به منظور بررسی اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک، متیل جاسمونات و اسانس‎های گیاهی (تیمول، منتول و اوژنول) روی حفظ کیفیت و افزایش عمر گل‎جایی گل‎های بریده میخک، ژربرا و داودی، آزمایش‎هایی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام و با در نظر گرفتن زمان‎های مختلف اندازه‎گیری صفات به عنوان یک عامل، آزمایش‎ها به صورت اسپلیت پلات تجزیه شدند. تیمارهای مورد استفاده برای دو گل شاخه بریده میخک و ژربرا شامل دو سطح اسید سالیسیلیک (100 و 200 میلی‎گرم در لیتر)، دو سطح اسید جاسمونیک (25 و 50 میلی‎گرم در لیتر از منبع متیل جاسمونات)، دو سطح تیمول (75 و 125 میلی‎گرم در لیتر)، دو سطح منتول (75 و 125 میلی‎گرم در لیتر)، دو سطح اوژنول (50 و 100 میلی‎گرم در لیتر) و شاهد بودند. همچنین دو محیط نگهداری برای این دو گل‎ شامل محیط آزمایشگاه (دمای 2±25 درجه سانتی‎گراد و رطوبت نسبی 60-55 درصد) و سردخانه (دمای 1±3 درجه‎ سانتی‎گراد و رطوبت نسبی 85-80 درصد) بودند. تیمارهای مورد استفاده برای گل بریده داودی شامل دو سطح تیمول (75 و 125 میلی گرم در لیتر)، منتول (75 و 125 میلی گرم در لیتر) و اوژنول (75 و 125 میلی گرم در لیتر) و محیط نگهداری سردخانه (1±3 درجه سانتی‎گراد و رطوبت نسبی 85-80 درصد) بودند. تیمارهای اسید سالیسیلیک و متیل جاسمونات به صورت کوتاه مدت (پالسینگ) و تیمارهای اسانس‎های گیاهی به صورت بلند مدت اعمال شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمارهای مورد استفاده کیفیت و عمر گل‎جایی گل‎ها را به طور معنی‎داری افزایش داد. بیشترین کیفیت و عمر گل‎جایی گل بریده میخک در دمای 2±25 درجه سانتی‎گراد مربوط به تیمار متیل جاسمونات 50 میلی‎گرم در لیتر با میانگین روز 99/10 و در دمای 1±3 درجه سانتی‎گراد مربوط به تیمار منتول 125 میلی‎گرم در لیتر با میانگین روز 03/70 بود که در مقایسه با شاهد به ترتیب 66/1 و 66/7 روز افزایش نشان می‎دهد. همچنین این تیمارها قطر گل بیشتر، پژمردگی گلبرگ، برگ، خمیدگی ساقه و تعداد میکروارگانیزم‎های کمتری در محلول نگهدارنده در مقایسه با شاهد نشان دادند. در گل بریده ژربرا تیمار اسید سالیسیلیک 200 میلی‎گرم در لیتر با میانگین روز 91/9 در مقایسه با شاهد (49/7 روز) در دمای 2±25 درجه سانتی‎گراد، عمر گل‎جایی را افزایش داد و صفاتی مانند وزن نسبی گل، قطر ساقه، میزان مواد جامد محلول گلبرگ نیز در این تیمار در مقایسه با شاهد افزایش نشان دادند. طبق نتایج تیمار تیمول 75 میلی‎گرم در لیتر با میانگین روز 67/38 در مقایسه با شاهد (17/24 روز) در دمای 1±3 درجه سانتی‎گراد عمر گل‎جایی گل را همراه با کاهش ph محلول نگهدارنده بهبود بخشید. همچنین در گل بریده داودی در دمای 1±3 درجه سانتی‎گراد تیمار تیمول با غلظت 125 میلی‎گرم در لیتر با میانگین روز 58/59 و افزایش جذب محلول نگهدارنده در مقایسه با شاهد (08/31 روز) عمر گل‎جایی گل را افزایش داد. همچنین این تیمار وزن نسبی گل، قطر گل و پایداری غشاء را در مقایسه با شاهد افزایش داد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمارهای کوتاه مدت هورمونی در دمای 2±25 درجه سانتی‎گراد و تیمارهای بلند مدت اسانس‎های گیاهی در دمای 1±3 درجه سانتی‎گراد بیشتر قابل توصیه است. همچنین نگهداری گل‎های بریده در دمای پایین به میزان 4 تا 6 برابر دمای اتاق، عمر گل‎جایی گل را افزایش داد.