چکیده: هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی و بررسی عوامل موثر بر نوع و میزان استفاده از منابع الکترونیکی از نگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی جندی¬شاپور اهواز می¬باشد. روش پژوهش، پیمایشی از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری داده¬ها پرسشنامه محقق¬ساخته است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته¬های بالینی دانشگاه علوم پزشکی جندی¬شاپور در سال تحصیلی 92-1391 هستند. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و همچنین روش تحلیل عوامل تأییدی مورد تأیید قرار گرفت. به منظور سنجش میزان پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی کلی آن برابر با 86/0، و تک¬تک عوامل نیز از پایایی مطلوبی برخوردار بودند. از نسخه 18 نرم¬افزار spss و نسخه 20 نرم افزار amosبرای تجزیه و تحلیل داده¬ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که حدود نیمی از دانشجویان در طول یک هفته به میزان 1 تا 5 ساعت از منابع الکترونیکی استفاده می¬کنند. کمک به اهداف، مهم¬ترین عامل ترغیب¬کننده، و مشکلات رایانه¬ای و اینترنتی مهم¬ترین عامل بازدارنده موثر بر استفاده دانشجویان از منابع الکترونیکی بودند. بین میزان استفاده از منابع الکترونیکی و عوامل بازدارنده عدم تجربه کافی، ضعف در مهارت¬های زبان انگلیسی، عدم آشنایی با مهارت¬های جستجو، عدم آگاهی از وجود منابع الکترونیکی، عدم آشنایی با منابع الکترونیکی، عدم آشنایی با مهارت¬های پایه رایانه، و رایانه¬گریزی رابطه منفی معنی¬داری وجود دارد. بین نوع استفاده از منابع الکترونیکی و عامل¬های بازدارنده ضعف در مهارت¬های زبان انگلیسی و عدم آشنایی با مهارت¬های پایه رایانه رابطه مثبت معنی¬داری وجود دارد. عامل¬های ترغیبی دسترسی مناسب به منابع الکترونیکی و سودمندی منابع الکترونیکی در میان دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری دارای تفاوت معنی¬داری بودند. عامل¬های عدم احساس نیاز و مشکلات رایانه¬ای و اینترنتی در میان دانشجویان دانشکده¬های مختلف از تفاوت معنی¬داری برخوردار بودند.

چکیده ندارد.