شادی و نشاط به عنوان یکی از خصوصیات مهم انسان نقش قابل توجهی را در ابعاد شخصیت و عملکرد انسان دارد به گونه ای که فقدان آن علامتی برای وجود مشکلات و نابساما نی های فردی و اجتماعی می باشد. درپژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موًثر برنشاط اجتماعی دربین نوجوانان، تلاش شده است تا ضمن مرور بر رویکردهای مختلف نشاط وشادی، با اتخاذ رویکردی جامعه شناختی به بررسی نشاط اجتماعی بپردازد. این بررسی با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده است وجامعه ی آماری شامل دانش آموزان (دختر وپسر) مقطع متوسطه شهرستان شاهین شهربوده اند که درسال تحصیلی 92-91 تعداد 366 نفرآنها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ی محقق ساخته همراه با روایی وپایایی قابل قبول بوده است. داده ها وارد نرم افزار spps(نسخه 19) شد و به روش همبستگی پیرسون، اسپیرمن، تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان دادکه: میانگین نشاط اجتماعی دربین دانش آموزان دختر 94/77 درصدودرپسران 36/77 درصد بوده است. وتفاوت معنی داری بین میزان نشاط دختران وپسران وجود نداشت...بین نشاط اجتماعی وابعادآن با متغیرهای جمعیت شناختی (نوع مدرسه، تعداد اعضاء خانواده، رشته ی تحصیلی و محل تولد) رابطه ی معناداری وجود نداشت ولی بین بعد شناختی نشاط اجتماعی باجنس وسن، رابطه ی معنی داری وجود داشت. رابطه ی بین نشاط اجتماعی وابعادآن با متغیرهای مشارکت اجتماعی، سرمایه فرهنگی، دینداری، اوقات فراغت ومشارکت درفعالیتهای ورزشی تأیید شد و رابطه ی بین نشاط اجتماعی (به جزبعد شناختی) با پایگاه اقتصادی-اجتماعی معنی دارنبود. همچنین رگرسیون گام به گام نشان دادکه متغیرهای مستقل 5/24 درصدواریانس نشاط اجتماعی راتبیین می کند.