هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در مقایسه با نوروفیدبک در درمان بیماران مبتلا به افسرده خویی بود. روش: تعداد 20 نفر از افرادی که با استفاده از مصاحبه بالینی و نیز مصاحبه ساختار یافته بر اساس dsm- iv تشخیص اختلال افسرده خویی دریافت کرده بودند انتخاب ، و در سه گروه قرار گرفتند: 7 نفر در گروه نوروفیدبک؛ 6 نفر در گروه درمان شناختی- رفتاری و 7 نفر در گروه کنترل. تست های افسردگی و اضطراب بک قبل و بعد از درمان بر روی همه آزمودنی ها اجرا شد و نتایج حاصل از یافته های پژوهش مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که درمان شناختی- رفتاری و نوروفیدبک اثربخشی نسبتا یکسانی در درمان افسرده خویی دارند، و همچنین، هر یک از موقعیت های درمان، کارایی بیشتری از وضعیت عدم درمان داشتند. علاوه بر این، نشانه های اضطرابی افراد مبتلا به افسرده خویی نیز پس از دریافت درمان، به میزان معناداری کاهش یافته بود.

طرح پژوهشی حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه جمع آوری داده ها از نوع پژوهش نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است که با هدف بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر عملکردهای شناختی انجام گرفت. بدین منظور 30 دانشجو که معیارهای این طرح را داشتند به صورت هدفمند از بین دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و پلاسیبو قرار گرفتند. به منظور سنجش و اندازه گیری شاخص های مورد مطالعه در پژوهش حاضر از ابزارهای زیر استفاده شد: 1) مقیاس و 5)دستگاه ghq 4)آزمون ،(cpt) حافظه وکسلر، 2) آزمون فراخنای حروف-ارقام، 3) آزمون عملکرد مستمر نوروفیدبک. . گروه آزمایشی به مدت 2 ماه تحت 20 جلسه آموزش با نوروفیدبک قرار گرفتند و گروه پلاسیبو نیز طی 20 جلسه جلوی مانیتورنشستند و فیدبکی که دریافت کردند وابسته به عملکرد آنها نبود در واقع هیچ آموزش نوروفیدبک دریافت نکردند. دانشجویان هر دو گروه (آزمایشی و پلاسیبو) در دو مرحله پیش و پس از آموزش با پرسشنامهها و ابزارهای مربوطه مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش به منظور کنترل اثر پیش آزمون (mancova) وچندمتغیره (ancova) تحلیل کواریانس یک متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بعد آموزش نوروفیدبک ، گروه آزمایش تفاوت چشمگیری ازنظر حافظه بینایی ، حافظه کاری و بهره حافظه با گروه پلاسیبو داشتند ولی از نظر توجه ، بازداری عمل و خطا تفاوتی نداشتند. بنابراین نوروفیدبک باعث بهبود حافظه بینایی، حافظه کاری و بهره حافظه می شود اما بربهبود توجه وبازداری عمل و کاهش خطا تاثیر ندارد.به طورکلی می توان گفت که نوروفیدبک شرطی سازی کنشگر امواج مغزی است که از طریق آن افراد یاد می گیرند به صورت ارادی امواج مغزی خود را کنترل کنند و از طریق آن عملکرد های شناختی خود را افزایش دهند.

هدف: اختلال بیش فعالی / نقص توجه ، شایع ترین اختلال روان پزشکی دوران کودکی از حیث میزان مراجعه به مراکز خدمات درمانی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روش درمانی نوروفیدبک و مقایسه آن با دارو درمانی و بازی درمانی در کاهش علائم اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه انجام شده است . روش بررسی :در این پژوهش نیمه آزمایشی تعداد 45 کودک 7 تا 14 ساله مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبود توجه به شیوه اتفاقی در دسترس انتخاب شدند که در سه گروه قرار گرفتند و به مدت 8 تا12هفته تحت درمان نوروفیدبک و دارودرمانی و بازی درمانی قرار گرفتند. یافته ها : توضیح اینکه یافته های استنباطی وجود تفاوت معنادار (p<0/05 ) را بین دارو درمانی و نوروفیدبک نشان می دهد به گونه ای که روش دارو درمانی با بهبود 53/42 واحد در علائم adhd نسبت به روش نوروفیدبک با بهبود 27 واحد تاثیر بیشتری در بهبود علائم adhd داشته است. همچنین یافته های استنباطی تفاوت معنادار (p<0/05 ) بین اثر بازی درمانی و دارو درمانی را نشان می دهد به گونه ای که روش دارودرمانی با 53/42 واحد بهبود علائم نسبت به روش بازی درمانی با 73/17 واحد بهبود علائم تاثیر بیشتری در بهبود علائم adhd داشته است. دیگر اینکه تفاوت معناداری بین اثر نوروفیدبک ( با بهبود 27 واحد ) و بازی درمانی ( با بهبود 73/17 واحد ) در بهبود علائم adhd مشاهده نشده است (p>0/05 ). نتیجه گیری : روش دارو درمانی با اندازه اثر 35/55 ، از نوروفیدبک با اندازه اثر 02/37 و بازی درمانی با اندازه اثر 51/27 اثرگذاری بیشتری داشته است. پژوهش حاضر نشان می دهد که روش دارو درمانی نسبت به روش نوروفیدبک تاثیر بیشتری در بهبود علائم اختلال بیش فعالی / نقص توجه داشته است. همچنین روش دارو درمانی نسبت به روش بازی درمانی تاثیر بیشتری در بهبود علائم این اختلال داشته است. دیگر اینکه دو روش نوروفیدبک و بازی درمانی تاثیر یکسانی در بهبود علائم اختلال داشته اند. نتایج از اثر بخشی روش نوروفیدبک در درمان این اختلال حمایت می کند .

چکیده: مقدمه: پردازش نامناسب اطلاعات حسی بویژه حس تعادل در کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی باعث رفتارهای نوعی این کودکان میشود که با اشکالات بی توجهی تظاهر می یابند. در این تحقیق، تاثیر تحریکات تعادلی بر توجه دیداری و شنیداری کودکان adhd 7 تا 12 ساله با استفاده از ابزار iva-plus-cpt مورد مطالعه قرار گرفت. روش: تعداد30 کودک دارای تشخیص adhd در دامنه سنی 7 تا 12 سال با غلبه دست راست و بهره هوشی نرمال (آزمون وکسلر) پس از کسب رضایت و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هردو گروه، بمدت 10 جلسه، بصورت هفته ای دو بار به مدت 5 هفته در فعالیت های معمول کاردرمانی شرکت نمودند ولی گروه مداخله تحریکات وستیبولار نیز دریافت نموند. قبل و بعد از مداخله از تمامی شرکت کنندگان آزمون (iva –plus-cpt) گرفته شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار16 spss تجزیه و تحلیل شده و تغییرات پس آزمون و پیش آزمون بین دو گروه نیز با آزمون t مستقل مقایسه شد. یافته ها: تحریکات تعادلی منجر به تفاوت معنادار در متغیرهای توجه، توجه دیداری، توجه شنیداری، کنترل تکانه و کنترل تکانه شنیداری نشان داد(p<0/05) ولی در ارتباط با متغیر کنترل تکانه دیداری تفاوت دو گروه معنادار نبود(p>0/05). نتیجه گیری: استفاده از تحریکات وستیبولار منجر به افزایش توجه دیداری و شنیداری کودکان adhd میشود و لذا میتواند به عنوان تکنیک درمانی در درمان این کودکان مورد استفاده قرار گیرد. واژگان کلیدی: توجه، نقص توجه/بیش فعالی/ تحریک تعادلی

