در این تحقیق، یک مدل ریاضی جدید برای مسئله زمان بندی کار در سلول های تولیدی مجازی (vmc) با هدف کمینه سازی زمان اتمام کلیه کارها ارائه شده است. زمان آماده سازی ماشین آلات وابسته به توالی که منجر به واقعی تر شدن محاسبات شده، همچنین توالی عملیات ها و زمان راه اندازی اولیه نیز در نظر گرفته شده است. در سلول های تولیدی مجازی، هر کار مسیر پردازش متفاوتی را طی می کند و مجموعه ای از ماشین ها برای پردازش هر عملیات وجود دارد. علاوه بر این، انواع ماشین آلات که از هر نوع چند ماشین یکسان وجود دارد، در سطح کارگاه در مکان های متفاوت مستقر شده اند. در این نوع از سیستم ها، سلول ها فیزیکی نیستند و ماشین های مشترک میتوانیم بین سلول ها داشته باشیم. برای افزایش سرعت کاری امکان تقسیم یک دسته کار به زیر دسته ها وجود دارد (تعیین اندازه دسته). در مدل برنامه ریزی غیرخطی مختلط عدد صحیح ارائه شده تمامی جنبه های مسئله درنظر گرفته شده است. بنابراین، تصمیمات زمان بندی شامل تخصیص ماشین به هر عملیات، زمان های شروع هر عملیات، زمان های شروع بکار ماشین آلات و اندازه زیر دسته هر کار می باشد. با توجه به این موضوع که مدل ارائه شده دارای پیچیدگی محاسباتی می باشد، روش های حل مدل های ریاضی قادر به حل مسائل با ابعاد متوسط و بزرگ نمی باشند. از این جهت، یک الگوریتم ژنتیک برای حل مدل ارائه شده پیشنهاد شده است. جهت اعتبارسنجی مدل و نمایش نحوه اجرای مدل، مثال-هایی با استفاده از مقادیر عددی مناسب برای پارامترهای مدل، بیان شده و توسط نرم افزار لینگو و الگوریتم ژنتیک پیشنهادی در نرم افزار متلب حل شده است. نتایج نشان می دهند که عامل زمان آماده سازی وابسته به توالی عملیات ها در مقدار مینمم زمان اتمام تمامی کارها تاثیرگذار بوده و منجر به واقعی تر شدن محاسبات شده است.