در این تحقیق سعی بر این شده است که بررسی عوامل پایداری سد شیرین دره از جمله فشار آب منفذی پرداخته شود. در ابتدا با استفاده از دادهای ابزار دقیق دوران ساخت، روش عددی تفاضل محدود و کد تجاری flac با استفاده از آنالیز برگشتی از یک سری داده های اولیه به داده های منطقی دست پیدا کرده و آنگاه برای ادامه روند پروژه دوران بهره برداری را به دو بازه زمانی ده ساله تقسیم کرده که شروع دوران بهره برداری اول از سال 84 بوده است. در نهایت میزان فشار آب منفذی در طول دوران 20 ساله بهره برداری داری روند صعودی کندی می باشد که این خود نمایانگر انتخاب بهینه مصالح و اجرای مناسب بوده و مصالح پوسته بالا دست بر اساس نتایچ بدست آمده در نیمه دوم دوره ده ساله دوم بهره برداری به حالت اشباع کامل می رسند. سطح تنش موثر ار آبگیری اولیه نا پایان دوره ده ساله اول افزایش داشته اما از شروع دوره ده ساله دوم روند نزولی داشته که بایستی مورد بررسی قرار گیرد. روند تنش کل در بدنه سد روند صعودی کندی داشته که از آبگیری اول تا پایان دوره ده ساله اول از تراز پایینی کنار هسته به تراز پایینی میانی هسته انتقال یافته است. ضریب قوسی زدگی در سد دارای روند مناسبی می باشد که در حدو مقدار میانگین 55/0 می باشد. سطح نرخ کرنش برشی ماکزیمم از آبگیری اولیه تا طول دوران ده ساله اولیه و دوران ده ساله دوم دارای روند نزولی بوده که بیانگر پایداری بیشتر هسته می باشد. جابجایی در راستای قائم در سد شیرین دره دارای روند کند صعودی می باشد که این روند در پوسته بالا دست نسبت به پوسته پایین دست به دلیل وجود آب کندتر است. جابجایی افقی نیز به مانند قائم می باشد که روند کلی صعودی دارد اما سرعت پوسته پایین دست به دلیل آب دریاچه داری روند بیشتری هست. کارایی پرده آبند در تمامی مراحل سد دارای روند مناسبی بوده است.