اثر تنظیم‌کننده‌های رشدی گیاهی در ریزازدیادی آردوج (Juniperus foetidissima)

این پژوهش با هدف بهینه­سازی تکثیر درون شیشه آردوج تحت تیمارهای مختلف پرآوری و ریشه-­زایی انجام شد. نمونه­های گیاهی مورد نیاز از شاخه­های یک‌ساله سالم و جوان پایه­های این‌گونه از جنگل­های ارسباران جمع­آوری شدند. این پژوهش به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا و داده­ها با استفاده از آزمون تجزیه واریانس دوطرفه مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفتند. برای باززایی مستقیم از تیمار تنظیم­کننده­های رشد گیاهی BAP، KIN و TDZ در چهار سطح (صفر، 1، 3، 5 میلی­گرم در لیتر) به­صورت مجزا و یا در ترکیب با IAA در سه سطح (صفر، 1/0 و 5/0 میلی­گرم در لیتر) استفاده شد. همچنین برای بررسی ریشه­زایی در آردوج، شاخساره­هایی با ارتفاع بیش از یک سانتی­متر، در محیط­های کشت پایه OM، MS، DKW،WPM ، MS 2/1 و MS 4/1 حاوی IBA (نیم میلی­گرم در لیتر) کشت شدند. در این بررسی شاخص­های پاسخ به کشت بافت از قبیل درصد زنده­مانی، درصد باززایی، تعداد شاخساره، طول شاخساره و درصد ریشه­زایی بررسی شد. در بین تیمارهای تنظیم­کننده­های رشد گیاهی، بیشینه تولید شاخساره (82/3، 78/2 و 67/1 شاخساره در هر ریزنمونه) به­ترتیب در محیط کشت MS تکمیل‌شده با 1 میلی­گرم در لیتر BAP و 1/0 میلی­گرم در لیتر IAA، 3 میلی­گرم در لیتر کینتین (KIN) و 3 میلی­گرم در لیتر تیدیازورون (TDZ) به­دست آمد.