحصیلی 87-86 می باشد. نمونه پژوهش شامل 40 نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 20 نفر) تقسیم شدند. آن گاه، معنادرمانی گروهی طی 10 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد ولی روی گروه کنترل هیچ درمانی صورت نگرفت. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس امید میلر بود. داده های حاصل از پژوهش به روش تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها بیانگر این بود که معنادرمانی گروهی توانسته در کاهش نشانگان افسردگی و افزایش امید گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل موثر واقع شود. پس از اجرای جلسات، پیگیری با فاصله یک ماهه، سودمندی معنادرمانی گروهی را بر افسردگی و امید نشان داد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین پردازش های پس رویدادی و اجتناب شناختی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نمونه اصلی شامل 400 دانشجوی پسر و دختر کارشناسی دانشگاه شهید چمران هستند که به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. 100 دانشجوی دختر و پسر نیز به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی ابزارها مورد استفاده قرار گرفتند. آزمودنی ها در این پژوهش به سه پرسشنامه شامل، پردازش پس رویدادی (pep)، اجتناب شناختی (cpi) و خرده مقیاس اضظراب اجتماعی (se) پاسخ دادند. فرضیه های این پژوهش شامل 3 فرضیه اصلی بود که رابطه ساده و چندگانه متغیرهای پیش بین را با ملاک در کل نمونه و نمونه های دختر و پسر به تفکیک بررسی می کردند. نتایج یافته ها نشان می دهد که پردازش پس رویدادی و اجتناب شناختی و خرده مقیاسهای آن با اضطراب اجتماعی همبستگی مثبت و معنی داری دارند. همچنین، تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می دهد که متغیرهای پیش بین به طور معنی داری با اضطراب اجتماعی همبستگی چندگانه دارند. در آزمودنی های پسر، جانشینی فکر، پردازش پس رویدادی و تبدیل تصور به فکر بهترین پیش بینی کننده های اضطراب اجتماعی و در آزمودنی های دختر پردازش پس رویدادی، جانشینی فکر و تبدیل تصور به فکر بهترین پیش بینی کننده های اضطراب اجتماعی بودند.

رساله ی حاضر به منظور آگاهی هر چه بیش تر نویسندگان،شاعران و ادیبان معاصر ایرانی از روان شناسی ادبی کودک،ادبیات کودک،انواع ادبی کودک،اصول ترجمه برای کودک،کتاب کودک،وضعیت ادبیات کودکان در ایران و جهان،نقاشی کودک و مسائل مربوط به آن و دیگر مسائلی که دانستن آن ها برای شناخت ادبیات کودکان ضروری است،تهیه شده است؛تا بتوان با در نظر گرفتن اصول و موازین مطرح شده،آثاری متناسب با جهان بینی، خصوصیات،خواسته ها و نیازهای کودکان ایرانی تولید کرد؛همچنین دست مایه ای است برای آفرینندگان ادبیات کودک تا فاصله ی میان نویسنده و خواننده را کم تر کرده و زمینه ی خلق ادبیاتی اصولی،درست و مورد علاقه ی کودکان فراهم آورند.