چکیده : هدف : تحریک مغناطیسی از روی جمجمه یک شیوه ایمن ، غیرتهاجمی است که از دو دهه پیش بعنوان درمان بیماری افسردگی اساسی مورداستفاده قرارگرفته و سال 2006 ازسوی fda مورد تائید قرارگرفته است . در بیماران افسرده تغییرات مشخصی درمیزان جریان خون و همچنین درسطح سلولی نسبت به افراد طبیعی در مناطقی از مغز وجود دارد که تحریک مکرر مغناطیسی با فرکانس بالا بر روی ناحیه کرتکس دورسولترال پیش پیشانی نیمکره چپ و یا با فرکانسهای پایین (مهاری) درناحیه کرتکس دورسولترال پیش پیشانی سمت راست موجب تاثیر درمانی واضح در این مناطق می شود . اما از سوئی دیگر شواهد ضد و نقیضی در مورد اثربخشی این تکنیک در اختلال افسردگی وجود دارد لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات درمانی این شیوه نوین و همراهی آن با سایر درمانهای موجود در اختلال افسردگی اساسی عودکننده میباشد. روش: تعداد سی و دو بیمارافسرده براساس نظر روانپزشک و پرسشنامه scid انتخاب و سپس ارزیابی ایشان بر اساس آزمونهای همیلتون، بک و عملکرد اجتماعی انجام گرفت ، سپس بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش که تحت درمانهای معمول (داروی ثابت و روان درمانی) بودند طی 20 جلسه (5 جلسه در هفته) به مدت 20 دقیقه تحت rtms در ناحیه پروفرونتال دورسولترال چپ قرار گرفته و گروه کنترل فقط درمانهای معمول (داروی ثابت و روان درمانی) را گرفتند . در طول درمان هفته ای یکبار آزمون بک از افراد گرفته شده و نهایتاُ در انتها ارزیابی های اولیه (آزمونهای همیلتون، بک و پرسشنامه عملکرد اجتماعی) مجدداً صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون خی دو – کوواریانس – آزمون t و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرارگرفت . نتایج : طبق شواهد بدست آمده پژوهش حاضر، اختلاف میانگینها در نمرات مقیاس افسردگی بک در قبل و بعد از مداخله درگروه کنترل حدود 19/4 میباشد درصورتیکه این اختلاف درگروه آزمایش 25/18میباشد. میانگین آزمودنیها درگروه کنترل ، درآزمون افسردگی همیلتون حدود 93/1 کاهش نشان میدهد ، در صورتیکه این عدد درگروه آزمایش حدود 68/13 است. پژوهش حاضر نشان داد اضافه کردن rtms به درمانهای معمول میزان افسردگی را در سطح 05/0 =? با توجه شاخص افسردگی بک و مقیاس همیلتون بطورمعنی داری کاهش داده است (001/0 ?p و 11/4=t) * (001/0?p و77/28 =f). و همینطور نمره عملکرد اجتماعی (sass) را بطور محسوسی افزایش داده است. ( 83 f = و 001/0 =p ) بحث : به طورکلی ، تحریک مکررمغناطیسی ازروی جمجمه ( rtms ) برناحیه کرتکس دورسولترال پیش پیشانی چپ درهمراهی باسایردرمانها برکاهش علائم ونشانه های افسردگی وشدت آنها موثربوده وباعث افزایش سطح عملکرداجتماعی آزمودنیها شده است. کلید واژه ها: تحریک مکررمغناطیسی ازروی جمجمه(rtms ) ، افسردگی ، افسردگی اساسی عودکننده

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی adhd اختلالی با نشانه های بیش فعالی، تکانشگری و بی توجهی است و رخدادیست که اساسا بر عملکرد شناختی(فارسمن ، 2012، ص 290) و رفتاری فرد تاثیر می گذارد. کودکان و بزرگسالان با این اختلال درمعرض بزهکاری هستند(سترفیلد ، 1984، ص 199؛ بیدرمن ، 1991، ص633؛ فابیانو ، 2009، ص 190؛ کوشا، 1382، ص 71) و بسیاری از نشانه ها در سراسر زندگی افراد باقی خواهند ماند( باری ، 2003،ص 171). مطابق با راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی این اختلال شامل چند نشانه است که با ویژگی های حرکتی از جمله جنب و جوش، بی قراری یا بالا و پایین پریدن بیش از اندازه، دشواری در بازی آرام و شرکت بی سر و صدا در فعالیت های اوقات فراغت مرتبط است و در مجموع گویی این افراد "به وسیله یک موتور رانده می شوند". بر این اساس سه نوع اصلی از adhd که شامل: بی توجهی (ad/hdin)؛ بیش فعالی- تکانشگری (ad/hdhyp)؛ و نوع ترکیبی (ad/hdcom) وجود دارد. زمانی که شش یا بیش از شش نشانه بیش فعالی و تکانشگری برای حداقل شش ماه دیده شود، اختلال adhd از نوع ترکیبی است. به نوع چهارمی هم با نام" نوع دیگری که مشخص نیست (adhd-nos)" نیز اشاره شده است. میزان شیوع اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی در کودکان دبستانی 3 تا 5 در صد برآورد شده است(انجمن روانپزشکان آمریکا، 1389، ص 162). راهنمای بین المللی طبقه بندی آماری بیماری ها و مشکلات بهداشتی مرتبط(icd -10)) این شیوع را 1.7 درصد گزارش کرده است(کاپلان و سادوک ، 2003، ص 1117). در مطالعه تیلور (1991، ص 68) که بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی(icd -10) انجام گردید، شیوع این اختلال در بریتانیا 1% اعلام شده است. در مرور سیستماتیک و آنالیز متارگرسیون به عمل آمده توسط پولانزیک (2007، ص 543) و همکارانش اگرچه شیوع این اختلال دارای تفاوتهای جغرافیایی جهانی عنوان شده است ولی میانگین جهانی شیوع این اختلال 5.25 اعلام گردیده است. به طور کلی adhd را نمی توان اختلالی دوره ای دانست، بلکه مانند بسیاری از اختلالات رشدی دیگر مزمن و پایدار است(کلر ، 1992، ص 205). بنابراین این اختلال عامل بخش قابل توجهی از بار اختلالات روانی در کلیه سنین و به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی است(دشتی، 1385، ص 49). adhd یک اختلال عصب شناختی، رفتاری و شناختی است. این اختلال هم در آسیب شناسی روانی درونی مانند اضطراب و افسردگی و هم بیرونی مانند اختلال سلوک ، الکلیسم و سوء مصرف مواد (رونی ، 2012، ص 221) نقش دارد. به علاوه نقص توجه و اختلال در حافظه کاری و بدکارکردی اجرایی جز مشکلات شناختی اصلی مرتبط با adhd است(پیندا ، 2007، ص 373). نشانه های این اختلال به ترتیب شیوع عبارتند از: بیش فعالی، اختلال حرکتی- ادراکی، بی ثباتی هیجانی، ضعف در هماهنگی حرکتی، اختلال توجه مانند محدودیت میدان توجه، اختلال حافظه و تفکر، اختلالات یادگیری، اختلالات تکلم و شنوایی، نشانه های عصبی مبهم و بی نظمی در الکتروآنسفالوگرام eeg(اسماعیلی، 1384، ص 136). چنین کودکانی اغلب بی قرار هستند، سخنان دیگران را قطع می کنند و قادر به کنترل اعمال خود نمی باشند(جو ، 2009، ص 27). کودکان و نوجوانان دارای این اختلال نمی توانند توجه خود را متمرکز کنند و در فعالیت هایی چون