برآورد الگوی پراکنش مکانی سرعت باد برای پتانسیل‌یابی تولید انرژی بادی در ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی توزیع مکانی سرعت و مدت وزش باد در ایران به‌منظور تعیین مناطق مستعد و با پتانسیل خوب برای احداث توربین‌های بادی است. پارامترهای توزیع ویبول (k و c) میانگین و بیشینة روزانة سرعت باد با استفاده از آمار حدود بیست سال سرعت روزانة باد در 104 ایستگاه سینوپتیکی کشور تعیین شد. بررسی تغییرات مکانی میانگین توزیع ویبول ایستگاه‌های مورد مطالعه با محاسبة نیم‌تغییرنمای تجربی انجام‌گرفت. نتایج نشان داد میانگین روزانة سرعت باد از همبستگی مکانی متوسط با ساختار نمایی و شعاع تأثیر 545 کیلومتر برخوردار است. همچنین، ساختار مکانی سرعت باد همسانگرد و فاقد روند تشخیص داده شد. نتایج اعتبارسنجی متقابل تخمین میانگین سرعت باد با استفاده از روش‌های کریجینگ معمولی (OK) و وزن‌دهی عکس فاصله (IDW) حاکی از عملکرد مشابه دو روش بود. بر اساس نقشة پهنه‌بندی‌شدة میانگین سرعت باد، استان‌های واقع در شرق، شمال‌شرق و شمال‌غرب کشور دارای سرعت باد بیش از m/s 4-3 است. در همین نواحی شهرهایی مانند رفسنجان، زابل، خواف، تربت‌جام، الیگودرز، کهنوج و خدابنده بیشترین درصد ساعاتی از سال دارد که سرعت باد در آن‌ها بیش از m/s4 است. بنابراین، این مناطق برای استفاده از انرژی بادی مناسب به نظر می‌رسد.