تاثیر آموزش بر رفتار تغذیه ای و تعداد گرگرفتگی در زنان پره منوپوز و منوپوز

سابقه و هدف: یائسگی با احتمال بروز مشکلات بسیاری همراه است و تغذیه به عنوان یکی از عوامل موثر در کاهش این مشکلات مطرح می­باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی آموزش تغذیه بر عملکرد تغذیه­ای و تعداد گرگرفتگی­های زنان پری­منوپوز و منوپوز انجام گرفت. مواد و روشها: این کارآزمایی بر روی 54 زن متاهل سالم پری­منوپوز و منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام گرفت. نمونه­ها با روش بلوک­بندی تصادفی به دو گروه 27 نفره تخصیص داده شدند. گروه اول سه جلسه آموزشی 45 الی60 دقیقه­ای بصورت هفتگی در ارتباط با تغذیه به روش سخنرانی دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله­ای انجام نگرفت. چک­لیست ثبت تعداد گرگرفتگی و زیر دامنه تغذیه پرسشنامه пhplp-  توسط هر دو گروه قبل از مداخله و 8 و 12 هفته بعد از مداخله، تکمیل و بررسی گردید. محدوده نمره نیز از 40-10 بود. (6n2012111210324irct:) یافته ها: در گروه مداخله 27 نفر (100%) و در گروه کنترل 26 نفر (3/96 %) مطالعه را تا پایان ادامه دادند. میانگین نمره پایه رفتار تغذیه­ای در گروه آموزش 4/3±7/14 و گروه کنترل 8/3±8/14، از نمره قابل دستیابی 40-10 بود که تفاوت آماری معنی­داری بین دو گروه وجود نداشت (910/0p=). با تعدیل نمره رفتار تغذیه ای قبل از مداخله، میانگین نمره رفتار تغذیه­ای به طور معنی­داری در گروه آموزش در پایان هفته 8 [001/0>,p 7/7 (0/9-4/6, 95%ci)] و هفته 12پس از مداخله [001/0>,p(3/10-4/7) 9/8] بیشتر از گروه کنترل بود (05/0>p). همچنین با تعدیل تعداد گرفتگی قبل از مداخله، تفاوت معنی­داری از نظر تعداد گرگرفتگی بین دو گروه مداخله و کنترل در پایان هفته 8 [001/0=,p (4/0- - 5/1-)1-] و هفته [001/0>,p (5/1- - 1/3-)3/2-] پس از مداخله وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که آموزش تغذیه­ای در زنان منوپوز و پری­منوپوز در بهبود رفتار تغذیه­ای و کاهش تعداد گرگرفتگی موثر می­باشد.