تمرکز حواس، گوش دادن و یادآوری مشکل دارند. این افراد دچار بی توجهی، تکانشگری و فزون جنبشی هستند و معمولا در یادگیری، پیگیری و تمام کردن کارها، دوست یابی و حفظ دوستان مشکل دارند(کویین ، 1385، ص 19). ظرفیت توجه در کودکان مبتلا به adhd سالم است. آنها همانند سایر کودکان قادرند یک میزان اطلاعات را برای مدت کوتاهی به یاد آورند. با این حال کودکان مبتلا به adhd در مقایسه با سایر کودکان در برابر محرک های بسیار چشمگیر و جذاب، بیشتر دچار حواسپرتی می شوند. نقص اولیه توجه در کودکان مبتلا به adhd نقص در توجه پایدار است. هرگاه تکلیفی کسل کننده و تکراری به کودک مبتلا به adhd داده شود، عملکرد وی در مقایسه با سایر کودکان به تدریج تحلیل می رود( ماش ، 1389، ص 160). مشکلات عدم بازداری در این کودکان به هنگام بیقراری، در موقع نشستن، حرکت کردن و دویدن بیشتر از کودکان دیگر آشکار می گردد. پژوهش ها به طور واقع بینانه ای اثبات کرده اند که آنها از کودکان دیگر فعال ترند، در کنترل فعالیت های حرکتی خودپختگی کمتری دارند، مشکلات قابل ملاحظه ای در متوقف ساختن رفتار در حال انجام دارند، بسیار سریع پاسخ می دهند و در انجام آزمون های عملکرد پیوسته اشتباهات تکانشی زیادی را مرتکب می شوند(بارکلی ، 1383، ص 75). در بیشتر موقعیت های کلاسی، کودک کم توجه/ بیش فعال مشکلاتی را به وجود می آورد که اثر مخرب بر خودش و دیگرانی که در فرآیند یادگیری شرکت دارند، بر جا می گذارد، مانند: دور شدن از صندلی خود در موقعیت ها یا اوقات نامناسب، انحراف از آنچه سایر دانش آموزان کلاس در حال انجام دادن آن هستند، پیروی نکردن از دستورات معلم یا سایر بزرگسالان نظارت کننده، صحبت کردن خارج از نوبت یا با فریاد، حالت پرخاشگری نسبت به همکلاسی ها، پایین بودن آستانه دقت و حواسپرتی سریع، آزار همکلاسی ها؛ مانع کار آنها شدن و ایجاد مزاحمت در تمرکز و توجه آنها(کوپر، 1387، ص 21). یکی از اختلالاتی که همراه با adhd دیده می شود، اختلال یادگیری است. بر اساس تعریف چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(1389، ص 113)، اختلالات یادگیری زمانی تشخیص داده می شود که پیشرفت در آزمون های استاندارد شده برای خواندن، ریاضیات و بیان نوشتاری به طور قابل ملاحظه ای زیر حد مورد انتظار برحسب سن، تحصیلات و سطح هوشی می باشد. به عبارت دیگر، اختلالات یادگیری، ناتوانی در سه حوزه خواندن، نوشتن و ریاضیات علی رغم بهره هوشی طبیعی است و باید از اختلاف های بهنجار در پیشرفت فرهنگی و نیز مشکلات تحصیلی ناشی از کمبود فرصت، ضعف تدریس، عامل فرهنگی و مسائل دیداری و شنوایی تفکیک شود(کاپلان وسادوک، 1388، ص 408). انجمن روانپزشکی آمریکا میزان شیوع این اختلال را با در نظر گرفتن میزان قطعیت و تعاریف به کار رفته از 2 تا 10 درصد تخمین زده است(1389، ص 113). جک وهمکارانش(1996، ص 37) پس از سالها فعالیت در آموزش کودکان دارای اختلال یادگیری، ویژگی های این دسته از دانش آموزان را شامل بیش فعالی، عملکرد ناقص حافظه برای یادگیری موثر، نقص استدلال و تفکر انتزاعی، مشکلات گفتاری، ناتوانی در برقراری ارتباط موثر با دوستان، کمبود توجه برای یادگیری مطالب و رفتارهای متغیر، می دانند. وندراسلیس و همکارانش (2003، ص 239) بیان می دارند که کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در کارکردهای اجرایی نیز مشکل دارند. فرنچ و پیکت (1997، ص 63) معتقدند این نوع دانش آموزان از نظر مغزی نیز دچار مشکل هستند. جونز و بندر (1993، ص 8) عمده ترین مشکلات این دانش آموزان را در هنگام یادگیری، کمبود توجه و نقص ادراک خواندن ذکر می کنند. آنها معتقدند نارسایی های مغزی این دسته از دانش آموزان، اجازه فعالیت یادگیری مطلوب را برای آنها فراهم نمی کند و همین امر منجر به فرار آنها از محیط های یادگیری می گردد. براین اساس ناتوانی های یادگیری به دودسته اصلی تقسیم می شوند: 1) ناتوانی های یادگیری تحولی و 2) ناتوانی های یادگیری تحصیلی. ناتوانی های یادگیری تحصیلی خود به سه نوع تقسیم می شوند: ناتوانی یادگیری ریاضیات ، ناتوانی یادگیری خواندن(نارساخوانی) ، ناتوانی یادگیری نوشتن(نارسانویسی) و املا نویسی(شهنی، 1383، ص 130). adhdیا اختلال نقص توجه/ بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلالات روانی است که با نقص نوروپسیکولوژی (عصب - روانشناختی) چندگانه که در لایه های عصبی مغز قابل شناسایی اند؛( بیدول، 2011، ص 264) و همچنین با اختلال های آموزشی و عملکردهای اجتماعی، مرتبط است(سندر ، 2010 ، ص 1511) و نیز اختلال های یادگیری به گروه نامتجانسی از اختلالات اطلاق می شود که به شکل مشکلات عمده در فراگیری و به کارگیری توانایی های گوش دادن، حرف زدن، خواندن، نوشتن، استدلال کردن، یا محاسبات ریاضی آشکار می شود(کمیته مشترک ملی مربوط به ناتوانی های یادگیری ، 1994، ص65 و 66). بررسی ها نشان داده اند که دربسیاری از موارد اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و اختلال یادگیری همبودی دارند(علاقه بند، 1379، ص33). در همین راستا، گفته می شود، 30 درصد کودکان دارای adhd به طور همزمان دارای ld نیز می باشند(سیدمن ؛ 2005، ص 1267؛ علی زاده ،1387 ص 117). لازم به ذکر است که مشکل توجه و بیش فعالی به نظر نمی رسد که علت ناتوانی در یادگیری باشد، بلکه ممکن است ناتوانی در یادگیری زمینه را برای بی توجهی فراهم سازد(احدی، 1388. ص 9). بنابراین نشانه های مشابه adhd و ld شامل، مشکلات توجه و بیش فعالی، تحمل کم در برابر ناکامی، عزت نفس پایین، روحیه ضعیف، ضعف در مهارت های اجتماعی، پیشرفت تحصیلی کم، افزایش ترک تحصیل و ارتقاء شغلی ناچیز می باشد( افستراتوپولو ، 2012، ص197). بر اساس مطالعات سیدمن و همکارانش(2006، ص 545) کودکانی که به طور هم زمان دچار اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و ناتوانی یادگیری هستند، در هر دو زمینه کارکردهای اجرایی و غیراجرایی آسیب پذیرند. یافته های جدید نشان می دهد که در بیشتر کودکان adhd به روشنی تفاوت فعالیت الکتریکی مغز در مقایسه با کودکان بدون این نشانگان دیده می شود، مخصوصا فعالیت تتای پیشانی و مرکزی که با عدم برانگیختگی و کاهش فعالیت مغز مرتبط است(لو ، 2005، ص 65). در کودکان دارای adhd، افزایش فعالیت باند تتا و کاهش فعالیت باند بتا در حالت استراحت و همچنین در طی تکالیف توجه، مشاهده می شود(ونگلر ، 2011، ص 942). در همین راستا در کودکان