نسل آینده ی رایانه ها، دارای نرم افزار هایی خواهند بود، که با درک هیجان کاربر، با او همحسی می کنند و از این جهت با او تعامل بهتری دارند. موضوع محاسبات احساسی، یک زمینه ی بین رشته ای «روان شناسی»، «علوم رایانه» و «علوم شناختی» است که از حدود سال 1995 و اولین بار توسط خانم روزلند پیکارد مطرح شد. از نتایج این موضوع، هم اکنون در بعضی از بازی ها، روبات ها، آموزش های الکترونیکی، و... استفاده می شود. هدف این پایان نامه، ارائه ی روشی برای فهم و درک هیجان کاربر رایانه، توسط نرم افزارهای کاربردی می باشد. تا کنون روش های مختلفی را برای این کار پیشنهاد شده است. در این پایان نامه، از روش زیستی (مانند دما-فشار- رطوبت)، و سیگنال های حرکتی نشانگر ماوس، برای فهم هیجان کاربر استفاده شده است. لازم به ذکر است سعی شده، تا آنجا که ممکن است، اطلاعات به صورت غیر تهاجمی و نیز غیر محسوس، جمع آوری شوند. در این تحقیق، پس از القای هیجان با روش های رابینسون و نمایش فیلم، از نشانگان زیستی- حرکتی برای تخمین بهینه هیجان کاربر استفاده شده است. و درنهایت یک مدل زیستی-حرکتی از نشانگان دقت، سرعت، شتاب نشانگر ماوس، رطوبت و نیروی کلیک، برای تخمین بهینه هیجان، به دست آمده است. از نتایج این تحقیق، می توان برای ایجاد رایانه های دارای «هوش هیجانی مصنوعی»، در کار های روزمره رایانه ای، بهره برد. امید است که این پایان نامه، بتواند یک شروع، و راهنمایی برای سایر محققان، در این زمینه ی تحقیقاتی در کشور عزیزمان باشد.