مقدمه: در میان مراحل دوران کودکی، دوره شیرخواری حساس ترین مرحله ای است که رشد و تکامل کودک در آن انجام می پذیرد. آنچه به عنوان تغذیه طبیعی شیرخواران در 6 ماه اول زندگی توصیه شده است تغذیه انحصاری با شیر مادر است. لذا پژوهش در خصوص عوامل تاثیر گذار در وضعیت تغذیه با شیر مادر در بیمارستانهای دوستدار کودک و بیمارستانهای غیر دوستدار کودک ضروری می باشد. روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی تحلیلی است. جامعه مورد پژوهش مادران زایمان کرده در بیمارستانهای دوستدار کودک و غیر دوستدار کودک که شیر خوار آنها 6 ماهه شده است می باشد. تعدادنمونه های مورد بررسی 260 مورد از بیمارستانهای دوستدار کودک وغیر دوستدار کودک بوده است. درگردآوری داده ها ازپرسشنامه و مصاحبه تلفنی استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده spss18 و آزمون آماری 2? و t مستقل بود. یافته ها: میانگین سنی مادران مورد مطالعه 6/5 ±21/27 سال واکثریت آنان (35درصد ) دارای سطح تحصیلات دیپلم بودند. یافته های پژوهش نشان داد کودکانی که در بیمارستان های دوستدار کودک بدنیا آمده اند از لحاظ تداوم تغذیه با شیر مادر نسبت به کودکان متولد شده در بیمارستان های غیر دوستدار کودک دارای اختلاف معنی داری می باشند ( 02/0=(p ولی ازنظر تغذیه انحصاری با شیر مادر در دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد( 83/0= (p. اختلاف معنی داری در خصوص آموزش وکمک به مادران درخصوص شیر دهی در بیمارستان های دوستدار کودک نسبت به بیمارستان های غیر دوستدار کودک وجود داشت (p<0.001 ). نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه اجرای اقدامات دهگانه در بیمارستان ها در ارتقا وترویج تغذیه با شیر مادر راهکار مناسبی است.