ld فعالیت مغزی آرام تر مشاهده می گردد که بیشتر در دامنه تتا و آلفاست و این فعالیت کمتر از فعالیت مغزی کودکان نرمال در سن مشابه می باشد(بسرا ، 2006، ص 198). تامپسون و همکارانش(2008، ص 280) در بررسی نقش مغز و مطالعه کنترل رفتار انسان در حیطه فیزیولوژی روانی، تکنیک ویژه الکتروآنسفالوگرافی انجام دادند که ارزیابی مفیدی از پاسخ های مغز انسان به فعالیت های مختلف ارائه می کند. الکتروآنسفالوگرافی از دهه 1930 به عنوان روش بررسی عملکرد الکتریکی مغز به کار رفته است و رشد تکنولوژی کامپیوتری به دانشمندان این اجازه را داد تا با روشی به نام الکتروانسفالوگرافی کمی یا qeeg به بررسی عملکرد الکتریکی امواج مغزی بپردازند(توماس ، 2002، ص 77). بدین سان الکتروآنسفالوگرافی کمی، اطلاعاتی درباره فعالیت الکتریکی مغز فراهم می سازد. سیگنال های ثبت شده از پوست سر، تصاویر پراکنده ای ازاین فعالیت اساسی را فراهم می سازند. qeeg اطلاعات با ارزشی از فعالیت مغز را با کیفیت وضوح موقتی زیاد ، در دسترس قرار می دهد. در همین راستا، تحقیقات بنیادین ارتباط آشکار بین حالت آنی مغز که به وسیله پارامترهای qeeg نشان داده می شوند را اثبات کرده اند(باری، 2003، ص 172). بنابراین qeegاطلاعات مناسب کلینیکی را فراهم می سازد، به این معنی که تفسیر استاندارد آن بر اطلاعات ما از مغز بیمار می افزاید( دوفی ، 1994، ص 18). در حوزه درمان اختلالات روان شناختی، پژوهش های نوروفیزیولوژیکی با بررسی ارتباط بین برق نگاری مغزی، مکانیزم های تالاموکورتیکی مغز و حالات روان شناختی، نشان داده اند که ایجاد نوسانات و تغییرات بهینه ای در حالات روان شناختی ایجاد می نماید(استرمن ، 1996، ص 12). تحقیقات نشان داده تحریک درست و به موقع مغز باعث رشد و عدم تباهی مغز و سیناپس ها می شود و عدم تحریک آن ها باعث کاهش تدریجی فعالیت ها و تاخیر رشد عصبی و مرگ سیناپسی و به دنبال آن بروز علائم اختلالات مختلف می شود؛ اما به وسیله نوروفیدبک که آموزش نظام دار توجه، تمرکز و روشی موثر جهت تحریک مغز و بازداری از مرگ زود هنگام سیناپس ها است، می توان از این عوارض جلوگیری به عمل آورد(هافمن ، 2004، ص5). با توجه به این موضوع، پسخوراند عصبی یا نوروفیدبک روش ایمن وبدون دردی است که طی آن حسگر هایی به سر کودک وصل می شود. اطلاعات دریافتی پیرامون فعالیت مغزی بیمار، توسط دو مانیتور قابل مشاهده است. در نتیجه فعالیت امواج مغزی که فرآیندهایی ناهشیار و خارج از اراده فرد هستند، برای کودک و درمان گر محسوس می گردد و کودک با کمک مربی و با دریافت محرک های دیداری- شنیداری قادر خواهذ بود، هر یک از امواج آلفا، بتا، تتا و دلتا را در مقایسه با پایگاه داده های نرمال موجود؛ نابهنجار تشخیص داده شده و خارج از شکل طبیعی عمل می کنند، کنترل کرده و طی جلسات آموزش آنها را به حالت بهنجار تبدیل کند(هاموند، 2006، ص 2). افزایش فعالیت ریتم حسی- حرکتی smr که مربوط به آرامش جسمانی، هماهنگی حسی- حرکتی و توقف فعالیت در باند تتاست، به طور معنا داری توانایی تمرکز در کودکان دارایadhd را ارتقا می بخشد و در عین حال بیش فعالی آنان را کاهش می دهد. این نتایج در زمینه یادگیری و رفتارهای اجتماعی رضایت بخش تر بوده است(بودزینسکی ، 1999، ص 72). همان طور که در ابتدا گفته شد، یکی از انواع اختلالات یادگیری تحصیلی، نارساخوانی است. در همین راستا تورنتون و کارمودی (2005، ص 7) برروی 4 نفر از افرادی که دارای اختلال نارساخوانی بودند، روش نوروفیدبک را آزمایش کردند. آنان ارتقاء حافظه دیداری، حافظه خواندن و پیشرفت خواندن را مشاهده کردند. در ادامه این سری از آزمایشات که به تاثیر نوروفیدبک بر نارساخوانی می پرداختند، واکر و نورمن (2006، ص 45) نیز به نتایج تازه ای دست یافتند. آنان شاهد افزایش فهم و سرعت خواندن در شرکت کنندگان نارساخوان بودند. کوبن در کنفرانس isnr در سال 2007(ص 56) نیز پس 20 جلسه درمان به شیوه نوروفیدبک بهبود خواندن ونه هجی کردن را در این افراد مشاهده کرد. دوبین نیز مطالعه موردی را گزارش می کند که یک پسر 17 ساله دارای مشکلات خواندن، پس بیست جلسه دریافت نوروفیدبک توانست نمرات خوبی را درآزمون های خواندن دریافت کند. اما برتلر (2010، ص 5) در این زمینه به نتایج متفاوتی دست یافت. وی 10 نفر از کسانی را که دارای اختلال نارساخوانی بودند مورد آزمایش قرارداد و مشاهده کرد که نوروفیدبک توانسته باعث پیشرفت هجی کردن آنان شود، اما در خواندن موفقیت زیادی را کسب نکرده اند، که این نتیجه متناقض با نتایج بدست آمده توسط کوبن بود. در پژوهشی که توسط حدادی و همکارانش(2011، ص 610) با هدف بهبود یادگیری و حافظه در افراد دارای اختلال شناختی صورت گرفت، بعد از 40 جلسه 45 دقیقه ای نوروفیدبک که 3 روز در هفته انجام شده بود، نوروفیدبک باعث ارتقا حافظه و مهارت های شناختی آنان گردید. در مجموع، اوایل سال 2008 میلادی 84 تقدیر نامه ای با عناوین add/adhd ، اختلالات یادگیری و رشدی و ارتقا عملکرد تحصیلی با استفاده از نوروفیدبک توسط پژوهشگران دریافت گردید(تامپسون، 2009، ص 34). پژوهش های بسیاری تاثیر نوروفیدبک را در اختلالات مختلف مانند اسکیزوفرنی، ناتوانی های یادگیری(جان و همکارانش 1977، ص 291؛ 1981، ص 63)، تتچر و دیگران(1982، ص 39)، فین و همکاران (1983، ص 399)، جان و همکاران (1988، ص 402)، پریچپ و جان(1990، ص108)، دموس (2005، ص 103))، اضطراب(مرادی، 2011، ص 5)، صرع(سیفرت ، 1975، ص 182؛ استرمن، 2006، 254)، اعتیاد(اسکات و همکاران، 2005، ص 455)، اختلالات طیف اتیسم(کوبن ، 2007، ص 5؛ کوییجزر ، 2009، ص 496؛ کوبن 2010، ص 100؛ حدادی، 2011، ص 611)، افسردگی(هاموند، 2005، ص 131) و adhd (فاکس ، 2005، ص 365؛ لوسکیو ، 2006، ص 219؛ آرنز 2009، ص 186، برندیز ، 2011، ص 857؛ لوفدوز ، 2011، ص 1؛ فایوزان ، 2012، ص 399) تائید کرده اند و درمان های موفقیت آمیزی داشته و همین طور کاربرد وسیعی در آموزش دارد(آنجلا کیس ،2007، ص 125). با توجه به این که تحقیقات اندکی در زمینه اختلالات همبود با adhd، اختلالات خالص و همین طور تاثیر نوروفیدبک بر این اختلالات در ایران انجام شده است، از این رو می بایست به روش نوروفیدبک که از شیوه های نوین در درمان adhd و adhd همراه با ld به شمار می رود، توجه نمود. بر این اساس، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش نوروفیدبک بر کاهش نشانگان adhd و adhd همراه با اختلال یادگیری می باشد.

