موردنظر باری بوزان و از طریق سیستم موازنه قوا، به عنوان یکی از کارآمدترین و مهم ترین انواع مکانیسم های سازماندهی نظم و امنیت منطقه ای می باشد. در این راستا، پرسشی که محور این پژوهش قرار می گیرد، به این صورت است که کارکرد و کاربست موازنه قوا در سازماندهی نظم و امنیت مجموعه های امنیتی منطقه ای چگونه می باشد و براساس مدل حاصله از چنین کارکردی، سیاست گذاری و سازماندهی نظم و امنیت مجموعه امنیتی خاورمیانه، دارای چه ویژگی هایی است؟ در راستای پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح می گردد که موازنه قوا به عنوان یک نظریه در روابط بین الملل و یک سیستم کاربردی در عرصه نظم جهانی و منطقه ای، دارای دو دستورکار متمایز و به هم وابسته تحت عنوان دستورکار امنیتی موازنه قوا مبتنی بر قاعده تجزیه و دستورکار امنیتی موازنه قوا مبتنی بر قاعده ترکیب می باشد. بنابراین این مدل در قالب موازنه تجزیه ای و موازنه ترکیبی شکل می گیرد و در همین راستا مجموعه امنیتی خاورمیانه به عنوان یکی از مهم ترین مجموعه های امنیتی، بر اساس مدل موازنه قوا دارای دو مدل موازنه قوای تجزیه ای و ترکیبی است. بنابراین فرآیند پاسخ گویی به پرسش اساسی و آزمون فرضیه این قالب پژوهشی، در طی چندین مرحله شکل می گیرد. در مرحله اول، در راستای سازماندهی و سیاست گذاری نظم و امنیت منطقه ای و در چارچوب نظریه موازنه قوا، چندین دستورکار امنیتی مبتنی بر موازنه قوا و در قالب دو قاعده تجزیه و ترکیب، مطرح می گردد. در ادامه و مرحله دوم، بر مبنای روش مدل سازی تحلیلی، به شبیه سازی کاربرد این دو دستورکار امنیتی در مجموعه های امنیتی منطقه ای پرداخته می شود. پس از آن نیز به منظور تفهیم هرچه بیشتر، این شبیه سازی در گونه استاندارد مجموعه های امنیتی، مورد اعمال و تحلیل قرار می گیرد. سرانجام نیز در مرحله سوم، بر اساس روش مطالعه موردی و در قالب مجموعه امنیتی خاورمیانه به عنوان یک نمونه عینی از مجموعه های امنیتی استاندارد، این مدل تحلیلی و سناریوها و نتایج حاصله از آن، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.