ارزیابی مشارکتی طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی اراضی دشت میان دربند شهرستان کرمانشاه از نگاه کشاورزان

کوچکی واحدهای بهره برداری و پراکندگی قطعات آن همواره از مهم ترین چالش های ساختاری نظام بهره برداری کشورمان بوده که آیندة توسعة کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته است. طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی اراضی از جمله راهکارهایی است که می تواند تا حد زیادی این چالش را مرتفع سازد. با توجه به نقش کلیدی این گونه طرح ها در عمران و آبادانی مناطق روستایی و اقتصاد ملی، در پژوهش حاضر سعی شده است به بررسی آسیب ها و مشکلات طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی اراضی دشت میان در بند شهرستان کرمانشاه با استفاده از رهیافت مشارکتی پرداخته شود. به همین منظور، با تلفیقی از روش­های تحقیق کیفی (pra و تئوری بنیانی) سه روستای جلوگیرة سفلی، صفی آباد و سراب شله به صورت روستاهای تحت پوشش طرح بررسی شدند. روش نمونه گیری با توجه به طبیعت تحقیق کیفی از نوع هدفمند انتخاب و اطلاعات لازم با استفاده از تکنیک های درخت مشکل، ماتریس رتبه بندی، گروه متمرکز و مصاحبة انفرادی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از طریق کدگذاری متداول در تئوری بنیانی انجام گرفت. یافته های حاصل نشان داد این طرح با مشکلاتی نظیر بی توجهی به مسائل زیست محیطی، به ویژه آسیب به خاک زارعی، نداشتن توجه کافی به ملاحظات فنی، بی توجهی به زیر ساخت های سنتی روستاها، ضعف دیدگاه های کل نگر، مشارکت نکردن کشاورزان، ضعف نیروی انسانی متخصص، پایبند نبودن مسئولان به تعهدات خود و زیان­های اقتصادی مواجه است. نتایج می تواند به منظور جلوگیری از تکرار چنین مشکلاتی در طراحی و انجام پروژه های آتی مورد استفادة برنامه ریزان و سیاست گذاران قرار گیرد.