چکیده هدف: بسیاری از کودکانadhd (اختلال نقص توجه/بیش فعالی) دچار نقص در عملکردهای شناختی و تحصیلی هستند. این مطالعه جهت بررسی ارتباط بین عملکردهای شناختی و عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی در کودکان اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش : در این مطالعه که از نوع توصیفی-تحلیلی مقطعی بود، 60 نفر از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی سنین مدرسه، شرکت کردند. شرکت کنندکان بوسیله ی "آزمون هوشی وکسلر کودکان (wisc-r)" و عملکرد شناختی و کیفیت زندگی بوسیله ی "آزمون سیستم ارزیابی شناختی (cas)" و "آزمون عملکرد مداوم دیداری/شنیداری (cpt+iva)" و "پرسشنامه ی کیفیت زندگی pedsql 4/0 فرم عمومی" مورد ارزیابی قرارگرفتند. همچنین جهت ارزیابی عملکرد تحصیلی از معدل نمرات دروس در یک نیمسال تحصیلی استفاده نمودیم.به منظور تحلیل داده های پژوهش از فنون آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و . . .) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون دو متغیری استفاده شد. نتایج: ارتباط قابل توجهی بین توجه و حیطه ی عملکرد مدرسه کیفیت زندگی در تمام پایه های دوم تا پنجم، بطور مجزا، یافت شد. علاوه براین همبستگی قابل توجهی بین موارد ذیل یافت شد: بین نمره ی کل توجه آزمون cpt+iva و حیطه ی عملکرد روانی-اجتماعی و نمره ی کل کیفیت زندگی در پایه های دوم و پنجم؛ بین خرده آزمون فرآیند همزمان آزمون cas و حیطه های عملکرد هیجانی، اجتماعی و روانی-اجتماعی پرسشنامه ی کیفیت زندگی در پایه ی چهارم؛ بین خرده آزمون فرآیند متوالی و عملکرد تحصیلی و بین نمره ی کل عملکرد شناختی و عملکرد تحصیلی در پایه های چهارم و پنجم. بحث: عملکرد شناختی کودکان اختلال نقص توجه/بیش فعالی بر حیطه های عملکرد روانی-اجتماعی و عملکرد مدرسه در پرسشنامه ی کیفیت زندگی و همچنین عملکرد تحصیلی آن ها موثر است. کلید واژه: کیفیت زندگی، عملکرد شناختی، عملکرد تحصیلی، سیستم ارزیابی شناختی، اختلال نقص توجه/بیش فعالی

ماده 294 قانون مجازات اسلامی می گوید: دیه مالی است که به سبب جنایات بر نفس یا عضو به مجنی علیه یا به ولی یا اولیای دم او داده می شود. در رابطه با این تعریف از دیه در این تحقیق به دیه اعضاء پرداخت شده است دیه اعضاء در فقه و قانون مجازات اسلامی از قاعده خاص تبعیت می کند لذا می توان گفت: یکی از قواعد حاکم بر دیات، قاعده به اعضای یکی (واحد) و دوتایی (اثنان) است که در این نوشتار از آن به صورت مسامحی به اعضای زوج و فرد تعبیر می شود. این قاعده فی الجمله مورد پذیرش تمام فقهای شیعه و مذاهب اربعه اهل سنّت قرار گرفته است، گرچه پیرامون مستندات و ملاک آن، دایره شمول و استثنائات آن اختلاف نظر وجود دارد. در دیه کامل مرد نرسیده است، دیه زن و مرد به طور مساوی است اگر بیش از ثلث دیه کامل باشد به نصف دیه مرد تقلیل می یابد همچنین در ارتباط با میزان دیه، مسلمان بودن، عید بودن نیز دخالت دارند همچنین در قانون مجازات اسلامی و در فقه نیز کمتر بحثی در مورد افراد خنثی شده است به طوری که حتی یک بار هم در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره نشده است با این وجود باید گفت خنثی مشکل افرادی هستند که از طرق شرعی زن یا مرد بودن او مشخص نباشد که برخی گفته اند دی? اعضاء او اگر بیش از ثلث دیه کامل مرد باشد، 3/4 (سه چهارم) دی? مرد مسلمان می باشد. دیه در مورد اعضایی است که ارزش مالی آن مشخص شده است در غیر آن از ارش صحبت می شود در ماده 367 قانون مجازات اسلامی در رابطه با ارش آمده است: هر جنایتی که بر عضو کسی وارد شود و شرعاً مقدار خاصی به عنوان دیه برای آن تعیین نشده باشد جانی باید ارش بپردازد، در رابطه با ماهیت دیه هم باید گفت در حقوق کیفری اسلام دیه دارای ویژگی های منحصر به خود بوده و نهاد حقوقی خاص می باشد و نمی توان آن را مجازات و با ضمان مالی دانست هر چند که قانونگذار در ماده 12 قانون مجازات اسلامی آن را از جمله مجازات ها دانسته است.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش نوروفیدبک برکاهش شدت علائم اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی adhdدر دانش آموزان ابتدایی شهر اصفهان است. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری کلیه دانش آموزان ابتدایی با نشخیص adhd شهر اصفهان است. 24 نفر از دانش آموزان با استفاده از پرسشنامه نشانه های مرضی کودکان csi-4 (فرم والدین) ارزیابی، انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 40 جلسه آموزش نوروفیدبک دریافت کردند و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری ، تفاوت معنا داری میان میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در نشانه های اختلال را نشان داده و نمره شدت اختلال گروه آزمایشی، پس از آموزش کاهش یافته بود . یافته های کلی پژوهش حاضر نشان داد که آموزش نوروفیدبک روشی موثر برای کاهش علائم اختلال(adhd) است. واژگان کلیدی : کودکان ، اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (adhd) ، نوروفیدبک .

در سالهای اخیر در دنیای حسابداری تاکید بر توسعه استاندارد های بین المللی حسابدارزی در پاسخ به جهانی سازی فزآینده بازارها و اقتصاد ها بوده است.برخی استدالال می کردندکه استاندارد های بین المللی قابلیت مقایسه و قابلیت درک صورت های مالی را افزایش می دهد.متغیر های فرهنگی به عنوان یکی از فاکتور های اساسی در یکسان سازی استاندارد های حسابداری می باشند. اما این مسله کمتر به صورت عملی مورد تحقیق قرار گرفته است و مولفه های تاثیر گذار آن شناسایی نشده است. صاحب نظران و فرهنگ شناسان، برای انواع یا سطوح مختلفی را ذکر می کنند و مبنای متفاوتی را برای تقسیم بندی در نظر می گیرند. یکی از تقسیم بندیبر اساس ابعاد فرهنگی هافستد می باشد که چهار بعد فرهنگی اساسی که می تواند در کشور ها شناسایی شود را فردگرایی، فاصله قدرت، اجتناب از بی اطمینانی و مرد منشی می داند. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر این متغیر های فرهنگی برروی استاندارد سازی اصول حسابداری است. اطلاعات مورد نیاز برای این تحقیق به روش پیمایشی و توسط پرسشنامه از بین مدیران فنی و ارشد سازمان حسابرسی و از بین اساتید دانشگاهای معتبر که حداقل دارای مدرک دکترای حسابداری باشند گرد آوری گردید و برای تحلیل داده ها از نرم افزاز آماری spssو فرمول کای اسکور استفاده شد. تحلیل آماری داده ها حاکی از این بود که بین فردگرایی، فاصله قدرت، اجتناب از بی اطمینانی، و مرد منشی و یکسان سازی استاندارد های حسابداری رابطه معناداری وجود دارد. به طور کلی، این تحقیق نشان می دهد که بین متغیر های فرهنگی و یکسان سازی استاندارد های حسابداری رابطه معناداری وجود دارد. واژه های کلیدی: متغیر های فرهنگی - ویژگیهای فردی - اجرای صحیح استاندارد های حسابداری

هدف پژوهش حاضر مقایسه دو زیر ریخت ترکیبی (c) و زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه(i) اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی (adhd) از نظر کنشهای اجرایی و توجه با در نظر گرفتن اثر بخشی نوروفیدبک در ترمیم عصب روانشناختی در کودکان مبتلا به دو زیر زیر ریخت مذکور بود. اختلال adhd اختلالی پیچیده و نامتجانس از جنبه های مختلف سبب شناسی، تشخیص افتراقی و درمان است و از منظر محققان شاخه های مختلف علم، نظیر روانشناسی شناختی، روانشناسی بالینی کودک، روانپزشکی، فارماکولوژی، علوم عصب شناسی، مطالعات نوروسایکولوژی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال و با وجود تحقیقات بسیاری که به ابعاد مختلف این اختلال پرداخته اند هنوز نظیر اختلالات روانشناختی دیگر، مسائل مبهم، یافته های ناهمسو، تناقضات و همچنین فرضیات زیادی در مورد این اختلال نیز وجود دارد. این پژوهش از یک سو با نگاهی شناختی به مقایسه کنش وری شناختی دو زیر ریخت مهم این اختلال پرداخته است و از سوی دیگر با نگاهی کاربردی سعی در مطالعه اثر بخشی یک روش درمانی نوین (نوروفیدبک) در حوزه این اختلال با توجه به تفاوتهای دو زیر ریخت اختلال داشته است. مطالعه حاضر جزء مطالعات شبه آزمایشی بود که طی آن از بین کودکان 7-12 ساله مراجعه کننده به مرکز اعصاب و روان آتیه 30 نفر (در هر زیر ریخت 15 نفر) به صورت هدفمند بر اساس ابتلا به دو زیر ریخت ترکیبی و زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه انتخاب شدند و تحت 40جلسه (هر هفته 3 جلسه) درمان نوروفیدبک قرار گرفتند. تشخیص بیماران مبتلا به دو زیر ریخت بر اساس مقیاس درجه بندی کانرز، چک لیست مصاحبه بالینی و نظر روانپزشک صورت گرفت. کودکان هر دو گروه در دو مرحله پیش و پس از درمان، به فاصله 10 هفته، توسط آزمون عملکرد پیوسته دیداری، شنیداری iva و آزمون سیستم ارزیابی شناختی (cas) برای ارزیابی عملکرد شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقایسه کودکان دو زیر