بررسی ریشه شناختی واژه هایی از گویش فیروزآبادی   تاریخ دریافت: 1/3/91 تاریخ تصویب: 15/7/91 چکیده گویش فیروزآبادی یکی از گویش های جنوب غربی ایران است که در شهرستان فیروزآباد در جنوب غربی استان فارس و روستاهای پیرامون آن رواج دارد. این گویش همانندی بسیاری با دیگر گویش های رایج در استان فارس و نیز با گویش های لری مناطق جنوبی دارد. از نظر تاریخی، فیروزآبادی تحول یافته از فارسی میانه است که خود بازم...

گوناگونی زبان شناختی محیط های طبیعی ـ اجتماعی منعکس کننده شباهت ها و تفاوت های نگرش جامعه های زبانی مختلف به پدیده های طبیعی است و برآمده از شناخت، نیازها، فرهنگ و عوامل زیست محیطی و انسانی است. واژگان، مقوله بندی، و طبقه بندی   در هر زبانی در تعامل با محیط طبیعی آن زبان به شیوه ای متفاوت عمل می کنند. در این راستا، زبان شناسی زیست محیطی از دهه ١٩٩٠ به عنوان یکی از گرایش های کاربردی در مطالعات ز...

چکیده ندارد.

گویش جوشانی متعلق به روستای جوشان، از روستاهای بخش گلباف دراستان کرمان است که در پژوهش حاضر این گویش بررسی و تحلیل زبانشناختی می شود.حاصل این بررسی در چهار بخش اصلی واج شناسی، ساختواژه (صرف)، نحو و واژگان دسته بندی شدند. پس از مقایسه ی داده های گویش جوشانی با گونه ی معیار، اصطلاح "گویش" برای این گونه ی زبانی انتخاب شد.

رساله حاضر ترجمه کتاب "دوره آموزشی گویش شناسی زبان ارمنی" اثر آ.و.گریگوریان است . گویش شناسی علمی است که در مورد گویشها، گونه ها و گفتارهای یک زبان بحث می کند. شاخه های گوناگون یک زبان با گونه ها و گفتارهای وابسته که دارای واژگان ویژه و ساختمان دستوری خاصی باشد و در خدمت یک گروه و یا عده کوچکی از اهالی یک کشور قرار گرفته باشد گویش نام دارد. هر گویش دارای شاخه های گوناگون است . تقسیمات گونه گویش...

گویش «دوانی» گویش رایج در دوان یکی از روستاهای توابع استان فارس است. روستای دوان واقع در 12 کیلومتری شهرستان کازرون ، روستایی تاریخی و کوهستانی است. دوانی از گویش های شاخ? جنوب غربی زبان ها و گویش های ایرانی به شمار می رود و تفاوت-های آوایی، صرف و نحوی و واژگانی زیادی با زبان فارسی دارد، به طوری که درک متقابل بین گویشوران آنها وجود ندارد. از طرفی بسیاری از عنصرهای دور? میانه را در خودحفظ کرده ...

چکیده گویش شناسان بسیاری به توصیف واجی، نحوی و واژگانی گویش های ایرانی پرداخته اند. در مورد گویش مازندرانی (تبری) این پژوهشها به بررسی نظام دستوری و دستگاه آوایی این گویش محدوده شده است و تا کنون کاری از منظر زبانشناسی تاریخی بر روی آن صورت نگرفته است. هدف از تحقیق بر روی پیوند واژگانی گویش مازندرانی (تبری) با زبانهای هندو اروپایی از جمله سنسکریت، ایرانی باستان، فارسی باستان، اوستایی، فارسی ...

پژوهش حاضر به ریشه شناسی گویش خنجی-یکی از گویشهای لارستانی-می پردازد. واژگان بررسی شده به فارسی امروز نرسیده یا اگر معدودی از آنها در فارسی نو دیده می شوند با دگرگونیهای معنایی ، آوایی، و یا هر دو همراهند. نگارنده در پی آن است با ریشه شناسی واژگان ضمن زنده کردن و ثبت آنها-که در حال فراموشی و خاموشی اند-هر چند اندک بر ثروت واژگانی زبان فارسی بیافراید و با اثبات اینکه گویش گفته شده ادامه منطقی زب...

  ابیانه و گویش آن     مرضیه صناعتی [1]     تاریخ دریافت: 15/10/90   تاریخ تصویب: 19/4/91     چکیده   گویش ابیانه­ای یکی از گویش­های مرکزی ایران به­شمار می­رود و مانند دیگر گویش­های مرکزی دارای ویژگی­های منحصربه‌فردِ آوایی، صرفی (ساخت‌واژی) و نحوی است و در حوزه واژگان نیز نسبت به فارسی معیار، متفاوت و قابل‌بررسی است. در مقاله حاضر پس از مقدمه­ای کوتاه درباره ابیانه، به برخی از ویژگی­های آوایی، س...

      جیرفتی یکی از گویش­های ایرانی نو است که در شهرستان جیرفتِ استان کرمان رواج دارد. ویژگی­های آوایی و ساخت دستوری این گویش نشان می­دهد که به شاخۀ زبان­های ایرانی جنوب غربی تعلق دارد. در این مقاله، منتخبی از واژگان گویش جیرفتی ریشه­شناسی شده­اند. در مورد هر واژه، با ذکر گونۀ فرضی ایرانی باستان و برابر آن واژه در زبان­های دورۀ میانه و دیگر گویش­های استان کرمان به ریشه­شناسی آن پرداخته شده است. ...