یکی از برترین آرمانهای یادگیری یک زبان خارجی به عنوان دومین زبان ایجاد انگیزه برای برقراری ارتباط است. این تحقیق به بررسی عواملی که بر این انگیزه تاثیر مثبت و منفی دارند میپردازد و در تلاش است تا روشن کند چگونه با وجود دانستن زبان دوم آن دسته از زبان آموزانی که نمره آآنها در wtc(انگیزه برای برقراری ارتباط) پایین است از برقراری ارتباط شدیدا خودداری می کنند در حالیکه آن دسته از زبان آموزانی که نمره آآنها در wtc(انگیزه برای برقراری ارتباط) بالا است با وجود دانش کم در زبان دوم با علاقه و انگیزه بیشتری اقدام به ایجاد ارتباط می نمایند. شرکت کنندگان که متشکل از 120 زبان آموز بین 25 و 40 سال می باشند توسط آزمون ielts به دو گروه پیشرفته و متوسطه در قالب چهار کلاس 30 نفری تقسیم شده اند.درهمین راستا با بهره جستن از پرسشنامه ویورتاثیر سه پارامتر جنسیت، سطح زبانی و نوع فعالیت خواسته شده در کلاس بر روی wtc (انگیزه برای برقراری ارتباط) بررسی گردید.