آموزش وپرورش یکی از نهادهای مهمی است که باعث انتقال دانش وفرهنگ ازنسلی به نسل دیگر می شود.کارکردآموزشی درهر سرزمین، زیربنای توسعه اقتصادی-اجتماعی است و سطح بالای آموزش وسواد ودسترسی به خدمات آموزشی مطلوب از ملاکهای توسعه انسانی کشورها می باشد. با توجه به اینکه بخش مهمی از جمعیت کشوردرمناطق روستایی زندگی می کنند ودسترسی آنها به مراکزآموزشی مناسب وهماهنگ با استانداردهای آموزشی از اهمیت زیادی برخوردار است،لذا پژوهش حاضر،با هدف شناسایی توزیع فضایی مراکز آموزشی موجود در دهستان محمدآباد وتعیین ارتباط بین وضعیت فضاهای آموزشی با استانداردهای آموزشی جهت تصمیم گیری برای آینده این سرزمین صورت گرفته است. نوع تحقیق،کاربردی وروش اصلی آن توصیفی-تحلیلی می باشدکه برای انجام آن علاوه برمطالعات کتابخانه ای مثل بررسی اسناد ومدارک،آمارنامه های موجود ومقالات علمی وپژوهشی از روشهای میدانی مشاهده ومصاحبه نیز استفاده شده و پس ازجمع آوری داده ها وتحلیل آنها با استفاده از نرم افزار،نقشه پراکندگی مراکزآموزشی به تفکیک مدارس ابتدایی،راهنمایی ومتوسطه با استفاده ازنرم افزارgis ترسیم شده است.نتایج تحقیق نشان داد : توزیع وپراکنش مدارس ابتدایی،راهنمایی از نظم بیشتری برخورداراست واین مدارس درروستاهایی که جمعیت آنها بیشترونسبت به بقیه روستاها مرکزیت داشته و درمجاورت راههای اصلی ومسیر تردد روستاییان قرار گرفته،واقع شده اند ودسترسی به آنها مطلوب می باشد اما پراکندگی مدارس متوسطه دهستان آرایش فضایی مناسبی ندارد ودرحالی که دربعضی مناطق دهستان دسترسی به آنها برای دانش آموزان دختر وپسر مطلوب می باشد،درمناطق دیگری از دهستان،کمبود مدارس متوسطه دخترانه وپسرانه محسوس می باشد.همچنین بین وضعیت فضاهای آموزشی موجود با استانداردهای آموزشی از لحاظ میانگین تراکم دانش آموزی در کلاس وسرانه زیربنای آموزشی تناسب وهماهنگی وجود دارد اما مشکلات فیزیکی فضاهای آموزشی،ساختمانهای غیر مقاوم وفرسوده،تعداد کم مدارس هوشمند،کمبود امکانات آموزشی ازقبیل آزمایشگاه وکارگاه،کمبود کادر تخصصی وتوجه کمتر به فعالیتهای عملی وپژوهشی از جمله مواردی است که باعث فاصله از استانداردهای آموزشی شده اند. درپایان پژوهش نیز درجهت بهبود وضعیت آموزشی دهستان پیشنهاداتی ارائه شده است.

خشکسالی به عنوان بلای طبیعی و پدیده ای اجتناب‏ناپذیر در مناطق خشک و نیمه خشک که مسائل مدیریت منابع آب امری ضروری است، وقوع می یابد. در دهه های اخیر بین حوادث طبیعی که جمعیت های انسانی را تحت تاثیر قرار داده است، پدیده خشکسالی از نظر فراوانی، شدت، مدت، فضای تحت پوشش، تلفات جانی، خسارت های اقتصادی و اثر های اجتماعی دراز مدت در جامعه، بیشتر از سایر بلایای طبیعی بوده است. بررسی روند شدت خشکسالی در بعضی مناطق از جمله استان یزد که به طور عمده تحت شرایط آب و هوای خشک می باشد، یک امر مهمی است. در این مطالعه، از شاخص های خشکسالی برای ارزیابی روند شدت خشکسالی در منطق? مورد مطالعه (یعنی ایستگاه های سینوپتیک و هیدرومتری استان یزد)، برای طول دوره آماری 20 سال(2010-1990) استفاده شده است تا تصویر جامعی از وضعیت خشکسالی را به طور منطقه ای، در قالب محدوده ای از اعداد بیان نمایند. شاخص های خشکسالی هواشناسی (standardize precipitation index)spi، reconnaissance drought index)) rdiو شاخص خشکسالی هیدرولوژیکی discharge index standardize)sdi در سری های زمانی 1، 3، 6، 9، 12، 18 و 24 ماهه محاسبه و روند آنها با آزمون غیر پارامتری mann-kendall بعد از حذف همبستگی درونی داده ها با عملیات pre-whitening مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، روندی نزولی مستمر هر سه شاخص خشکسالی spi، rdiو sdi در سری های زمانی 1، 3، 6، 9، 12، 18 و 24 ماهه در طول دو ده? اخیر در استان یزد را نشان می دهد. همچنین سری های زمانی طولانی مدت12، 18، 24 ماهه روند واضح تر و بیشتری نسبت به سری های کوتاه مدت1، 3، 6، 9 ماهه نشان دادند. کاهش روند هر سه شاخص مذکور، نشان دهنده ی افزایش روند شدت خشکسالی در دو دهه اخیر است. از آنجا که منابع آب به ویژه منابع آب زیرزمینی اغلب تحت تاثیر خشکسالی های بلند مدت هستند، در نتیجه افزایش روند شدت خشکسالی یک تهدید برای مدیریت منابع آب مورد مطالعه است.