استمرار تولید گاز کشور در بلند مدت و افزایش آن برابر با اهداف چشم انداز بیست ساله ، نیازمند اتخاذ سیاست های مناسب در بخش های مصرف ، تولید، سرمایه گذاری و تقویت صنایع بالادستی و پایین دستی گاز است، از آنجایی که بخش اعظم گاز طبیعی مصرفی در داخل کشور و همچنین گازهای طبیعی صادراتی به کشورهای همجوار پس از پالایش و فرآورش، تأمین و عرضه می گردد، نیاز است تا کارایی و بهره وری پالایشگاه های گاز کشور مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد، بنابراین هدف این مقاله تجربی، اندازه گیری کارایی فنی، تخصیصی، اقتصادی و تغییرات بهره وری کل پالایشگاه های گاز طبیعی ایران طی سال های 89-1383، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها و شاخص مالم کوئیست است. نتایج نشان داده است که متوسط کارایی فنی پالایشگاه های کشور طی دوره ی 7 ساله مورد بررسی حداکثر 1 در سال 87 و حداقل 0.806 در سال 86 بوده است، ، در مورد کارایی تخصیص، سال های 86 و 88 با دارا بودن میزان 0.970 دارای کمترین کارایی تخصیصی و در سال 87 با واحد شدن کارایی تخصیصی دارای بیشترین کارایی تخصیصی در پالایشگاه های گاز طبیعی ایران را دارا بوده است، از طرف دیگر میزان متوسط تغییرات بهره وری در بسیاری از دوره های زمانی در مجموع یک روند کاهشی است، دوره های زمانی که پالایشگاه های گاز طبیعی دارای بهترین عملکرد و روند مثبتی بودن به ترتیب، مربوط به دوره ی زمانی 87-1386 و 86-1385 با میزان تغییرات 1.443 و 1.007 است