ریخت در کنش های اجرایی و توجه، توسط آزمونu مان ویتنی و مقایسه دو زیر ریخت در میزان اثر پذیری از درمان نوروفیدبک از نظر ترمیم پذیری عصب شناختی توسط آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) و فرمول حجم اثر کوهن انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد کودکان زیر ریخت ترکیبی (c) در اکثر شاخصهای کنش های اجرایی (کنترل پاسخ همراه با سه خرده مقیاس احتیاط، ثبات، بردباری و مقیاس برنامه ریزی) و توجه (مقیاس های توجه همراه با دو خرده مقیاس گوش بزنگی و تمرکز و آمادگی شناختی) عملکرد ضعیف تری در مقایسه با کودکان زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) داشتند که این یافته با مفروضه های نظریه بارکلی همسو نبود. یافته های پژوهش حاضر نشان داد آزمودنیهایی که بر اساس ملاکهای dsm-iv (انجمن روانشناسی آمریکا، 2000) و مقیاس درجه بندیsnap- iv فرم والدین (سوانسون، نولان و پلهام ،1980) دارای زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) اختلال نارسایی توجه، فزون کنشی تشخیص داده شده بودند، در اکثر شاخصهای کنش اجرایی و توجه که توسط آزمون عملکرد پیوسته (iva) و آزمون سیستم ارزیابی شناختی (cas) اندازه گیری شده بود، میانگین نمرات بالاتری از زیر ریخت ترکیبی (c) به دست آوردند که در بیشتر موارد این تفاوت از نظر آماری نیز معنادار بود. در آزمون عملکرد پیوسته، آزمودنیهای زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) در خرده مقیاس توجه به همراه دو مولفه آن (گوش بزنگی و تمرکز) و در خرده مقیاس آمادگی شناختی، نمرات به طور معنادار بالاتری از آزمودنی های زیر ریخت ترکیبی (c) به دست آوردند. در خرده مقیاس سرعت آزمون عملکرد پیوسته نیز با اینکه باز هم میانگین نمرات زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) از میانگین نمرات زیر ریخت ترکیبی (c) بالاتر بود ولی این تفاوت به سطح معناداری نرسید. همچنین درآزمون سیستم ارزیابی شناختی(cas) (داس و نگلیری، 2008)، نمرات آزمودنی های زیر ریخت ترکیبی (c) در خرده مقیاس برنامه ریزی، پایین تر از زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) بود و در خرده مقیاس توجه این مقیاس نیز با اینکه مانند آزمون عملکرد پیوسته، نمره توجه آزمودنی های زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه بالاتر از زیر ریخت ترکیبی (c) بود ولی این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. به عبارت دیگر در تحقیق حاضر کودکان زیر ریخت ترکیبی (c) در اکثر شاخصهای دو مقیاس عملکرد پیوسته و سیستم ارزیابی شناختی وضعیت بدتری در مقایسه با کودکان زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) داشتند. همچنین یافته ها نشان داد درمان نوروفیدبک در ترمیم عصب روانشناختی کلیه آزمودنی ها، صرف نظر از نوع زیر ریخت آنها اثر بخش بوده است. درمان نوروفیدبک در ترمیم عصب شناختی کلیه آزمودنی ها، صرف نظر از نوع زیر ریخت آنها اثر بخش بوده است. به عبارت دیگر در کودکان 7-12 ساله با تشخیص اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی به دنبال درمان نوروفیدبک، به استثنای خرده مقیاس توازن، در کلیه خرده مقیاسهای آزمون عملکرد پیوسته افزایش نمرات مشاهده می شود. در تبیین اثر گذاری نوروفیدبک در بهبود عملکرد کودکان adhd در تکالیف کنش های اجرایی و توجه از نظر عصب شناختی، می توان به نقش عمده ای که ساختارهای کرتکس پیش پیشانی، ساختارهای لیمبیک مرتبط با آن (به خصوص هسته های دمدار) و کرتکس پیشانی- حدقه ای، در به تاخیر انداختن پاسخ (بازداری پاسخ) و کنش های اجرایی دارند، اشاره کرد. این یافته اولین بار توسط برونوسکی بیان شد و اکنون شواهد بسیار زیادی موید آن است (بارکلی، 2000). کرتکس پیشانی- حدقه ای در به تاخیر انداختن پاسخ (دیاموند و گلدمن و راکیک، 1968) و همچنین در نظم دهی چهار فرایند کنش اجرایی نظریه بارکلی (1997) شامل حافظه کاری کلامی، حافظه کاری غیر کلامی، خودنظم دهی عاطفه/ انگیزش/ برانگیختگی و بازسازی نقش مهمی دارد. یافته دیگر پژوهش حاضر این است که بعد از درمان نوروفیدبک، بین کودکان دو زیر ریخت ترکیبی (c) و زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i)، تفاوتی در میزان ترمیم شناختی وجود ندارد. البته فقط در خرده مقیاس آمادگی شناختی به دنبال درمان نوروفیدبک افزایش نمرات بیشتری در زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه (i) در مقایسه با زیر ریخت ترکیبی (c) دیده می شود. در تبیین عدم تفاوت مشاهده شده در میزان و نوع ترمیم عصب شناختی بین دو زیر ریخت های اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی می توان این فرضیه را مطرح کرد که نتایج تصویر برداری مغزی حجمی و کارکردی نشان دهنده نارساکنش وری کرتکس پیش پیشانی و شکنج سینگولیت پیشین در دو نیمکره مغز است و این مناطق مسئول توجه، تمرکز، گوش بزنگی، پایداری توجه (نقایص شناختی مربوط به زیر ریخت غلبه با نارسایی توجه) هستند و در عین حال کنش های بازداری، کنترل پاسخ، آرامش جسمانی، واکنشهای حرکتی، نظم دهی حرکتی (نقایص شناختی مربوط به زیر ریخت ترکیبی) را نیز هدایت می کند (لوبار و همکاران، 1995). همچنین از طرف دیگر پروتکل های درمانی نورفیدبک بر تنطیم امواج این مناطق اثر گذاراست. بنابراین انتظار می رود درمان نوروفیدبک بر اکثر نقایص شناختی مرتبط با مناطق مغزی مذکور (کرتکس پیش پیشانی و شکنج سینگولیت پیشین) اثر گذار باشد چرا که این مناطق نقش عمده ای در کنش وری شناختی کودکان دچار اختلال adhd به خصوص نقایص مربوط به کنش های اجرایی و توجه دارد. همین امر نوروفیدبک را به عنوان درمانی جهت ترمیم عصب شناختی نقایص شناختی مبدل ساخته است. پروتکل های به کار رفته در پژوهش حاضر با هدف تنظیم امواج مغزی در مناطق مغزی مذکور (کرتکس پیش پیشانی و شکنج سینگولیت پیشین) نقایص شناختی مربوط به این مناطق را تا حد زیادی اصلاح کرده است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نوروفیدبک و تمرین شناختی رایانه ای بر حافظه کاری و برنامه ریزی/ سازماندهی کودکان با adhd انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات آزمایشی است و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور 31 نفر آزمودنی (7 تا 12 سال) از بین مراجعه کنندگان به مرکز ارتقاء عملکرد آتیه با تشخیص adhd انتخاب شدند که 20 نفر در موقعیت آزمایش (نوروفیدبک) و 11 نفر در موقعیت کنترل(تمرین شناختی رایانه ای) قرار گرفتند. کلیه آزمودنیها قبل و پس از مداخله در گروه نوروفیدبک با خرده مقیاس swm و در گروه تمرین شناختی رایانه ای با خرده مقیاس socاز خرده مقیاسهای آزمون کامپیوتریcantab ارزیابی شدند. گروه آزمایش 20 جلسه آموزش نوروفیدبک بصورت 3 جلسه در هفته و گروه کنترل 20 جلسه تمرین شناختی رایانه ای بصورت 3 جلسه در هفته دریافت داشتند. در نهایت پس از اتمام جلسات آزمون فوق الذکر برای هر دو گروه اجرا شد. سپس نتایج در هر دو گروه با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین تغییرات میانگین نمرات حافظه فعال و برنامه ریزی/ سازماندهی گروه نوروفیدبک و تمرین شناختی رایانه ای، تفاوت معنادار وجود نداشت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین نوروفیدبک و تمرین شناختی رایانه ای از لحاظ اثربخشی بر حافظه فعال و برنامه ریزی/ سازماندهی وجود نداشت. ولی در تحلیل دیگری که بر روی داده های حاصل از پژوهش حاضر صورت گرفت (t همبسته) نتایج نشان داد که هم نوروفیدبک و هم تمرین شناختی رایانه ای در مقایسه درون گروهی (بدون مقایسه با گروه دیگر) قبل و بعد از مداخله اثر معناداری بر حافظه فعال و برنامه ریزی/ سازماندهی کودکان مبتلا به adhd داشتند.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو روش درمانی آموزش مدیریت والدین و آموزش نوروفیدبک در کاهش علائم اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی انجام شده است. در این پژوهش نمونه ای به اندازه 20 کودک در سنین دبستان در هرگروه آزمایشی به اندازه 10 نفر مورد پژوهش قرار گرفتند. نمونه در دسترس و کودکانی را شامل می شود که به مراکز روانپزشکی مراجعه و تشخیص اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی را گرفته اند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر مقیاس کانرز برای والدین فرم تجدید نظر شده می باشد. فرم کوتاه آن شامل 27 سوال و در برگیرنده ی 4 عامل اصلی، مشکلات سلوک، یادگیری و مشکلات شناختی، بیش فعالی و اضطراب است. آموزش نوروفیدبک طی 36 جلسه و آموزش مدیریت والدین طی 6 جلسه اجرا و نتایج با آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها حاکی از تاثیر هر دو روش در کاهش علائم اختلال و تاثیر بیشتر آموزش نوروفیدبک بوده اما پس از اجرای آزمون پی گیری تاثیرآموزش مدیریت والدین بیشتر از نوروفیدبک بود که حاکی از تاثیر بلند مدت این روش است.

