خنده پدیده ای اجتماعی و همگانی است و در تئاتر‘ به گفتة مولیر‘ گریاندن آسانتر از خنداندن است . به همین خاطر نویسندگان‘ برای سرگرم کردن و خنداندن حضار‘ به شیوه های مختلفی متوسل می شوند. خواننده یا تماشاگر با تضادها خود می گیرد‘ خود را با شخصیت ها همسان می پندارد وکوشش می کند برای هر نکتة ناگفته یا بی معنا‘ مفهومی بیابد. در تئاتر معاصر سکوت جای کلام را می گیرد و پرگویی خلاء وجود را از نظرها پنهان ...

مقدمه ناباروری با طیف گسترده آسیب‎های روان شناختی شامل کاهش کیفیت زندگی، عزت نفس، رضایت جنسی، عاطفی و اجتماعی، افزایش سطح تنیدگی، اضطراب، افسردگی، مشکلات زناشویی و... همراه است از جمله روش‎هایی که می‎توان در زمینه درمان معضلات و مشکلات روحی و روانی به کار گرفت" هنر درمانی" است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی تئاتر درمانی بر سلامت عمومی زنان نا بارور می‎باشد. <strong...

تئاتر هویت (بومی) یکی از گونه های درام است که در ایران با نام رادی رقم می خورد و در آلمان به شکل مدرن آن در سده بیستم پیشگامانی چون هوروات، ماری لوئیزه فلایسر، فاسبیندر و کروتس را در پیشینه خود دارد. این تئاتر به شکل امروزی آن انتقادی – اجتماعی است و درباره مردم و برای مردم بوده و به زندگی قشر فرودست، کارگر و کشاورز تعلق دارد که در روستاها و یا حاشیه شهرها زندگی می کنند و واقعیت زندگی آنان را ب...

مورد توجه قرار گرفتن تماشاگر در تئاتر و تلاش برای به دست آوردن جایگاه حقیقی اش، حاصل دریافت های نوین و راهگشای شمار زیادی از نظریه پردازان تئاتر قرن بیستم است. بسیاری از نوآوری های این دوره بر اساس تغییر در زاویه ی دید و نسبت تماشاگران با اثر و یا جایگاه آنان شکل گرفت. بر این اساس می توان تاریخ دگرگونی های تئاتر در قرن بیستم را حول محور دگرگونی رابطه ی تماشاگر با تئاتر دانست. آگوستوبوآل به تبع ...

تئاتر روایی (episches theater) برشت نقد تماشاگر را از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حاکم برجهان می طلبد و او را به چالش با نظام حاکم و تعمق در بارة چگونگی تغییر آن فرا می خواند. برشت با استفاده از فن بیگانه سازی، در پی آن است تا با ایجاد فاصله میان تماشاگر، موضوع و شخصیت های نمایشنامه، از همزاد پنداری تماشاگر جلوگیری و این انگیزه را در وی ایجاد کند که با تفکرات منتقدانة خود در زمینة تغییرات اج...

تئاتر روایی (Episches Theater) برشت نقد تماشاگر را از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حاکم برجهان می‌طلبد و او را به چالش با نظام حاکم و تعمق در بارة چگونگی تغییر آن فرا می‌خواند. برشت با استفاده از فن بیگانه‌سازی، در پی آن است تا با ایجاد فاصله میان تماشاگر، موضوع و شخصیت‌های نمایشنامه، از همزاد پنداری تماشاگر جلوگیری و این انگیزه را در وی ایجاد کند که با تفکرات منتقدانة خود در زمینة تغییرات اج...

تاکنون به آثار میرزا آقا تبریزی، نمایشنامه نویس پیش گام، از دریچ? تاریخ تکاملی تئاتر ایران نگریسته شده است. اما این مقاله جنبه های روشنگرانه این متون از حیث حیات اجتماعی سال های پیش از مشروطه یادآور می شود و فراتر از آن، انقلابی بالقوه زیباشناختی را در آن می یابد. به این طریق، می کوشد در پیوندی میان جامعه شناسی و زیباشناسی بر اهمیت شناخت میان رشته ای تاکید بگذارد. تاکنون به آثار میرزا آقا تبری...

تئاتر روایی برتولت برشت که نقطة مقابل تئاتر ارسطویی است، تحول عظیمی را در ادبیات نمایشی آلمان به ‏وجود آورد. مهم‏ترین وجه تمایز بین تئاتر ارسطویی و غیر ‏ارسطویی، نوع نگرش و تأثیری است که این دو نوع تئاتر روی تماشاگران می‏گذارند. از دیدگاه برشت، محور موضوعی تئاتر ارسطویی، قضا و قدر‏گرایی و دغدغه‏های فردی است. او با طرح تئاتر روایی بر این نوع طرز تفکر که قرن‏ها بر ادبیات نمایشی جهان به خصوص اروپا...

این پایان نامه با نگاهی به جریانهای نمایشی در ایران به بررسی مسئله هویت در تئاتر ایران و مواجهه آن با فرایند جهانی شدن می پردازد.در این تحقیق به شیوه نظری و به صورت تحلیلی، توصیفی و تاریخی به مسئله هویت در تئاتر پرداخته می شود و و راهکار هایی برای تقویت و بازیابی هویت ملی در جهت ارتقاء این هنر در کشور ارائه گردیده است . عواملی چون تغییر کارکرد هنر، تقلید و کپی برداری ضعیف از تئاتر غربی، شکاف بی...

برای بررسی کارکرد یک مجموعه نمی توان به شناخت پاره ای از عناصر ساختاری آن بسنده کرد. به همین دلیل است که شناخت پاره های پیکر تئاتر نو، یا عناصر ساختاری آن، نیز به تنهایی برای بررسی کارکرد کل مجموعة تئاتری میـــدان نمی دهند، از این رو آن را باید بر نظامی استوار کرد که ویژگی های تئاتر نو مبتنی بر آن انتظام یابد. از اینجاست که پاره ها را تنها با ساختار پیکـره ها می توان دریافت. در این مقاله با تحل...