هدف: مقایسه کیفیت زندگی و دلبستگی مادران کودکان دارای اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه با مادران کودکان بهنجار است. طرح: این پژوهش از نوع تحقیقات پس رویدادی (علی- مقایسه ای) است . جامعه آماری : شامل کلیه مادران دارای کودکان بیش فعالی همراه با اختلال نقص توجه و مادران کودکان بهنجار شهر تهران بوده است. روش نمونه گیری: با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و همتاسازی تعداد 240 نفر (120 نفر والدین دارای فرزندان عادی و 120 نفر والدین دارای فرزندان با اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه) منطقه 5و 7و 9 شهر تهران انتخاب شدند.ابزارپژوهش: پرسشنامه کانرز ، پرسشنامه ی کیفیت زندگی، پرسشنامه سبک های دلسبتگی استفاده شد.شیوه تجزیه و تحلیل اطلاعات: داده ها با استفاده از آمار توصیفی ، میانگین، انحراف معیار، هیستوگرام، آمار استنباطی: از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری وt مستقل استفاده شده است. یافته ها: بین کیفیت زندگی، بین دلبستگی، سلامت جسمانی ، سلامت روانی، روابط اجتماعی، سلامت محیط ، دلبستگی ایمن، دلبستگی نا ایمن، مادران دارای کودک بیش فعال و مادران دارای کودک بهنجار تفاوت وجود داشت. نتیجه گیری : بین کیفیت زندگی و دلبستگی مادران کودکان بیش فعال و مادران کودکان بهنجار تفاوت معنی داری وجود داشت. بین سلامت روانی و سلامت محیط مادران کودکان بیش فعال و مادران کودکان عادی تفاوت معنی دار از لحاظ آماری وجود داشت. روابط اجتماعی مادران کودکان عادی بیشتر از مادران کودکان بیش فعال است و تفاوت معنی داری بین دلبستگی ایمن و ناایمن مادران کودکان بیش فعال و مادران کودکان عادی وجود داشت. کلید واژه : دلبستگی، کیفیت زندگی، اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه