هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان سطوح کمال گرایی مادر با پیوند والدینی در افراد مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری و مقایسه آن با افراد سالم بوده است. بدین منظور 36 نفر از بیماران مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری که در محدوه سنی 20 تا 30 سال بوده و از تابستان 1391تا بهار 1392 به شماری از مراکز مشاوره و مطب های روانپزشکی واقع در غرب و شمال شهر تهران مراجعه نموده اند به همراه مادرانشان و همچنین 36 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران که در محدوه سنی 20 تا 30 سال بوده و از لحاظ سن ،جنس و تحصیلات با گروه افراد مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری همتا شده بودند به همراه مادرانشان و به شیوه نمونه گیری دردسترس مورد آزمون قرار گرفتند. نوع پژوهش توصیفی بوده و از نوع همبستگی ، علی – مقایسه ای می باشد.ابزارهای مورد استفاده مقیاس غربالگری وسواس مادزلی، مقیاس سلامت عمومی، مقیاس کمال گرایی هیل و پرسشنامه پیوند والدینی می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی، خی دو و رگرسیون گام به گام استفاده شد.نتایج نشان داد که میان سطوح کمال گرایی مادران واختلال وسواسی-اجباری در فرزندان رابطه معنی دار وجود دارد و سطوح کمال گرایی مادر در افراد مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری با افراد سالم تفاوت معنادار دارد، اما میان زیرگروههای پرسشنامه پیوند والدینی در افراد سالم و مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری تفاوتی یافت نشد،هم چنین پژوهش فوق به این نتیجه دست یافت که ادراک حمایت افراطی مادر به تنهایی می تواند پیش بینی کننده 26/6 درصد از میزان واریانس وسواس در فرزندان باشد.