سلول های خورشیدی حساس شده با رنگدانه در گروه سلول های خورشیدی نسل سوم قرار دارند. در این نوع سلول خورشیدی لایه ی رنگدانه ای که جذب سطح اکسید نیمه رسانا شده است وظیفه ی دریافت نور در ناحیه مرئی و تزریق الکترون به نوار رسانش اکسید نیمه رسانا را بر عهده دارد. در این تحقیق از دی اکسید تیتانیوم به عنوان اکسید نیمه رسانا و رنگدانه ی n719 به عنوان حساس کننده استفاده شده است. هدف از این تحقیق ساخت سلول خورشیدی حساس شده با رنگدانه با استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و مشخصه یابی آن بوده است. برای این منظور فتوآندهای ساخته شده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در سه دمای 350، 450 و 550 درجه ی سانتیگراد زینتر شدند. سپس فتوآندهای ساخته شده در دمای 450 درجه ی سانتیگراد به مدت 5، 10، 15، 20، 25 و 30 ساعت در محلول رنگدانه قرار داده شدند تا مناسب ترین زمان غوطه وری مشخص شود. برای یافتن بهترین ضخامت فتوآند، لایه های دی اکسید تیتانیوم با ضخامت های 6، 11، 16 و 19 میکرون مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی تاثیر پس عملیات تتراکلرید تیتانیوم (ticl4) روی نمونه های ساخته شده به روش دکتر بلید با خمیرهای مبتنی بر آب و اتانول انجام شد. در نهایت تاثیر روش لایه نشانی دی اکسید تیتانیوم بر عملکرد سلول خورشیدی حساس شده با رنگدانه مورد بررسی قرار گرفت. سلول های خورشیدی ساخته شده به وسیله ی طیف سنجی فرابنفش- مرئی، ضخامت سنجی، اندازه گیری مشخصات جریان- ولتاژ و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شدند. این بررسی ها نشان دادند بهترین ساختار لایه ی دی اکسید تیتانیوم که بیشترین راندمان را فراهم می کند در دمای زینتر 450 درجه ی سانتیگراد به دست می آید و مناسب ترین زمان غوطه وری فتوآند در رنگدانه 20 ساعت می باشد. نتایج حاصل از بررسی ضخامت لایه ی دی اکسید تیتانیوم نشان می دهد بهترین بازده در ضخامت 16 میکرون حاصل می شود. علاوه بر این انجام پس عملیات ticl4 و لایه نشانی به روش پوشش دهی چرخشی می تواند سبب بهبود عملکرد سلول خورشیدی حساس شده با رنگدانه شود.

به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف کشت مخلوط جایگزینی نخود و جو بهاره بر عملکرد و کنترل علف های هرز آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و دوازده تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی فصل زراعی 1393 اجرا گردید. شش آرایش مختلف کاشت (خالص نخود و، نسبت 1:1، 2:1، 3:1، 2:2 و خالص جو) به عنوان فاکتور اول و دو سطح کنترل علف هرز (کنترل و عدم کنترل) به عنوان فاکتور دوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کشت مخلوط سبب کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نسبت به تک کشتی هر دو گیاه شد. در میان نسبت های مخلوط بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک برای جو از نسبت 1:1 و برای نخود از نسبت 3:1 بدست آمد. عدم کنترل علف های هرز سبب کاهش تعداد پنجه بارور در بوته جو، عملکرد دانه جو، تعداد شاخه در نخود و شاخص برداشت نخود شد. شاخص های ارزیابی کشت مخلوط شامل نسبت برابری زمین (ler)، کاهش واقعی عملکرد (ayl)، ضریب نسبی تراکم (k)، شاخص بهره وری سیستم (spi)، شاخص های اقتصادی مزیت پولی (mai) و مزیت مخلوط(ia)بودند. شاخص های رقابتی و اقتصادی در نسبت 2:1 (جو:نخود) بیشترین میزان را به خود اختصاص دادند. مقادیر شاخص های spi، mai و aylt برای همه ی نسبت های مخلوط با کنترل علف هرز و شاخص ia به جز در نسبت 1:1 با کنترل علف هرز مثبت شد و نسبت برابری زمین و ضریب ازدحام نسبی نیز برای همه ی نسبت های مخلوط با کنترل علف های هرز بیشتر از یک به دست آمد، که نشاندهنده برتری کشت مخلوط نسبت به تک کشتی هر یک از دو گیاه بود.

چکیده ندارد.

هدف: هدف از انجام پژوهش فوق بررسی اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری گروهی بر کاهش اشتیاق و بهبود کیفیت زندگی در معتادان به مواد افیونی تحت درمان نگهدارنده با متادون ((mmt بوده است. روش: در این مطالعه تجربی تعداد 36 نفر از معتادان تحت mmt از بین کلیه معتادان به مواد افیونی مراجعه کننده به مرکز ملی مطالعات اعتیادincas)) به روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. در گروه آزمایشی درمان شناختی-رفتاری گروهی طی 8 جلسه به صورت 1جلسه در هفته انجام شد. جلسات با محوریت مدیریت اشتیاق، خلق منفی و اضطراب اجراء شد.اطلاعات پژوهش در 3 مرحله پیش آزمون ،پس آزمون و پی گیری 5/2 ماهه از طریق پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، مقیاس پیش بینی پذیری بازگشت برای سنجش اشتیاق، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (فرم کوتاه)، مقیاس نگرش نسبت به مصرف مواد و پرسشنامه های افسردگی بک(bdi-ii) و اضطراب بک( bai) به منظور سنجش علائم ونشانه های افسردگی و اضطراب جمع آوری شد. به منظور نمایش داده های توصیفی از جدول فراوانی و درصد فراوانی و برای تحلیل نتایج مداخله از آزمون های آماری t مستقل و وابسته استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات پس آزمون و پی گیری گروه آزمایش در شاخص اشتیاق کاهش داشته که این کاهش فقط در مرحله پس آزمون از نظر آماری معنا دار بوده استp<0.05) ). همچنین کیفیت زندگی در گروه آزمایش درپس آزمون به طور معناداری افزایش داشتهp<0.05) ) اما در مرحله پی گیری افزایش معنادار نبوده است. نگرش نسبت به مصرف مواد نیز در این گروه در پس آزمون و پی گیری کاهش داشته که از نظر آماری معنادار بوده است (p<0.05).علاوه بر آن نمرات گروه آزمایش در پرسشنامه های افسردگی و اضطراب نیز هم در مرحله پس آزمون و هم پی گیری کاهش داشته که این کاهش از نظر آماری معنادارمی باشد p<0.05) ). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت درمان شناختی-رفتاری گروهی برکاهش اشتیاق، بهبود کیفیت زندگی و کاهش شدت علائم و نشانه های افسردگی و اضطراب و نگرش مثبت به مصرف مواد در مرحله پس آزمون اثربخش بوده اما در درازمدت اثربخشی چندانی بر اشتیاق و کیفیت زندگی زندگی نداشته است.

چکیده ندارد.