استفاده از کدهای تصحیح خطا از جمله کد همینگ برای مقابله با خطاهای نرم در حافظه ها بسیار مرسوم است. از جمله می توان به مقاوم سازی حافظه ها با این گونه کدها در کاربردهای هوا فضایی اشاره کرد. در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی قطعات نیمه¬هادی و افزایش چگالی حافظه¬ها، یک ذره پر انرژی از تشعشعات فضایی می¬تواند چند بیت حافظه را به صورت هم زمان دچار واژگونی کند. این بیت های تغییر یافته به هم نزدیک و در اکثر موارد مجاور هستند. در نتیجه تشخیص وتصحیح خطا در بیت های مجاور اهمیت می¬یابد. بر همین اساس در این پایان نامه، روشی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک ارائه شده است، که تابع برازندگی آن با هدف یافتن کد بهینه، برای مقابله با خطاهای مجاور طراحی شده است. پس از اعمال روش پیشنهادی برای کد (22،16) قابلیت تشخیص خطاهای مجاور سه بیتی نسبت به روش مرجع ]روش میان گذاری[ از 15% به 85% بهبود یافته است، همچنین قابلیت تصحیح خطاهای مجاور سه بیتی نیز از60% به 80% بهبود یافته است. در ادامه پس از اعمال روش پیشنهادی برای کد (39،32) نیز قابلیت تشخیص خطاهای مجاور سه بیتی نسبت به روش مرجع از 13/35% به 48/86% بهبود یافته است، همچنین قابلیت تصحیح خطاهای مجاور سه بیتی نیز از 18/89 به 59/94% بهبود یافته است. این نتایج بدون اضافه کردن بیت دیگری به عنوان چک بیت به دست آمده است، اما از قابلیت تشخیص خطاهای دو بیتی غیر مجاور کاسته شده است.