نوع و مقدار انر‍ژی در جیره غذایی جوجه های گوشتی: اثرات بر عملکرد و مورفولوژی دئودنوم

هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی اثرات منابع و سطوح مختلف انرژی بر عملکرد، شاخص­های مورفولوژیکی روده کوچک جوجه­های گوشتی بود. تعداد 600 قطعه جوجه گوشتی یکروزه به صورت تصادفی در 5 تیمار و 4 تکرار قرار داده شدند. جوجه­ها با جیره پایه ذرت به عنوان منبع اصلی انرژی و سطح انرژی بر اساس کاتالوگ راهنمای کاب 500 در گروه کنترل (c)، جیره پایه با 3 درصد انرژی کمتر از کنترل (t1)، جیره پایه با 6 درصد انرژی کمتراز کنترل (t2)، جیره پایه با ذرت و روغن سویا و سطح انرژی بر اساس کاتالوگ راهنمای کاب 500 (t3)، جیره پایه با ذرت و روغن سویا و سطح انرژی 3 درصد بالاتر (t4) برای مدت 42 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد، جوجه­های گروه t3 وزن بدن، افزایش وزن و ارتفاع پرز دئودنوم بالاتری در مقایسه با گروه کنترل (c) داشته و ضریب تبدیل غذایی ­در 42 روزگی بهبود یافت (05/0>p). جوجه­ها در گروه t2 پایین­ترین وزن بدن، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی اما بیشترین مصرف خوراک را نشان دادند (05/0>p). تغذیه با جیره تیمار t4 افزایش وزن روزانه و ارتفاع پرز دئودنوم را بهبود بخشید در حالی که به طور همزمان ضریب تبدیل غذایی را افزایش داد. در مقایسه با گروه کنترل، سطوح انرژی بالاتر از نیازهای غذایی کاب به طور معنی­داری ارتفاع پرز در دئودنوم را افزایش داد و عمق کریپت را کاهش داد (05/0>p). به منظور دستیابی به وزن بالاتر، انرژی بیشتری از مقدار توصیه شده برای کاب 500 نیاز است اما برای داشتن بازده غذایی بهتر سطح انرژی بر اساس کاتالوگ کاب 500 کافی است.