ادبیات مهاجرت در جهان جریان نوپایی است. با این وجود، نویسنگان بنامی در این ژانر می نویسند که از میان آنها می توان ماری ان دیای و گلی ترقی را نام برد. ان دیای نویسنده فرانسوی در رمان خود به اسم سه زن قدرتمند به بررسی مشکلات زنانی می پردازد که ناخواسته مجبور به ترک دیار خود هستند. در اثر گلی ترقی به نام سه خدمتکار، متوجه می شویم که برای نویسنده، مسئله مهاجرت و زن دغدغه همیشگی است. در این پژوهش به بررسی این دو اثر می پردازیم و مشاهده می کنیم که نگاه ترقی به عنوان یک نویسنده ایرانی در مقایسه با ان دیای از بسیاری جهات تفاوت دارد. ترقی که نوشته هایش ریشه در فرهنگ ایرانی دارد دغدغه رویارویی زن شرقی با جهان غرب ومدرن را دارد. قهرمانان او به دنبال تطبیق خود با محیط جدید و پیشرفت هستند در حالی که قهرمانان ان دیای در طول سفر خود همیشه به فکر خانواده خود هستند و نگاهی درون گرا دارند. سفر باعث می شود که این زنان با دیدی جدید به گذشته بنگرند و همچنین به آنها نیرویی می دهد تا مشکلاتی را که قبل از عزیمت خود داشته اند حل کنند.