با توجه به استفاده روز افزون از فناوری اطلاعات و لزوم برون سپاری آن به منظور پیشرفت در سازمان ها، نیاز به مطالعه در زمینه مخاطرات برون سپاری فناوری اطلاعات از اهمیت خاصی برخوردار می گردد. با توجه به اهمیت شناسایی و محاسبه مخاطرات برون سپاری در تصمیمات مدیریتی، بر آن شده ایم تا در این پژوهش این مخاطرات را شناسایی کرده و به بررسی آن ها بپردازیم. پژوهش حاضر به منظور شناسایی و اولویت بندی مخاطرات برون سپاری فناوری اطلاعات صورت گرفته است. در این تحقیق با استفاده از روش دلفی و مصاحبه با هفت خبره موضوعی (دو استاد دانشگاه، سه معاون فناوری اطلاعات، یک قائم مقام پروژه و یک مدیر عامل)، به شناخت مخاطرات پرداخته و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و اخذ 23 پرسش نامه از افراد منتخب به اولویت بندی آنان پرداخته ایم. پس از بررسی های انجام شده و تجزیه و تحلیل پرسش نامه ها، نتایج حاصل نشان داد که حوزه پیمانکاری دارای بیشترین میزان مخاطره می باشد، همچنین این تحقیقات ، دوره حین انجام قرارداد را به عنوان پر مخاطره ترین دوره معرفی کرد و بنابر تحقیقات انجام گرفته ضعف مدیریت پروژه در حوزه پیمانکاری مهمترین ریسک حاضر در پروژه های فناوری اطلاعات می باشد.

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات و جو سازمانی بر فرسودگی شغلی کارکنان شرکت برق منطقه ای تهران در سال 94- 93 بود. این پژوهش بر اساس یافته های تحقیق میدانی در برق منطقه ای تهران شکل گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان(1300 نفر) شرکت برق منطقه ای تهران می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، و بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 296 نفر از کارکنان به عنوان نمونه انتخاب و بررسی شدند. جهت روائی سنجی از نظر اساتید و برای بررسی پایایی پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد برای فناوری اطلاعات و ارتباطات (78/0)؛ جو سازمانی (78/0) و فرسودگی شغلی (86/0) محاسبه شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش نیز از آزمون تی تک نمونه ایی؛ و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که فناوری اطلاعات توانسته است تاثیر معنی داری (220/0) بر فرسودگی شغلی کارکنان داشته باشد(p?0.05). همچنین جو سازمانی نیز به صورت کلی (465/0.)و به تفکیک ابعاد تاثیر معنی داری بر فرسودگی شغلی کارکنان داشتند، در نهایت نتایج به بحث و بررسی گذاشته شد.