چکیده فارسی به اعتقاد محققین، نارساخوانی نوعی نقص در پردازش های آوایی است. رویکرد اغلب مطالعات قبلی در این زمینه، مطالعه راه های عصبی شنوایی و قشر مغز در قالب فرایندهای بالا- پایین بوده است. در این مطالعه، با ثبت پاسخ شنوایی ساقه مغز به هجای گفتاری /دا/ قبل و بعد از برنامه تربیت شنوایی، عملکرد ساقه مغز شنوایی در کودکان نارساخوان در مقایسه با کودکان با یادگیری هنجار، با هدف مطالعه پردازش های شنوایی پایین-بالا، مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه حاضر روی 83 کودک 8 تا 12 سال شامل 49 کودک نارساخوان (32 پسر و 17 دختر، میانگین سن: 92/1 ± 99/9 سال) و 34 کودک با رشد هنجار (20 پسر و 14 دختر، میانگین سن: 51/1 ± 92/9 سال) انجام شد. کلیه کودکان مورد بررسی، بدون سابقه مشکلات نورولوژیک و برخوردار از شنوایی محیطی و نمره هوش بهر در محدوده هنجار بودند. پاسخ شنوایی ساقه مغز (abr) با ارایه دو محرک کلیک و همچنین هجای ساختگی /دا/ با دیرش 40 میلی ثانیه، انجام شد، و میانگین زمان تاخیر، فاصله بین امواج (ipl) و دامنه امواج کلیک abr و همچنین میانگین زمان تاخیر و دامنه امواج آغاز و پایان (v، a و o) abr گفتاری (sabr) مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش دوم مطالعه، پس از انجام برنامه تربیت شنوایی روی 16 کودک نارساخوان، تاثیر مداخله حاضر با مقایسه نتایج sabr قبل و پس از درمان، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در پاسخ به محرک کلیک، زمان تاخیر امواج iii (011/0=p) و v (010/0=p) و فاصله بین امواج v-vn (025/0=p) در کودکان نارساخوان نسبت به کودکان شاهد به میزان معناداری، تاخیر نشان داد. در پاسخ به محرک گفتاری نیز زمان تاخیر امواج v (001/0>p)، a (001/0>p) و o (001/0=p)، و فاصله بین امواج v-a (034/0=p) در کودکان نارساخوان نسبت به کودکان شاهد به میزان معناداری، طولانی تر بود؛ و نسبت سیگنال به نویز (snr) نیز به میزان معناداری (040/0=p)، پایین تر بود. پس از انجام برنامه تربیت شنوایی در کودکان نارساخوان، زمان تاخیر امواج v (025/0=p) و a (024/0 =p) به میزان معناداری کاهش نشان داد. نتیجه گیری: در کودکان نارساخوان، نقایص احتمالی در پردازش زمانی تحریکات شنوایی در ثبت abr با هر دو محرک غیر گفتاری (کلیک) و گفتاری (هجای /دا/)، تاثیر داشت. با توجه به افزایش زمان تاخیر امواج با هر دو محرک غیر گفتاری و گفتاری در این کودکان، احتمالا پردازش این دو محرک، چندان مجزا از یکدیگر نیست و در رمزگردانی زمانی آنها در راه های شنوایی ساقه مغز، اشتراکاتی هر چند جزئی مشاهده می شود. به نظر می رسد کودکان نارساخوان در رمزگردانی زمانی محرک گفتاری، نقص قابل توجهی نشان می دهند، و احتمالا در تمایز همخوان های مختلف از یکدیگر، عملکرد ضعیف تری دارند. بهبود زمان تاخیر امواج آغاز sabr پس از برنامه تربیت شنوایی، به نقش راه های عصبی ساقه مغز در پردازش محرکات گفتاری، و پاسخگویی این ساختار به برنامه های مداخله شنوایی به واسطه رخداد شکل پذیری عصبی، اشاره دارد. اگرچه، این بهبود در اثر نوعی برنامه تربیت شنوایی متمرکز بر تمرینات پایین-بالا صورت گرفت، اما مطالعات موجود، تاثیر ارتباطات قشرگریز (کورتیکو-فوگال) بالا-پایین بر پردازش های عصبی پایین-بالا، به صورت تعدیل فعالیت های زیرقشری را نشان داده است که نیازمند مطالعات بیشتر در این زمینه است.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو روش درمانی تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به تنهایی و تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک بر افسردگی و بهزیستی روانشناختی در زنان مبتلا به افسردگی اساسی بود. این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به کلینیک گروه آتیه شهر تهران در سال 92 بودند که از میان آنها 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه اول 10 جلسه تحت درمان تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای تنهایی و گروه دوم 10 جلسه تحت درمان تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک قرار گرفتند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف پیش و پس از درمان ارزیابی شدند. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و چند متغیری تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمه ای به همراه نوروفیدبک به طور معنی داری سبب کاهش علائم افسردگی اساسی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده گردید (001/0> p). اما از نظر تأثیر دو روش بر بهزیستی روانشناختی زنان افسرده تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر عزت نفس و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی انجام شده است.این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری دانش آموزان پسر 8 الی 12 ساله ی مقطع ابتدایی شهر تهران، در سال تحصیلی93-1392 مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی بودند. 32 نفر از این دانش آموزان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (16 نفر در هر گروه)قرار گرفتند و سپس با استفاده از پرسشنامه های مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (فرم والدین) و عزت نفس کوپر اسمیت، مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمایش(در دو کلاس 8 نفره) طی 10 جلسه ی 1 ساعته، تحت آموزش برنامه ی مهارت های اجتماعی قرار گرفتند. سپس هر دو گروه توسط ابزارهای فوق پس از مداخله و یک ماه بعد، مجدداً ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی، عزت نفس، مهارت های اجتماعی و خرده مقیاس های آن (همکاری، قاطعیت، مسئولیت پذیری و خویشتن داری)را در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی به طور معناداری افزایش داد (01/0=p) و این اثر تا یک ماه بعد از جلسات آموزشی نیز تداوم داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی می تواند میزان عزت نفس و مهارت های اجتماعی آنان را افزایش دهد، لذا گنجاندن آن در برنامه های آموزشی این کودکان مفید خواهد بود.

