منطقه شمالی ایران به ویژه مازندران و گلستان، سرشار از هنرهاست؛ در میان هنرهای گوناگون، هنر فلزکاری این خطه، خصوصا در دوره اسلامی، بنا به دلایل مختفی مانند کمبود موزه های استانی، نگهداری اشیاء در گنجینه ها، کمتر مورد توجه و پژوهش قرار گرفته است و هنوز منبع مکتوب مستقلی درباره این آثار هنری به دست نیامده است؛ بیشترین آثار بر جای مانده، متعلق به دوران سلجوقی، صفوی و قاجاری است و از دیگر دوره های اسلامی، اثر قابل ملاحظه ای یافت نشده است. بررسی های اولیه نشان می دهد، همانندی بسیار نزدیکی میان نقشمایه های آثار فلزی به دست آمده در مازندران و گلستان با نقشمایه های آثار فلزی خراسان خصوصا در دوره سلجوقی وجود دارد. دسته ای دیگر از نقشمایه ها نیز با نقوش دوره ساسانی و نقشمایه های هندسی سفالینه های پیشا تاریخی مطابقت دارند. با توجه به اثر محور بودن پژوهش حاضر، هدف اصلی این پژوهش را شناسایی و معرفی این نقشمایه ها و بهره گیری از آنها در طراحی نشان روز جهانی صنایع دستی در بر می گیرد تا به موجب آن، بازتابی از اصل و هویت ایرانی- اسلامی نمایان شود. در ساخت نشان نیز از تکنیک جواهر سازی سنتی و در مواردی جزیی از قلمزنی استفاده شده است. اطلاعات اولیه این پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی است و در تدوین آن از شیوه توصیفی- تحلیلی استفاده شده و با مطالعه تطبیقی، بررسی شده است.