سازمان ها با انعطاف پذیری در برنامه های خود، آمادگی بهتری برای مواجهه با تغییرات محیطی ایجاد می کنند و تأثیر برنامه ریزی استراتژیک بر عملکرد را ارتقاء می بخشند. همچنین بواسطه رقابت فزآینده در دنیای کنونی، کسب وکارها باید فرآیندها و خدمات موجود خود را برای تقویت و حفظ فعالیت های موفق کسب وکار، بهبود بخشند و به همین دلیل آنها باید به فرآیندهای نوآور دست یابند. این تحقیق بر آن است که رابطه فرآیند برنامه ریزی استراتژیک رسمی، انعطاف پذیری برنامه ریزی و عملکرد شرکت را با نقش میانجی نوآوری مورد بررسی قرار دهد. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که در میان شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران توزیع شده است. یافته های تحقیق نشان دهند? وجود رابطه مثبت و معنادار میان فرآیند برنامه ریزی استراتژیک رسمی و انعطاف پذیری برنامه ریزی است. این رابطه قوی ترین رابطه موجود در این تحقیق به شمار می رود. همچنین تأثیر مثبت و متوسط برنامه ریزی استراتژیک بر عملکرد شرکت مورد تأیید واقع شد. نتیج? بررسی تأثیر انعطاف پذیری برنامه ریزی بر نوآوری به طور مثبت و قوی تأیید شد. نتایج جدول تأثیر مستقیم و غیر مستقیم فرآیند برنامه ریزی استراتژیک رسمی بر عملکرد و همچنین تأثیر مستقیم و تأثیر غیرمستقیم انعطاف پذیری برنامه ریزی بر عملکرد را نشان می دهد که نقش میانجی نوآوری را تأیید می کند.