با توجه به اینکه بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق ساحلی زندگی و فعالیت می کنند، اهمیت مناطق ساحلی برای توسعه منطقه ای و ملی هر کشوری بسیار بالا است. سواحل شمالی ایران، در کنار دریای مازندران از این مقوله مستثنی نیستند. استان مازندران دارای ساحل دریایی طولانی است که نه تنها توسط ساکنین آن استان بلکه ساکنین استان های دور و نزدیک، به ویژه استان تهران مورد استفاده قرار می گیرد. انواع استفاده ها به صورت فردی و جمعی تقریباً در طول فصل های سال، و به ویژه در فصل تابستان، تا کنون باعث شده است تأثیرات اقتصادی و محیط زیستی عمیقی بر استان مازندران و به ویژه سه شهرستان میانی آن (محمودآباد، نور و نوشهر) وارد بشود. عمده ترین تأثیرات که در نتیجه استفاده شدید از منطقه توسط مجتمع های تفریحی- فرهنگی صورت می گیرد که در منطقه مورد مطالعاتی چشمگیرند. هدف این تحقیق کنکاش در چگونگی این تأثیرات است.روش شناسی تحقیق این پایان نامه متکی بر رویکرد ترکیبی کمی و کیفی است. روش تحقیق به کار رفته در این کار پژوهشی، متکی بر روش های مطالعه اسناد و مدارک، انجام مطالعات میدانی و مشاهده، مصاحبه با افراد ذی مدخل (مسافرین، مردم بومی، مسئولین مجتمع ها و مسئولین محلی) است. تجزیه و تحلیل این اطلاعات با استفاده از تحلیل شبکه و نیز تحلیل سوات صورت گرفته است.نتایج مطالعات نشان می دهد وجود مجتمع های تفریحی- فرهنگی باعث جذب انبوه و جریان مداوم گردشگر به منطقه شده که تأثیرات محیط زیستی و اقتصادی آن به صورت مداوم و جریانی شکل بگیرد. این مطالعات نشان می دهد گرچه جذب تعداد زیاد گردشگر باعث رشد اقتصادی منطقه شده است، اما تخریب محیط زیست را نیز به همراه داشته است. این مطالعات همچنین بیان می کند که چنانچه مدیریت این مجتمع ها و فرهنگ سازی به درستی و طبق برنامه ریزی های مطلوب انجام شود، تأثیرات مثبت اقتصادی افزایش و تأثیرات منفی محیط زیستی کاهش می یابد.