به منظور مطالعه ی تأثیر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر پاسخ ایمنی ضد ویروس واکسن بیماری نیوکاسل، 170 قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی سویه ی راس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 5 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیر گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه های گروه a، 2 روز قبل از دریافت واکسن نیوکاسل، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی، دریافت کردند. جوجه های گروهb ، 6 روز بعد از تزریق اول، 106 باکترین را به صورت زیرجلدی، دریافت کردند. جوجه های گروهc ، 6 روز بعد از تزریق دوم، 106 باکترین را به صورت زیرجلدی، دریافت کردند. جوجه های گروه d، واکسن نیوکاسل دریافت کردند اما باکترین دریافت نکردند. جوجه های گروه e، باکتری و واکسن دریافت نکردند. جوجه های تمام گروه ها به جز جوجه های گروه e، واکسن زنده ی b1 را به روش قطره چشمی و واکسن کشته ی دوگانه ی نیوکاسل آنفلوانزای تحت تیپ (h9n2) را، به روش زیر پوست پشت گردن در سن 9 روزگی دریافت نمودند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، 14، 21 و 28 بعد از واکسیناسیون، از 10 قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی، خون گیری از ورید بال به عمل آمد. سپس عیار پادتن ویژه ی ویروس واکسن بیماری نیوکاسل به روش آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. این مطالعه نشان داد تزریق زیر جلدی باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس، 21 و 28 روز پس از واکسیناسیون، اثر معنی داری بر تحریک پاسخ ایمنی ضد واکسن بیماری نیوکاسل دارد، ولی دفعات تزریق باکترین و تزریق باکترین قبل یا بعد از تلقیح واکسن نیوکاسل تأثیری برپاسخ ایمنی ضد واکسن بیماری نیوکاسل ندارد.