اعتبارسنجی الگوی انتقال یادگیری برنامه‌های پرورش هیئت علمی دانشگاههای شهر قم 

هدف: بررسی عوامل مؤثر بر انتقال یادگیری برنامه‌های پرورش هیئت علمی در دانشگاههای منتخب شهر قم. روش: پژوهش حاضر با راهبرد اکتشافی و رویکرد ترکیبی انجام شد. در مرحلۀ کیفی با روش نظریۀ زمینه‌ای و انجام مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته شرایط زمینه‌ای، عوامل علّی و میانجی، راهبردها و پیامدهای فرایند انتقال یادگیری در برنامه‌های پرورش هیئت علمی بررسی و الگوی کیفی بر اساس مدل پاردایمی نظریۀ زمینه‌ای ترسیم شد. در مرحلۀ کمّی از طریق پرسشنامۀ طراحی‌شده، نظرات 200 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر قم، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: انگیزش و احساس نیاز اعضای هیئت علمی با انتقال یادگیری به عنوان پدیدۀ محوری، رابطۀ معنادار داشتند؛ اما رابطۀ حرفه‌گرایی هیئت علمی با انتقال یادگیری تأیید نشد. همچنین ارتقای سطح آزادی علمی، جامعه‌پذیری اعضای هیئت علمی و شایستگی مدرّسان به عنوان راهبردهای الگوی طراحی شده بر بهبود عملکرد اعضای هیئت علمی تأثیر معنادار داشت. نتیجه‌گیری: ارتقای کیفی فرایند پذیرش و جذب دانشجویان، ارتقای سطح نعاملات بین‌المللی، پویایی برنامه‌های درسی و حاکمیت جو حمایتی در سطح محیط‌های دانشگاهی، نیازسنجی جامع و مشارکت اعضای هیئت علمی در طراحی برنامه‌های پرورش، ارتقای سطح آزادی علمی، اصلاح و پیاده‌سازی فرایند جامعه‌پذیری هیئت علمی و به کارگیری مدرّسان شایسته بر افزایش سطح اثربخشی برنامه‌های پرورش هیئت علمی تأثیرگذار است.