مدلهای تعالی سازمانی یا سرآمدی به عنوان ابزاری قوی برای سنجش میزان استقرار سیستم ها در سازمان های مختلف به کار گرفته می شوند. با به کارگیری این مدلها ضمن اینکه یک سازمان می تواند میزان موفقیت خود را در اجرای برنامه های بهبود در مقاطع زمانی مختلف مورد ارزیابی قرار دهد امکان مقایسه عملکرد خود با سایر سازمانها و به ویژه با بهترین آنها را خواهد داشت. در سالهای اخیر مدلهای مختلفی برای اندازه گیری سطح بالندگی مدیریت پروژه سازمانی بوجود آمده اند که هرکدام از آنها با وجود تفاوت های ساختاری با یکدیگر سعی در مقایسه وضعیت فعلی سازمان با وضعیت ایده آل را داشته و نقاط ضعف سازمان رادر زمینه مدیریت پروژه سازمانی شناسایی کرده و با توجه به محدودیت های سازمان زمینه های بهبود را در سازمان مشخص می کنند. در این تحقیق سعی شده است تا به بررسی و مقایسه دو تا از مهمترین مدلهای بالندگی مدل بلوغ سازمانی مدیریت پروژه(opm3) و مدل تعالی کیفیت اروپا (efqm)پرداخته شود. مراحل تحقیق از 2 بخش کلی تشکیل شده اند. در بخش اول ضمن آشنایی با مفاهیم پایه و مطالعه ادبیات موضوع به بررسی ویژگی های یک مدل مناسب بالندگی پرداخته شده است که این ویژگی ها مبنای مقایسه ساختاری و نحوه خودارزیابی مدلها قرار گرفته شد. در بخش دوم به ارزیابی عملکرد سازمان براساس دو مدل و با استفاده از پرسشنامه و روش های آماری پرداخته شد. سپس با کمک نتایج حاصل از ارزیابی و ویژگی های تعیین شده برای یک مدل مناسب بالندگی با کمک روش topsis به رتبه بندی مدل ها و انتخاب مدل مناسب پرداخته شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که سازمان از نظر تعالی در سطح مطلوبی قرار دارد و از بین مدلهای تعالی opm3 و efqm ? مدل بلوغ سازمانی مدیریت پروژه با کسب امتیاز 51/0 به عنوان مدل مناسب انتخاب گردید.