کاهش دهنده‏های مصرف آب برای تولید دوغاب سیمان با ویسکوزیته‏ی مشخص، ترکیباتی هستند که به عنوان افزودنی بسیار مهم در سیمان چاه نفت معرفی می‏شوند. یکی از پرکاربردترین این ترکیبات لیگنوسولفونات می‏باشد. لیگنوسولفونات یک آنیون آلی است که با یون‏های مخالف متعددی وجود دارد. برای تهیه‏ی لیگنوسولفونات، از پساب کارخانجات کاغذسازی موسوم به لیکور سیاه استفاده می‏شود. لیکور سیاه حاوی مقدار فراوانی لیگنین است. لیگنین که بعد از سلولز فراوان‏ترین بسپار زیستی به شمار می آید، ماده‏ی اولیه برای تولید لیگنوسولفونات می‏باشد. در این پروژه برای تهیه‏ی سدیم لیگنوسولفونات و پتاسیم لیگنوسولفونات از پساب صنعتی کارخانجات کاغذسازی پارس و چوکا استفاده شد. برای تهیه این ترکیبات ابتدا لیگنین از لیکور سیاه توسط کاهش ph جداسازی شد. در ادامه لیگنین پس از واکنش با سدیم ‏بی‏سولفیت و پتاسیم بی‏سولفیت در محیط آبی و تحت شرایط تقطیر برگشتی به سدیم لیگنوسولفونات و پتاسیم لیگنوسولفونات تبدیل شد. ترکیبات تهیه شده از پساب دو کارخانه، آب مصرف شده در تولید دوغاب را به مقدار % 15-66/11 کاهش می‏دهند و همچنین استحکام تراکمی سنگ سیمان چاه نفت را 5/1-3/1 برابر افزایش می‏دهند.

شایع ترین اختلال روانی در بین کودکان، اختلال بی توجهی-بیش فعالی (adhd) می باشد. یکی از معروف ترین راه کار های درمان این اختلال استفاده از فناوری نوروفیدبک است. براساس تحقیقات انجام شده این روش جزء روش های درمانی موثر و کم عارضه می باشد که با تغییر الگوی امواج مغزی بیمار به بهبود وی کمک می کند.این بیماری خود را در زمان اجرای تکالیف با شدت بیشتری نشان می دهد، لذا در این تحقیق با استفاده از تکنیک های پردازش سیگنال و ریاضیات مهندسی (از جمله تبدیل فوریه و تبدیل ویولت) تحلیل هایی بر روی سیگنال های مغزی (eeg) این بیماران قبل و بعد از درمان، در حین انجام تکلیف و حالت چشم بسته صورت گرفته و نتایج حاصل از آن با اطلاعات سیگنال مغزی افراد سالم مقایسه شده است. نتایج حاصل از این مقایسه گویای معنادار بودن تغییرات انرژی باندهای فرکانسی تتا و smr طی زمان های تأخیر پس از تحریک تصویری قبل و بعد از درمان می باشد. همچنین مقدار پیک ایجاد شده در این باندها پس از تحریک تصویری، در بیماران بی توجهی-بیش فعالی از بارزترین نشانه ها در شناسایی این اختلال می باشد.با توجه به نتایج این پژوهش پیک انرژی باند فرکانسی تتا طی تحریک تصویری در افراد سالم نسبت به بیماران بیشتر می باشد. حضور این پیک در افراد بیمار در اثر درمان نوروفیدبک شدت یافته و به افراد سالم نزدیک می شود. پارامتر دیگر پیک انرژی ایجاد شده در باند فرکانسی smr است. این پیک در افراد بیمار قابل مشاهده می باشد، در حالی که در سیگنال های مغزی افراد سالم به چشم نمی خورد. با توجه به نتایج این تحقیق شدت حضور این پیک در اثر درمان نوروفیدبک کاهش می یابد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تحریک مکرر مغناطیسی قشر مغز ( منطقه قشر اولیه بینایی) از روی جمجمه(rtms) بر عملکرد حافظه کوتاه مدت بینایی و حافظه بازشناسی فضایی بازیکنان نخبه تیم ملی والیبال بانوان بود. به این منظور 10 بازیکن تیم ملی والیبال بانوان با میانگین سنی(2/6+) 25 سال به طور هدف دار انتخاب شدند و در یک طرح تحقیق درون گروهی دو سو کور شرکت کردند. شرکت کننده ها در دو جلسه به فاصله یک هفته میان جلسات، تحت دو شرایط تحریک مکرر مغناطیسی با فرکانس 10 هرتز بر منطقه قشر اولیه بینایی به عنوان وضعیت تجربی و منطقه حسی cz به عنوان وضعیت کنترل ساختگی قرار گرفتند. به منظور سنجش عملکرد حافظه کوتاه مدت بینایی و حافظه بازشناسی فضایی بازیکنان از دو آزمون تطابق تاخیری نمونه و حافظه بازشناسی فضایی از مجموعه آزمون های کانتب برای اندازه گیری حافظه کوتاه مدت بینایی و حافظه بازشناسی فضایی استفاده شد. پیش آزمون و پس آزمونی با هدف سنجش دو نوع حافظه با فاصله 10 دقیقه قبل و پس از تحریک گرفته شد. با توجه به نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر دو عاملی 2(وضعیت) ? 2(آزمون) با تکرار سنجش عامل آزمون اثر متقابل عوامل وضعیت و آزمون (0/042=p) معنی دار بود. نتایج آزمون تعقیبی lsd نیز تفاوت معنی داری را بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون شرکت کننده ها تحت شرایط تجربی (0/048=p) و همچنین تفاوت معنی داری را بین نمرات پس آزمون شرکت کننده ها تحت دو شرایط تجربی و کنترل(0/007=p) نشان داد. در حالیکه تفاوت معنی داری بین نمرات پس آزمون حافظه بازشناسی فضایی شرکت کننده ها تحت دو شرایط rtms نشان داده نشد(916/0=p). این یافته ها شواهدی را برای تایید درگیری قشر اولیه بینایی در حافظه کوتاه مدت بینایی و همچنین اثرگذاری تسهیلی rtms بر حافظه کوتاه مدت بینایی بازیکنان نخبه والیبال بانوان فراهم می کند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر نوروفیدبک در کاهش نشانه های اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه بزرگسالان و گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در مراجعه کنندگان به کلینیک روانشناسی شهر تهران بود. طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بوده است. نمونه پژوهشی شامل 12 مرد مبتلا به بیش فعالی بزرگسالی 18 تا 40 ساله مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی شهر تهران بوده است که پس از مصاحبه بالینی و در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج، با در نظر گرفتن سن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، عدم ابتلا به بیماری جسمانی و روانی دیگر و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملا همتا شده و به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دوگروه پرسشنامه های بیش فعالی/ کاستی توجه بارکلی و گرایش به اعتیاد زرگر را تکمیل نمودند. سپس اعضای گروه آزمایش 40 جلسه آموزش نوروفیدبک دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه بعد از خاتمه درمان گروه آزمایشی، با استفاده از پرسش نامه های پژوهش ارزیابی شده و بعد از یک ماه پیگیری انجام شد. داده های حاصل با آزمون ناپارامتریک یومان-ویتنی تحلیل شدند. نتایج حاصل آشکار ساخت که میان دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ بیش فعالی/ کاستی توجه تفاوت معناداری وجود داشت (p< 0/004) یعنی علائم بیش فعالی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری کاهش یافت. در حالی که در مورد گرایش به مصرف مواد مخدر تفاوتی بین دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر مداخله های روانشناختی عصبی و تمرینات بدنی بر عملکرد حرکتی و خرده آزمونهای تبحر حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی است.بنابراین 16کودک بااختلال هماهنگی رشدی در دامنه سنی 2±10سال به طور تصادفی در4 گروه ( تمرین بدنی،تمرین بدنی-بازخوردعصبی ،تمرین بدنی-تحریک الکتریکی و کنترل)قرار گرفتندو طول مدت تمرین برای هرسه گروه تجربی 12جلسه بود که زمان هرجلسه 1ساعت درنظر گرفته شده بود. از آزمون های پیوسته دیداری و شنیداری(iva)و تبحر حرکتی به ترتیب برای اندازه گیری توجه ،عملکرد حرکتی،مهارت های درشت وظریف استفاده شد.