هدف، بررسی این نکته است که آیا تفاوت معناداری بین دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه در بکارگیری راهبردهای یادگیری لغت وجود دارد. طبق دسته بندی اشمیت (1997) ، راهبردهای یادگیری لغت برای این تحقیق بعنوان راهبردهای معرف، گروهی ، راهبردهای به یادسپاری ، شناختی و راهبردهای فرا شناختی دسته بندی میشود. برای تحقیق این هدف هفتاد دانش آموز، چهل و پنج تک زبانه (فارسی زبان) و بیست وپنج دوزبانه (عربی- فارسی زبان ) در مقطع پیش دانشگاهی با استفاده از پرسشنامه راهبردهای یادگیری لغت که توسط بنت (2006) اقتباس شده، برگزیده شدند.یافته ها نشان میدهد که بین دوگروه درزمینه بکارگیری راهبردهای یادگیری معرف ، به یادسپاری، شناختی و فراشناختی تفاوت وجود دارد. اما تفاوتی میان بکارگیری راهبردهای گروهی دربین دوزبانه ها وتک زبانه ها وجودندارد. دوزبانه ها به ترتیب راهبردهای شناختی، فراشناختی، گروهی ، معرف و راهبردهای به یادسپاری را استفاده میکنند درحالی که تک زبانه ها راهبردهای معرف ، به یادسپاری ، فراشناختی ، حافظه و راهبردهای شناختی را به ترتیب استفاده میکنند . یافته های مصاحبه نتایج جالبی رانشان داد. علیرغم اینکه هم دوزبانه ها وهم تک زبانه ها تحت حمایت وتشویق والدین و خواهروبرادرانشان قرارمیگیرند اما این منظر در پرسشنامه راهبردهای یادگیری لغت قید نشده است و درمقوله راهبردهای گروهی اشمیت هم قرارنگرفته است.