تأثیر تمرین مقاومتی بر عوامل انعقادی و فیبرینولیز در کودکان چاق غیرفعال

زمینه و هدف: چاقی در کودکان می‌تواند منجر به چاقی، بیماری‌های قلبی ـ عروقی و اختلال عوامل انعقادی و ضدانعقادی خون شود. هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین مقاومتی بر عوامل انعقادی و فیبرینولیز خون در کودکان بود. روش‌کار: 30 کودک پسر چاق (8-12 سال) بر اساس ویژگی‌های آنتروپومتریکی و ترکیب بدن به‌صورت تصادفی به دو گروه همگن تمرین و کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته و به مدت ده هفته با شدت 50-60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. نمونه‌گیری خونی قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی جمع‌آوری شد و برای اندازه‌گیری متغیرها مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته‌ها کاهش معنی‌دار سطوح بازدارنده فعال‌کننده پلاسمینوژن (PAI-1)، فعال‌کننده پلاسمینوژن نوع بافتی (t-PA)، D-دایمر، سطح فیبرینوژن، اینترلوکین-6، فاکتور وان ویلبراوند و درصد چربی بدن در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد (05/0>P). با این وجود تفاوت معنی‌داری بین درصد فعالیت پروتئین S، پروتئین C، زمان پروترومبین، زمان نسبی ترومبوپلاستین، تعداد پلاکت‌ها، وزن بدن و شاخص توده بدن در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (05/0P). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط با کاهش فاکتورهای انعقادی و التهابی ممکن است منجر به کاهش وقوع تصلب شرایین در بچه‌های چاق شود و می‌تواند به‌عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در کودکان چاق مورد استفاده قرار گیرد.