قانون مجازات اسلامی جدید (مصوب 1392) موضوع ضمان و مسئولیت مدنی و کیفری پزشک در برابر بیمار را بازبینی و ابعاد مختلف آن را بررسی کرده است. پیشتر، رویه ی قضایی با مراجعه به منابع فقهی و دکترین، اصلاح قانون مسئولیت پزشک را آغاز کرده بود. ثمره ی انتقادات و اصلاحات فوق اصلاح قانون و وضع مقرره ی جدید بود.از طرف دیگر مدتیّ است که انواع جراحی های زیبایی توسعه یافته و استقبال از این جراحی ها در بسیاری از...

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

پژوهش حاضر با روش تحلیل محتوا به بررسی این آموزه ها در لابلای آیات و روایات اسلامی پرداخته است. در اسلام، علم طب در کنار علم دین قرار گرفته، و پرورش روح و جسم در کنار هم مورد توجه است. از نظر فقهی، طبابت یک واجب کفایی توصلی است؛ بنابراین، طبابت برای یک پزشک، فریضه ای الهی است نه یک قرارداد اجتماعی که نسبت به ترک یا انجام آن مختار باشد. هر بیماری هم بر اساس آموزه های اسلامی، باید برای مداوا ...

چکیده جلال طبیب یکی از شاعران قرن هشتم و پیرو سبک عراقی است. او که در میانه ی عصر سعدی و حافظ می زیست، مانند بسیاری دیگر از معاصرانش از سعدی و بعضی بزرگان آن دوره تأثیر پذیرفته و این تأثیرپذیری را به شاعران دوره های بعد از خود انتقال داده است. در این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی سعی شده ضمن معرفی جلال طبیب و شعر او، چگونگی ارتباط او با شاعران معاصرش و جایگاه و پایه شعری اش تبیین گردد. با بررسی ...

چکیده ندارد.

مسئولیت مدنی پزشک دارای دو جنبه است. از یک سو، پزشک متعهد است، بیماری شخص را درمان نماید؛ این تعهد پزشک از نوع تعهد به وسیله و مسئولیت او نسبت به عدم بهبود بیمار، مبتنی بر تقصیر است. از سوی دیگر، پزشک متعهد است، تلاش کند تا در جریان معالجه، زیان و خسارت جدید به بیمار وارد نشود. نسبت به این جنبه از تعهد پزشک و مبنای مسئولیت او اتفاق نظر وجود ندارد. در نظام حقوقی ایران مستنبط از ظاهر مواد 319 و 3...

چکیده ندارد.

سیداحمدحسینی اصفهانی متخلص به هاتف در سالهای بتدایی قرن دوازدهم در اصفهان و در خانواده ای از سلسله سادات حسینی قدم به عالم خاکی نهاد او را حکیم اصفهانی و یا طبیب اصفهانی نیز خوانده اند. در این پایان نامه به بررسی قصاید، غزلیات، ترجیع بند، قطعات، رباعیات و چاپ دیوان هاتف پرداخته شده است همچنین مباحثی در زمینه روش تصحیح و معرفی نسخه ها و رسم الخط نسخه اصلی نیز صحبتهایی به میان آمده است.

رازی و مولوی هر دو به بررسی مرگ‌هراسی پرداخته‌اند؛ رازی آن را در هرحال و نسبت به هرکسی بیماری و برخاسته از وهم و هوی می‌انگارد و طبیبانه گاه از راه عقل و گاه با ابزار نقل می‌کوشد آن را بزداید و به زعم خویش درمان کند. راهکار عمده او برای رفع آن، غفلت و رها کردن مرگ‌اندیشی است. زیرا اندیشیدن به مرگ همواره هراسی در پی دارد. برخورد مولوی به‌گونه‌ای دیگر است؛ او مرگ‌هراسی هر فردی را در نظام باورها...